Τόσο η έλλειψη δημοψηφίσματος στην Ελλάδα όσο και απειλή καταστολής του άρθρου 6 της κατάπτυστης Συμφωνίας των Πρεσπών αποτελούν βασικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και καθιστούν τη Συμφωνία ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΗ. Η βιασύνη των «μάγων» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και η δημιουργία «χάους» στην Ουκρανία και τα Σκόπια δεν εξυπηρετεί τα αμερικανικά συμφέροντα.
Ακόμα και όλα να ήταν «τέλεια» γύρω από την απαράδεκτη Συμφωνία των Πρεσπών, το γεγονός ότι ο αναπληρωτής υπ.Εξωτερικών κ.Κατρούγκαλος αναγκάστηκε στις αρχές του μηνός να ζητήσει από τον Αμερικανό πρέσβη κ.Πάιατ να καθυστερήσει η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ μέχρι να ξεκαθαρίσει η εικόνα γύρω από τις Συνταγματικές αλλαγές που ψήφισαν οι Σκοπιανοί θα έπρεπε να σημάνει συναγερμό… Τώρα ανακαλύψατε κύριοι της κυβέρνησης ότι η συμφωνία που με τόση επισημότητα υπογράψατε είναι ελλιπής και αφήνει πολλά παραθυράκια για δολοπλοκίες από εκείνους που ποτέ ειλικρινά δεν εγκατέλειψαν τα αλυτρωτικά τους όνειρα; Γιατί αυτή η ξενόδουλη στάση και γιατί αυτή η οσφυοκαμψία στις απαιτήσεις για «λύση» στα βιαστικά;
Μια εξήγηση έχει ασφαλώς να κάνει με κείνους που κινούν υπογείως τα νήματα της παγκοσμιοποίησης και δεν θα ησυχάσουν μέχρις ότου η ανθρωπότητα γίνει ένας πολτός πολιτισμών. Είδαμε όλοι προχθές φωτογραφίες από την συνάντηση του Ζόραν Ζάεφ με τον Τζορτζ Σόρος στο Νταβός. Σύμφωνα με την ειδησεογραφία ο κ.Σόρος έδειξε ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των όλων μειονοτήτων των Σκοπίων, και ειδικά των αλβανόφωνων και των Ρομά, των οποίων τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να προστατευθούν, όπως τόνισε προς τον κ.Ζάεφ. Κανένα ενδιαφέρον δεν έδειξε ο Σόρος για τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας των Σκοπίων. Αλλά γιατί να το κάνει, αφού η επίσημη ελληνική κυβέρνηση δεν δίνει δεκάρα;
Και ενώ ο Τζορτζ Σόρος νοιάζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα γενικώς και αορίστως, αποφεύγει να μιλήσει για τα μεγάλα ανθρώπινα δικαιώματα που η κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών παραβιάζει. Καταρχήν ούτε ο Σόρος, ούτε ο ανεκδιήγητος Μάθιου Νίμιτς αλλά ούτε και οι Αμερικανοί επίσημοι που καθημερινά κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα που παραβιάζονται στην Ουκρανία και στο …Τζιμπουτί, άρθρωσαν λέξη για τις παραβιάσεις αυτές. Και αναφερόμαστε πρώτα στην έλλειψη ισοτιμίας με την απουσία δημοψηφίσματος στην ελληνική πλευρά. Τι είδους συμφωνία είναι αυτή που τάχατες θα καθαγιάσει και ο ΟΗΕ, η οποία στερεί στον ένα από τους δύο «συμβαλλόμενους» λαούς το δικαίωμα να πεί την γνώμη του ελεύθερα; Και η οποία παραβιάζει κατάφωρα την Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών;
Επειτα υπάρχει μέσα στην ίδια την Συμφωνία (άρθρο 6) διατύπωση που προτείνει καταστολή των όποιων λαϊκών αντιδράσεων μετά την επικύρωση της συμφωνίας εφόσον είναι «πιθανόν να υποδαυλίζουν το σωβινισμό, την εχθρότητα, τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό απέναντι στην άλλη πλευρά» (“are likely to incite chauvinism, hostility, irredentism, and revisionism against the other Party”). Αυτό αντίκειται (και ειδικά εκείνο το απαράδεκτο «πιθανόν» /”likely”) σε κάθε έννοια ελευθερίας του λόγου, κάθε έννοια ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μάλιστα σύμφωνα με τη σχετική διακήρυξη του ΟΗΕ. Ποιος δηλαδή θα εφαρμόσει αυτή την φασιστική ιδέα; Εκείνοι που έχουν ανδρωθεί όπως ο κ.Κοτζιάς στα σταλινικά ιδανικά των κομμουνιστικών παρατάξεων; Η μήπως θα την εφαρμόσουν οι (μέχρι πρόσφατα κατά τον ΣΥΡΙΖΑ) «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» της Αστυνομίας; Αίσχος και πάλι αίσχος…
Αυτά τα ιδανικά θέλουν να εφαρμόσουν και σε άλλες χώρες του κόσμου οι φωστήρες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ειδικά ο «πολύς» κ.Πάιατ; Τόσο ξεδιάντροποι είναι; Ούτε ο «αυταρχικός» Πούτιν δεν θα δεχόταν τέτοιου είδους διατυπώσεις. Οι Ελληνες κατανοούν ευρέως τα αμερικανικά συμφέροντα kai για πρώτη φορά τα τελευταία 45 χρόνια είναι σε μεγάλη πλειοψηφία κοντά στις ΗΠΑ. Αλλά για να εξυπηρετηθούν τα αμερικανικά συμφέροντα θα πρέπει η Συμφωνία των Πρεσπών να διαρκέσει τις αμφισβητήσεις. Δυστυχώς όμως, Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΩΣΙΜΗ, και με τον ένα τρόπο ή τον άλλο θα ανατραπεί. Το πιθανότερο είναι ότι θα καταρρεύσει εν μέσω λαϊκών αντιδράσεων τη στιγμή που θα την καταψηφίσει η Ρωσία στο Σ.Α. του ΟΗΕ, όπως έχει δικαίωμα. Εάν τότε ο ελληνικός λαός πέσει και πάλι για τα καλά στην αγκαλιά της Ρωσίας, ποια θα είναι η θέση σας κε. Πάιατ; Για χρόνια η αμερικανική διπλωματία πάλευε να αναστρέψει τον αντιαμερικανισμό στην Ελλάδα μετά το 1974. Εσείς θα κατορθώσετε να πάμε πάλι πίσω…
Θα παρατηρήσουμε ότι τόσο στο θέμα της Ουκρανίας όσο και στο θέμα των Σκοπίων η Δύση – και κυρίως το κατεστημένο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που κινεί τα περισσότερα νήματα – επέδειξε μια τεράστια βιασύνη. Η βιασύνη αυτή δεν δικαιολογείται από την δήθεν ρωσική απειλή γιατί η Ρωσία δεν έχει δείξει καμία επεκτατική διάθεση. Επεκτατικές διαθέσεις έχει όμως δείξει η Δύση απέναντι στη Ρωσία. Και όπως απέδειξαν τα αμερικανικά αρχεία που αποκαλύφθηκαν στο τέλος του 2017, οι δυτικοί ηγέτες κορόιδεψαν τον Γκορμπατσώφ υποσχόμενοι ότι μετά την επανένωση της Γερμανίας το ΝΑΤΟ δε θα επεκταθεί ανατολικά. Και έκαναν ακριβώς το αντίθετο (Εδώ τα ντοκουμέντα σε άρθρο του καθηγητή Stephen Cohen: https://www.thenation.com/article/the-us-betrayed-russia-but-it-is-not-news-thats-fit-to-print). Επομένως ας μην ψεύδονται ότι έχουν ηθικό πλεονέκτημα. Δεν το έχουν. Για να μην πούμε και πάλι ποιοι έδωσαν βοήθεια στους ισλαμιστές και επέτρεψαν τη σφαγή των ορθοδόξων χριστιανών στη Συρία…
Εκτός από τη βιασύνη ο αμερικανικός παράγοντας πάσχει χρονίως και από έλλειψη ιστορικής συναίσθησης. Στην περίπτωση της Ουκρανίας αλλά και των Βαλκανίων αγνοεί πλήρως την σημασία των ιστορικών δεσμών που ενώνουν τους λαούς γύρω από την Ορθοδοξία. Στην περίπτωση των Σκοπίων δεν δίνει δεκάρα για τις ελληνικές ευαισθησίες για την ελληνικότητα της Μακεδονίας… Απαντούν αδιάφορα πολλοί Αμερικανοί επίσημοι: «Τα επιχειρήματα σας έχουν να κάνουν με το ιστορικό παρελθόν και δεν μας αφορούν…»
Η έλλειψη «ιστορικής συναίσθησης» είναι σύμφυτη με την αμερικανική ταυτότητα όπου όλα κινούνται στο σήμερα και το αύριο και δεν υπάρχει η αίσθηση των ριζών στο ιστορικό παρελθόν που έχει σχεδόν όλος ο υπόλοιπος κόσμος. Αυτή η αμερικανική ιδιαιτερότητα λειτουργεί άριστα όταν πρόκειται για το σχεδιασμό των οικονομικών και λοιπών σχεδίων εντός των ΗΠΑ, αλλά αποτελεί τεράστιο εμπόδιο στην άσκηση της αμερικανικής πολιτικής διεθνώς. Ειδικά στην ελληνική γειτονιά, μεταξύ Βαλκανίων και Μέσης Ανατολής, όπου τα εθνικά μίση διατηρούνται για χιλιάδες χρόνια…
Θα έπρατταν άριστα οι «φωστήρες» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ εάν έδειχναν μεγαλύτερη ευαισθησία στο ζήτημα αυτό. Και αν έδιναν τον κατάλληλο χρόνο και επέτρεπαν στις δημοκρατικές διεργασίες να λειτουργήσουν. Με τον τρόπο που έδρασαν τόσο στην Ουκρανία όσο και στα Σκόπια είναι πιθανότατο ότι θα φέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Ελπίζουμε μόνο οι βιαστικές, ανόητες και ανώριμες ενέργειες τους να μην έχουν ανθρώπινα θύματα. Γιατί τότε το αίμα θα βαρύνει αποκλειστικά εκείνους. Το ακούσατε λαλίστατε κε. Πάιατ; Που είχατε συμμετοχή στο χάος της Ουκρανίας και τώρα δημιουργείτε ακόμα ένα χάος στο κέντρο των Βαλκανίων;
Νέα Υόρκη, 24 Ιανουαρίου 2019
