Δεν τρέφουμε καμία προκατάληψη εναντίον κανενός συνανθρώπου μας. Ειδικά για τους ομοφυλόφιλους, όχι μόνο τους αποδεχόμαστε αλλά και εκτιμούμε την προσφορά εκείνων που – ίσως και λόγω της ευαισθησίας τους εξαιτίας της ιδιαιτερότητάς τους – αναδείχτηκαν ως κορυφαίοι στο χώρο της τέχνης και του πολιτισμού και μάλιστα του ελληνικού. Δύο μεγάλα ονόματα ξεχωρίζουν, ο Κωνσταντίνος Καβάφης και ο Μάνος Χατζιδάκης. Και οι δυο τους όπως και άλλοι λιγότερο γνωστοί, έζησαν με αξιοπρέπεια… Χωρίς να προκαλούν, χωρίς να μετατρέπουν την ιδιωτική τους ζωή σε δημόσιο θέαμα και προπαντός χωρίς να θέλουν να επιβάλλουν τις προτιμήσεις τους στο κοινωνικό σύνολο ως κάτι το γενικώς αποδεκτό. Είχαν πλήρη επίγνωση ότι η προτίμησή τους, είτε σταλμένη από τη φύση και το Θεό, είτε επιλεγμένη από τους ίδιους, δεν ήταν δυνατόν να απαιτηθεί να γίνει κοινωνικό πρότυπο συμπεριφοράς, ούτε και πρότυπο οικογένειας. Και παρότι έζησαν σε καιρούς προκαταλήψεων, έχαιραν εκτιμήσεως από όλους και μάλιστα από την πολιτική και κοινωνική ηγεσία… Με ιδιαίτερη έμφαση μάλιστα θα υπογραμμίσουμε ότι οι δύο παραπάνω και αρκετοί άλλοι έδειξαν στην κοινωνική τους συμπεριφορά ευθύτητα, περηφάνεια και αξιοπρέπεια που πολύ λίγοι από όσους θέλουν να λέγονται «άντρες» είχαν… Ειδικά στις τωρινές περιστάσεις ας κοιταχτούν στον καθρέφτη ορισμένοι δήθεν «άντρες» και δήθεν «ηγέτες» της Ομογένειας που συμπεριφέρονται σαν «κότες» και ανέχονται τον κ. Βαρθολομαίο να διορίζει ένα παπιστή, οικουμενιστή, ελεγχόμενο ανδρείκελο, εισπράκτορα και (σύμφωνα με καταγγελίες αξιόπιστων πηγών και άλλες ενδείξεις) πράκτορα της Τουρκίας ως δήθεν αρχιεπίσκοπο Αμερικής… Του οποίου ο ερχομός εδώ ισοδυναμεί με το συνολικό ξεπούλημα της Εκκλησίας και της Ομογένειας…
Στις μέρες μας η παραπάνω αξιοπρεπής στάση των γνωστών ομοφυλοφίλων που προαναφέραμε έχει προ πολλού ξεπεραστεί από διάφορα πρότυπα «κοινωνικής και πολιτικής ορθότητας» που ισοπεδώνουν τα πάντα. Η ισοπέδωση αυτή μπορεί να γίνει ανεκτή – και έχει πλέον γίνει – στην ευρύτερη δυτική κοινωνία. Το βλέπουμε γύρω μας. Αλλά δεν έχει καμία απολύτως θέση στο χώρο της Εκκλησίας, επειδή απλούστατα ο Χριστιανισμός εκ θέσεως αρχής δεν την αποδέχεται και την αποκρούει ως συμπεριφορά. Στην περίπτωση μας τώρα έχουμε στην ηγεσία της Ορθοδοξίας ένα Πατριάρχη που ναι μεν κηρύττει τον λόγο του Θεού και έχει επισήμως καταδικάσει την ομοφυλοφιλία όπως και τους ομόφιλους γάμους και άλλες μορφές συμβίωσης, αλλά στην πράξη επιβραβεύει τους ομοφυλόφιλους ιεράρχες, όπως είδαμε παραπάνω και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, τόσες πολλές που δεν αρκεί ο χώρος για να απαριθμήσουμε…
25 Μαϊου 2019
