Οι οιωνοί δεν είναι καλοί καθώς τα πρώτα σημάδια δείχνουν ότι οι έννοιες «διαφάνεια» και «αξιοκρατία» δεν λαβαίνονται σοβαρά υπόψη. Μάλιστα ως πρώτο δείγμα γραφής κόπηκε και το «ελληνική» από τον τίτλο του Γραφείου Παιδείας της Αρχιεπισκοπής…
Του Νίκου Σταματάκη
Ενόψει της Συνδιάσκεψης για την Ελληνική Παιδεία που συγκάλεσε ο Αρχιεπίσκοπος κ.Ελπιδοφόρος το Σάββατο 9 Νοεμβρίου στην κοινότητα Αγ.Νικολάου Φλάσινγκ είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με αρκετούς «εργάτες της παιδείας» στην Αμερική, κάποιοι από τους οποίους διαθέτουν πείρα δεκαετιών και στην ουσία έχουν δώσει όλη τους τη ζωή στην προσπάθεια για τη διατήρηση της γλώσσας και του πολιτισμού μας στην μεγάλη αυτή χώρα. Δυστυχώς όμως μέχρι στιγμής η γνώμη τους δεν φαίνεται να εισακούγεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το υπόμνημα που υπέβαλλε πολύ έγκαιρα, από το καλοκαίρι, ο Σύλλογος των Εκπαιδευτικών «Προμηθεύς» (έτος ίδρυσης 1975) στον κ.Ελπιδοφόρο και το οποίο από ότι φαίνεται μπήκε στον κάλαθο των αχρήστων (Το παραθέτουμε αυτούσιο στο τέλος του κειμένου). Θέλετε απόδειξη; Κανένα μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου των Εκπαιδευτικών δεν κλήθηκε να συμμετάσχει στην συντοντιστική επιτροπή της Συνδιάσκεψης, τρία από τα έξι μέλη της οποίας είναι ιερείς!! Μα είσαστε στα καλά σας, εκεί στην Αρχιεπισκοπή; Αντί πέντε από τα έξι μέλη της επιτροπής να είναι καταξιωμένοι εκπαιδευτικοί – και μάλιστα οι ικανότεροι και εμπειρότεροι – βάλατε παπάδες; Ετσι θα πάμε μπροστά; Η “θεοκρατία” ποτέ δεν βοήθησε την ανάπτυξη της παιδείας για να το πούμε απλά… Εκτός κι αν έχετε άλλα κρυφά σχέδια όπως αρκετοί ήδη υποψιάζονται…
Κανονικά θα έπρεπε να σταματήσω το σχόλιό μου εδώ και να προτρέψω τους αναγνώστες μας και την Ομογένεια να μην χαλάνε τον καιρό τους με το ζήτημα – με τέτοια ηγεσία η ελληνική παιδεία είναι καταδικασμένη από χέρι… Επειδή όμως είμαι αιώνια αισιόδοξος από χαρακτήρα (μερικοί φίλοι με σαρκασμό θα με έλεγαν «μαζοχιστή»), θα προχωρήσω σε αρκετές ιδέες, αποτέλεσμα της συνομιλίας μου με άριστους και έμπειρους, μήπως τυχόν και η Θεία Χάρις επέμβει ώστε τα «ώτα των μη ακουόντων» ανακτήσουν έστω και μερικώς την αίσθηση της ακοής…
- Οσον αφορά το Γραφείο Παιδείας της Αρχιεπισκοπής, είναι ευρέως γνωστό ότι υπολειτουργούσε τα τελευταία 13 χρόνια. Οπως και άλλοι θεσμοί της Αρχιεπισκοπής υπέφερε από τα ίδια χρόνια προβλήματα που κυρίως συμπυκνώνονται σε δύο λέξεις: αδιαφάνεια και αναξιοκρατία. Από εκεί επομένως πρέπει να ξεκινήσει κανείς εάν έχει στόχο την αναβάθμιση. Δυστυχώς στην διαδικασία επιλογής του νέου διευθυντή (κ.Κουλαρμάνης) επικράτησε απόλυτο σκότος: Ούτε ποιά μέλη αποτελούσαν την επιτροπή πρόσληψης ανακοινώθηκε, ούτε πόσοι και ποιοί υπέβαλλαν αιτήσεις και τι προσόντα είχαν, ούτε και τίποτα άλλο, όσον αφορά την διαδικασία… Στο τέλος μάλιστα από τον τίτλο του γραφείου (που ήταν «Γραφείο Ελληνικής Παιδείας») κόπηκε το «Ελληνικής» και μας έμεινε το σκέτο «Γραφείο Παιδείας». Ασφαλώς δεν πρόκειται για καλό οιωνό… (Είναι άραγε υπερβολή να υποθέσουμε ότι έχει να κάνει με την ελλιπή γνώση της Ελληνικής γλώσσας από τον κ.Κουλαρμάνη; Επειδή άλλο λόγο δεν βλέπουμε…)
- Το Γραφείο Παιδείας είναι απαραίτητο να στελεχωθεί και με ένα υποδιευθυντή, ο οποίος, όπως συνήθως συμβαίνει στην εκπαίδευση, συμπληρώνει τις ελλείψεις του διευθυντή. Πράγματι στην περίπτωσή μας ο διευθυντής έχει σοβαρότατες ελλείψεις, όχι μόνο στον τομέα των ελληνικών, αλλά επειδή δεν έχει διδάξει επαρκώς στο αμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα. Επιπλέον, το Γραφείο Παιδείας πρέπει να είναι σε άμεση επαφή (με την σύγκληση τακτικών συσκέψεων ή με επισκέψεις) με τους διευθυντές και το προσωπικό των σχολείων, ημερήσιων και απογευματινών. Πρέπει επίσης να αναλάβει την διοργάνωση προγραμμάτων επιμόρφωσης των δασκάλων στη διδασκαλία της Ελληνικής ως Ξένης Γλώσσας κατά το ανάλογο της διδασκαλίας της Αγγλικής (ESL). Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών «Προμηθέας» είχε προτείνει την δημιουργία ελληνικού παιδαγωγικού κέντρου σε ένα από τα πανεπιστήμια της περιοχής Ν.Υόρκης, με βασικό σκοπό την επιμόρφωση των δασκάλων και καθηγητών. Ακουσε κανείς;
- Επίσης το Γραφείο Παιδείας – εφόσον πράγματι δεν θέλει να έχει διακοσμητικό ρόλο όπως είχε έως τώρα – θα πρέπει να αναλάβει σοβαρό διαμεσολαβητικό ρόλο ώστε να επεμβαίνει εκεί όπου χρειάζεται για την επίλυση των προβλημάτων. Για παράδειγμα, πέρυσι ο πρωτοσύγγελος της Αρχιεπισκοπής κ.Αντώνιος κάλεσε τις κοινότητες του Κουίνς (Αστόρια, Φλάσινγκ και Γουάιτστοουν) σε σύσκεψη και μίλησε με γλώσσα απαράδεκτη για το θέμα της ίδρυσης παραρτήματος του σχολείου του Αγ.Δημητρίου στο Γουάιτσοουν – επειδή τάχατες θα έχανε μαθητές το σχολείο του Φλάσινγκ. Αλλά δεν του πέρασε ούτε στιγμή από το μυαλό να πεί στην κοινότητα του Φλάσινγκ, που δεν διαθέτει Λύκειο, να στέλνει τα παιδιά της στο Λύκειο του Αγ.Δημητρίου. Με τέτοια μυαλά θα πάμε μπροστά; Ντροπή…
- Παρατηρείται μαρασμός των ημερήσιων σχολείων (περίπου 1,500 μαθητές σε όλη την Αμερική) ενώ αυξάνονται τα απογευματινά (περίπου 13,000 μαθητές). Για να αναγεννηθούν τα ημερήσια σχολεία – όσα έχουν απομείνει – είναι απαραίτητη η μετατροπή τους σε «πρότυπα» με προγράμματα “pre-law” ή “pre-medical” ή και με έμφαση στις επιστήμες και ειδικά στα μαθηματικά και την τεχνολογία. Η έφεση προς τα γράμματα των νεαρών βλαστών της Ομογένειας είναι αναμφισβήτητη, όπως και το πάθος των γονέων για τη μόρφωση. Δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος να μην διαθέτουμε ως Ομογένεια «πρότυπα» σχολεία. Επίσης δεν δικαιολογείται να μην υπάρχει 7η, 8η και 9η τάξη στα απογευματινά σχολεία – έτσι ώστε να μην σταματά απότομα η εκμάθηση ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού γύρω στην ηλικία των 13 χρόνων…
- Βασικός παράγοντας ανόδου πρέπει να είναι οι διευθυντές των σχολείων που πρέπει να ενθαρυνθούν από όλους (και κυρίως από τις κοινότητες) να αναλάβουν πρωτοποριακές πρωτοβουλίες και να εισαγάγουν νέα προγράμματα. Οπου οι διευθυντές είναι ανεπαρκείς έως αδιάφοροι (όπως συνέβη στην περίπτωση του κ.Κουλαρμάνη στο σχολείο του Αγ.Δημητρίου Αστόριας) τότε επέρχεται ο μαρασμός και η κατάπτωση… Το σχολείο είχε πάνω από 1400 μαθητές το 1982 και λιγότερους από 600 σήμερα. Και ας μην μας πουν οι γνωστοί “έξυπνοι” ότι “έφυγε ο Ελληνισμός από την Αστόρια”, επειδή θα τους απαντήσουμε με συγκεκριμένα παραδείγματα (υπάρχουν πολλά) πόσους έδιωξαν οι ίδιοι με την άθλια συμπεριφορά τους – και ειδικά ο κ.Κουλαρμάνης. Παρενθετικά αναφέρουμε ότι ήταν τέτοια η …εκτίμηση που είχε ο κ.Κουλαρμάνης στο σχολείο που ο ίδιος διοικούσε που ούτε τα δικά του παιδιά – που μάλιστα θα είχαν δωρεάν δίδακτρα – δεν έγραψε στο σχολείο…
- Αυτονόητη είναι επίσης η χρήση (όσο γίνεται πιο ομοιόμορφα) της σύγχρονης τεχνολογίας στην εκμάθηση γλώσσας και ιστορίας/πολιτισμού. Αυτό μπορεί να γίνει τόσο εντός του σχολείου όσο και κυρίως (ειδικά για τα απογευματινά) με επιβοηθητικό τρόπο εκτός του σχολείου. Στον τομέα αυτό ήταν ιδιαίτερα αξιόλογη η παρουσίαση της Δρος Ελένης Νατσιοπούλου στο πρόσφατο επιμορφωτικό σεμινάριο των εκπαιδευτικών που έγινε την περασμένη Τρίτη. Στον τομέα αυτό αξίζει να επενδυθούν χρόνος και χρήματα.
- Οσον αφορά τα charter schools όλοι συμφωνούν ότι είναι άριστος θεσμός για περιοχές όπου δεν ανθεί η ελληνική παρουσία. Αλλά δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τα ελληνικά σχολεία εκεί που ο ελληνισμός είναι πολυπληθής. Στην ευρυτερη Ν.Υόρκη μάλιστα υπάρχουν αρκετά διαθέσιμα κτίρια σε διάφορες κοινότητες όπου θα μπορούσαν να λειτουργήσουν charter schools, αρκεί βέβαια να μην δημιουργούνται συγκρούσεις με τα υπάρχοντα ημερήσια ελληνικά σχολεία…
- Είναι επίσης σημαντικό να εισαχθούν θεσμοί εθελοντισμού και μέντορες (mentorship) καθώς υπάρχουν αρκετοί ομογενείς συνταξιούχοι (και όχι μόνο διδάσκαλοι) που θα μπορούσαν άνετα να αποτελέσουν ένα βασικό στοιχείο εμπλουτισμού της εκπαιδευτικής εμπειρίας στα ελληνικά σχολεία. Τι καλύτερος τρόπος για κάποιον συνταξιούχο με τεράστια συσσωρευμένη πείρα, από το να δώσει κάποια από τα φώτα του στους νεαρούς βλαστούς της Ομογένειας; Οι ωφέλειες που θα μπορούσαν να προκύψουν είναι απροσμέτρητες. Αλλά θα πρέπει να γίνει οργανωμένα ώστε να επιλέγονται εκείνοι που έχουν τα κατάλληλα προσόντα, από μια (εθελοντική) επιτροπή ειδικών που μπορεί να συστήσει το Γραφείο Παιδείας.
- Καθώς η Ελλάδα διαθέτει πληθώρα πλεοναζόντων διδασκάλων ενώ η Ομογένεια έχει τεράστιες ελλείψεις, θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες προσέλκυσης μεγαλύτερου αριθμού δασκάλων από την Ελλάδα με απόσπαση. Φυσικά η Ελλάδα θα μπορούσε να αυξήσει το επιμίσθιο που λαβαίνουν ώστε να μπορούν να ανταποκρίνεται στα έξοδα ζωής της Αμερικής που είναι πολύ μεγάλα για τα ελληνικά δεδομένα. Το κυριώτερο όμως είναι ότι θα πρέπει άμεσα να αλλάξει η ελληνική νομοθεσία ώστε να επιτρέπεται οι δάσκαλοι αυτοί να λαβαίνουν συμπληρωματικό μισθό από τις κοινότητες όπου εργάζονται. Και να επιτραπεί επίσης όσοι εργάζονται σε ημερήσια σχολεία να μπορούν να εργαστούν και σε απογευματινά η σαββατιανά σχολεία. Επίσης οι κοινότητες θα μπορούσαν να πάρουν πρακτικά μέτρα και να προσφέρουν λύσεις στο θέμα της κατοικίας των αποσπασμένων. Το γραφείο Παιδείας της Αρχιεπισκοπής είναι απαραίτητο να έχει ένα σύντομο πρόγραμμα προσαρμογής των δασκάλων αυτών στα δεδομένα και τις πραγματικότητες της κοινωνίας της Αμερικής.
- Τέλος θα πρέπει να ενισχυθεί το ταμείο συνταξιοδότησης των Εκπαιδευτικών που δημιουργήθηκε πρόσφατα, καθώς θα βοηθήσει την Ομογένεια να προσελκύσει και να κρατήσει τον απαιτούμενο αριθμό δασκάλων.
Παραθέτουμε το υπόμνημα του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ο «Προμηθέας» προς τον Αρχ.Ελπιδοφόρο. Θερμές ευχαριστίες επίσης προς όσους εκπαιδευτικούς συνομίλησαν μαζί μας για τα θέματα αυτά.
ΕΔΩ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣΙΟ ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ “ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ” ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ.ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ
