Του Νίκου Σταματάκη
Τις μέρες αυτές που γιορτάζουμε – με δικαιολογημένη συγκίνηση – την 30ή επέτειο του γκρεμίσματος του Τείχους του Βερολίνου το 1989 ήρθαν και πάλι στην επιφάνεια πολλές ιστορικές κινήσεις που συνέβαλλαν στο μεγάλο αυτό γεγονός. Οπως ήταν φυσικό η προσοχή όλων εστιάστηκε στην ιστορική ομιλία του προέδρου Ρήγκαν δύο περίπου χρόνια νωρίτερα στο Βερολίνο που έκλεινε με το περίφημο “Mr. Gorbachev, tear down this Wall!”
Πολλοί ιστορικοί αποδίδουν στην ρητορική αυτή έκκληση μεγάλη αξία και υποστηρίζουν πως είχε μεγάλη συμβολή στο γκρέμισμα του Τείχους. Εκείνο που δεν είχε διευκρινιστεί ήταν το πώς ο Πρόεδρος Ρήγκαν έφτασε στο να ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ την ρήση αυτή στην ομιλία του παρά τις αντιρήσσεις των διπλωματών καριέρας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ο Peter Robinson, λογογράφος του προέδρου Ρήγκαν περιγράφει με λεπτομέρεια το πως η επιμονή του προέδρου απέναντι στους γραφειοκράτες να περιλάβει την ιστορική πια έκκλησή του άλλαξε την ιστορία (εδώ με πολύ μεγαλύτερη λεπτομέρεια από τα εθνικά αρχεία…)
Τα σημειώνω αυτά επειδή πολλοί τάχατες «ειδήμονες» σημειώνουν τελευταία ότι ο Πρόεδρος Τραμπ κάνει του κεφαλιού του…. Εχω μια ερώτηση προς όλους αυτούς: Εάν ο Πρόεδρος Ρήγκαν δεν «έκανε του κεφαλιού του» που θα ήταν ο κόσμος σήμερα; Λογικά θα πρέπει να υποθέσουμε ότι θα θα είχαμε ακόμα «Σοβιετία» προς χάριν των συμφερόντων των εμπόρων του πολέμου… Που βέβαια δεν έχασαν ευκαιρία να βρούν άλλους εχθρούς, φανταστικούς και υπαρκτούς.
Τα σημειώνω όλα αυτά επειδή και εγώ ως 20χρονος νεαρός τότε είμουν αντίθετος αρχικά στον «θεατρίνο» Πρόεδρο Ρήγκαν. Τα χρόνια πέρασαν και αναθεώρησα τις απόψεις μου για πολλά, όπως άλλωστε είναι φυσικό. Ωστε τώρα να μου δημιουργούν πολλές υποψίες εκείνοι που τόσο εύκολα κατηγορούν τον πρόεδρο Τραμπ επειδή τάχατες δεν ακούει τις γνώμες των διπλωματών καριέρας… Μα αυτοί οι διπλωμάτες και στρατιωτικοί καριέρας δεν ήταν οι δημιουργοί των πολέμων χωρίς τέλος στο Αφγανιστάν και το Ιράκ; Εκείνοι δεν κατέληξαν στο χάος «φτιάχνοντας» την Αραβική Ανοιξη; Εκείνοι δεν χρηματοδότησαν μερίδα των ισλαμιστών στην Συρία για να ανατρέψουν τον Ασαντ;
Τελικά ας ωριμάσουν ορισμένοι. Η τελική ευθύνη για την εξωτερική πολιτική της χώρας ανήκει στον εκλεγμένο Πρόεδρο και όχι στους γραφειοκράτες μανδαρίνους…
10 Νοεμβρίου 2019, n.stamatakis@aol.com
