Του Στέλιου Τάτση
Σήμερα 15η Νοεμβρίου σύμφωνα με το εορτολόγιο του νέου ημερολογίου ξεκίνησε η πορεία προς την μεγάλη γιορτή των νεοημερολογιτών που είναι τα Χριστούγεννα. Όπως βλέπετε, μνημονεύω και δίνω έμφαση στο νέο ημερολογιο. Το αναφέρω και κάθε φορά που το αναφέρω, ζορίζομαι, με πονεί και με προβληματίζει, γιατί είμεθα δυστυχώς οι μόνοι Ορθόδοξοι που γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα με τους αιρετικούς, τους καθολικούς. Μάλιστα Σεβασμιώτατε, αυτοί είναι οι αιρετικοί και όχι εκείνοι που αντιστέκονται στις ανορθόδοξες μεταρρυθμίσεις που γίνονται υποτιμώντας την «Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία» την οποίαν ίδρυσε ο ίδιος ο Χριστός και από την οποίαν απεσχίσθη η Παπική Εκκλησία, η οποία με τον σημερινό Προκαθημενό της έχασε τον προορισμό της και την σοβαρότητά της.
Γνωρίζετε πολύ καλύτερα από εμένα αυτά που ειπώθηκαν από Γίγαντες της Ορθοδοξίας για την Παπική Εκκλησία. Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός μας λέγει: «Εμείς δι’ουδέν άλλο αποσχίσθημεν των Λατίνων, αλλά διότι είναι όχι μόνον σχισματικοί, αλλά και αιρετικοί. Δια τούτο σας παρακαλώ, αποφεύγετε τους Παπικούς, όπως φεύγει κάποιος από φιδιού και από προσώπου πυρός, αλλά και τους «Ορθοδόξους» που σχετίζονται με τους Παπικούς. Όσο πιο μακρυά φεύγει κανείς από αυτούς τους Ορθοδόξους τόσο πιό κοντά έρχεται στους Αγίους Πατέρες. Ενώ αντίθετα όσο πιο κοντά τους έρχεται, τόσο πιό πολύ απομακρύνεται από τους Αγίους μας και καταλήγει: «Δεν χωρεί καμία συγκατάβασις σε ότι έχει σχέση με την Ορθόδοξη πίστη μας. Ο δε Ιουστίνος Πόποβιτς ( άνθρωπος και Θεάνθρωπος) μας λέγει: Εις την ιστορία του ανθρωπίνου γένους υπάρχουν τρεις κυρίως πτώσεις, του Αδάμ, του Ιούδα και του Πάπα.
Αν ζούσε σήμερα σίγουρα θα έλεγε το ίδιο για τον σημερινό Οικουμενικό, αφού συντρώγουσι, συλειτουργούσι και αλληλοασπαζόντουσι, γράφοντας την ΑΛΗΘΕΙΑ εις τα παλαιότερα των υποδημάτων των. Είναι πραγματικά τραγέλαφος να συμβαίνουν ολ’αυτά μεταξύ των κεφαλών και ο φέρων την Ελπίδα να αποκαλεί τους φρουρούς της Αλήθειας, της Ορθόδοξης πίστης αιρετικούς. Δεν είναι δυνατόν, δυστυχώς φοβάμαι πως κάτι το φοβερό θα συμβεί. Ο συγχωρεμένος ο Πατέρας μου, ο αείμνηστος Παπαμιχάλης που έκανε ένα διάστημα και διάκος στο Πατριαρχείο, έλεγε: «Αν θα καταστραφεί ο κόσμος θα καταστραφεί από εμάς τους ρασοφόρους». Κάτι γνώριζε γι’αυτό ήταν και Παπάς και ζευγάς και αυτό τον έκανε ανεξάρτητο , δεν φιλούσε κατουρημένες ….ποδιές.
Όλες αυτές οι σχέσεις με την αιρετική Δυση (έτσι την αποκαλεί ο Πειραιώς) δεν έχουν καμίαν απολύτως σχέση με την Εκκλησία, το θέμα πλέον είναι πολιτικό είναι δυστυχώς τα Αρχιτσιράκια της ΝΤΠ που κάνουν τα θελήματά της για να επιβιώνουν. Το Πάτερ ημών σ’αυτούς το απευθύνουν πλέον και όχι στον Ύψιστον. Σ’αυτές τις σχέσεις υπάρχει πολύ πάρε δώσε…. που όμως εμείς ως επι το πλείστον βρισκόμαστε στην πλευρά του δώσε. Εμείς είμαστε εκείνοι που δίνουμε καλούμα στον κάβο με τον οποίον μας ρυμουλκεί ο Πάπας και τα παράγωγά του. Για τους γνωστούς λόγους δεν τον δένουμε καλά, για να μην κοπεί, όταν παρουσιάζεται φουρτούνα στις υποτιθέμενες διαλογικές συζητήσεις. Στην φουρτούνα το κύμα ανεβαίνει με αποτέλεσμα το παλαμάρι που συνδέει την Δύση…με την Ανατολή ….να τεντώνει επικίνδυνα. Και υπάρχει φόβος να κοπεί, γι’αυτό έχουν προβλέψει οι δικοί μας με το χαλαρό δέσιμο.
Αμφότεροι οι Καπεταναίοι τρέμουν με την ιδέα πως όσο μακρύ και εάν είναι το παλαμάρι δεν παύει να έχει δύο άκρες και θα βρεθούν στο δίλημμα η να το δέσουν γερά οπότε σε μια γερή φουρτούνα θα κοπεί η θα τελειώσει και θα απομακρυνθούν οπότε δεν αποκλείεται να βρεθεί ο από μηχανής καλός Καπετάνιος που θα πάρει στα στιβαρά χέρια του το τιμόνι της Ορθοδοξίας και θα την οδηγήσει στα πεδία για τα οποία την ίδρυσε ο ίδιος ο Χριστός χωρίς να αποκλείουμε και το θαύμα της επανένωσης της μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας κατά το πρώτυπον του Χριστού.
Τα αδύνατα παρ’ανθρώποις δυνατά εισί παρά τω Θεώ. Ευελπιστούμε πως αυτό θα γίνει μια μέρα, θ’αναγκαστει ο Χριστός να ξαναπάρει το καμουτσίκι στα χέρια του και να εκδιώξει από τον οίκο του Πατρός του τους σημερινούς άπιστους μασκαράδες που έχουν κάνει άνω κάτω την πίστη, την αλήθεια και έχουν σχεδόν αφήσει χωρίς λάδι το καντήλι που φωτίζει ολόκληρο τον κόσμο. Απορώ με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας πως τους ανέχεται ακόμη ο Χριστός. Το Ουκρανικό θέμα πέρασε στα ψιλά ….. αντί να μείνει ψηλά… Με τα τσιράκια των τσιρακίων που ενώ ήταν αντίθετοι με την Πατριάρχική πράξη, στην συνέχεια έγιναν πρωταθλητές της κολοτούμπας με τελευταίον τον Θεόδωρο Αλεξανδρείας που μέχρι προχθές πουντέλωνε. Βλέπετε η χρυσολαμπούσα χείρ σκοτίζει τα πάντα ακόμη και τούς ήλιους της συνείδησης και της δικαιοσύνης.
Η πορεία, το ταξίδι που άρχισε σήμερα και τελειώνει στις 24 του Δεκέμβρη είναι περίοδος ξεχωριστή, είναι περίοδος περισυλλογής. Κατά την οποίαν θα πρέπει να μελετήσουμε τον εαυτό μας σε βάθος και να επιδειώξουμε την εσωτερική μας κάθαρση, για να υποδεχτούμε καθαρά τη καρδία το μεγάλο γεγονός, το μεγάλο δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο τον υιόν αυτού Ιησούν Χριστόν.
ΚΑΛΗ ΣΑΡΚΟΣΤΗ, ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΆΠΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΥ.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΖΟΥΛΙΑΝ ΑΣΑΝΖ….
Αλήθεια πόσοι από σας έχετε , την ευαισθησία η ακόμη και την περιέργεια να διαβάσετε το απάνθρωπο έγκλημα εναντίον ενός ανθρώπου που έγινε Ντελάλης
για όλα όσα σχεδιάζονται από τα τέρατα της Παγκοσμιοποίησης εις βάρος της ελευθερίας του ατόμου, που επιλεκτικά την παρέχουν στους κακούς του κόσμου
αλλά υπάκουους σ’αυτούς που τους μεταχειρίζονται σαν όργανά τους π.χ τζιχαντιστές, ορθόδοξες κεφαλές και κου…λες; Αν δεν διαβάζεις αυτά τα κείμενα και να ξεπλύνεις το μυαλό σου καλύτερα να πετάξεις τούτο το εργαλείο , διότι σχεδόν όλα τα υπόλοιπα είναι φαιδρά και σε καταντούν υπόλοιπο.
Είναι ορισμένες αρετές που κάνουν τον άνθρωπο ξεχωριστό όπως, η γνώση του ανοιχτού μυαλού, η
μετριοπάθεια, η αξιοπρέπεια και η υπευθυνότητα, αν έχεις έστω και μία απ’αυτές έχεις κάποια καλή διάκριση , αν έχεις περισσότερες της μίας αισθάνεσαι όμορφα , αν όμως τις έχεις όλες τότε κατέκτησες το δικαίωμα να έχεις τον τίτλο του ΑΝΘΡΩΠΟΥ που δυστυχώς λίγοι γνωρίζουν την μεγάλη του ένοια. Εσύ θα το διαβάσεις;
