Του κάπτεν Στέλιου Τάτση
Ο Πάιατ είναι του βαθέως κράτους το οποίο δρά ανεξάρτητα από τον Πρόεδρο. Ο Τράμπ δίνει αγώνα εναντίον του και το όπλο του είναι η καλή οικονομία… Το χρηματιστήριο έσπασε ρεκόρ πέρασε για πρώτη φορά τις 28000 και κανένα μέσο ενημέρωσης δεν είπε απολύτως τίποτα – αν γινόταν αυτό με τους δημοκρατικούς θα χαλούσαν τον κόσμο. Δημοκρατικοί και μέσα ενημέρωσης είναι αριστεροί…. Ο λόγος που αποφεύγει τους πολέμους ο Τράμπ είναι η οικονομία, δεν μπορείς να έχεις έλλειμμα 23 τρίλιον και να δανείζεσαι να κάνεις πολέμους.
Ο Αμερικανός κοιτάζει την τσέπη του έχει βαρεθεί τους πολέμους, ύστερα κατά την θητεία
του Ομπάμα ο εθνικισμός του Αμερικανού ξεφούσκωσε αυτό που προσπαθούν οι χειραφετημένες κυβερνήσεις να επιβάλλουν και στην Ελλάδα. Ο Έλληνας πολίτης πλέον
ενδιαφέρεται μόνο για την τσέπη του, γι’αυτό και οι κυβερνώντες μοιράζουν επιδόματα, εν
αντιθέσει με τον Τράμπ που ανοίγει δουλειές και έριξε την ανεργία σε απίστευτα όρια.
Ο Μητσοτάκης στην κατ’ιδίαν συνάντησή του με τον Τράμπ εύχομαι να ζητήσει ευθέως (όχι απλά να συζητήσει) την αντικατάσταση του Πάιατ. Το βαθύ κράτος δεν θέλει να χάσει την Τουρκία λόγω Ρωσίας, αντίθετα εμάς μας έχουν στην τσέπη τους , ενώ θα έπρεπε να τους είχαμε δώσει να καταλάβουν πως υπάρχουν και άλλοι δρόμοι αλλά να το ενοούμε και όχι να μπλοφαρουμε. Αυτό όμως προϋποθέτει ισχυρή οικονομία και ισχυρή άμυνα. Οι φίλοι μας (εχθροί) στηρίχθηκαν στην φιλοσοφία του Ξενοφώντος, ο οποίος έλεγε πως άν θέλεις να καταστρέψεις μια χώρα θα πρέπει πρώτα να την υπερχρεώσεις και να την φτωχέψεις. Το σχέδιό τους ε καρποφόρησε με τον Ανδρέα. Σήμερα είμεθα υπερχρεωμένοι και ανίκανοι να κάνουμε ανεξάρτητη πολιτική ακόμη και όταν κινδυνεύει αυτή καθεαυτή η ύπαρξής μας. Αν δεν τους δώσουμε να καταλάβουν πως και ξυπόλητοι μπορούμε να αντισταθούμε και να γίνουμε αιτία παγκοσμίου πολέμου δυστυχώς θα συρικνωθούμε.
Όσο για την Ομογένεια δυστυχώς οι ίδιες δυνάμεις κατάφεραν να την εμβολίσουν και έχει πέσει σε αδράνεια, σε χειμερία νάρκη, ανίκανη πλέον να προβεί σε κινητοποιήσεις για τα Εθνικά θέματα και οι φερόμενοι ως μικροί Ναπολέοντες αλληλοφαγώνονται για την
εξουσία της παρέλασης γιατί μόνο αυτή έχει απομείνει. Η Ομογένεια βρισκόταν στις επάλξεις όταν η Εκκλησία της Αμερικής είχε ηγέτη, ο οποίος δεν περιοριζόταν μόνο στα Εκκλησιαστικά του καθήκοντα, ήταν Εθνάρχης, μπροστάρης στον αφυπνισμό και στο ξεσήκωμα της Ομογένειας, όπως συνέβαινε επι του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Ιακώβου όποίος με την ιδιότητά του ως Βορείου και Νοτίου Αμερικής, έμπαινε στον Λευκό Οίκο και γινόταν σεισμός. Είχε ανάστημα, παρουσία, λόγο, δύναμη, χτύπαγε την πατερίτσα και πονούσε η γή. Με λίγα λόγια ήταν χαρισματικός ηγέτης που επί των ημερών του η Ομογένεια ήταν ο καθρέφτης για όλες τις μειονότητες. Ήλθε ο Βαρθολομαίος, στημένος
από το βαθύ κράτος και με τις κινήσεις που έκανε και κάνει κατέστρεψε το έργο του Ιακώβου. Να σημειώσω πως ο Ιάκωβος ήταν ο τελευταίος Βορείου και Νοτίου Αμερικής.
Ο Βαρθολομαίος την κατακερμάτισε σε τέσσερις Αρχιεπισκοπές και την αποδυνάμωσε πλήρως, μετατρέποντας τους Επισκόπους σε Μητροπολίτες οι οποίοι λογοδοτούν κατ’ευθείαν στον Πατριάρχη και όχι στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής ο οποίος στην ουσία είναι Μητροπολίτης Νέας Υόρκης. Και ολ’αυτά γιατί δεν ήθελε δυναμικούς ηγέτες αλλά τσιράκια. Αυτή του την ενέργεια πληρώνει τώρα ο ίδιος, διότι ο κάθε « Αρχιεπίσκοπος Αμερικής»
είναι ένας αδύναμος Μητροπολίτης τον οποίον μπορεί να αμφισβητήσει ο κάθε άλλος Μητροπολίτης. Η Εκκλησία πλέον της Αμερικής δεν ξέρω αν θα μπορέσει να ξαναβρεί τον παλιό της εαυτόν, και πως να τον βρεί όταν τοποθετείς Μητροπολίτες όπως ο Ναθαναήλ του Σικάγου, οι οποίοι διακηρύσσουν πως όποιος επιθυμεί μπορεί να μεταλαμβάνει χωρίς καμία προετοιμασία και να Παντρεύονται οι Ορθόδοξοι ετεροδοξους χωρίς καμιά απολύτως διαδικασία. Βέβαια δεν τα λέει από μόνος του κάποιος του έβαλε κασέτα στο στόμα και από Μητροπολίτης μετατρέπεται σε μαγνητόφωνο.
Δεν μας έφταναν ολ’αυτά , μια λάθος πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού μας σπρώχνει
στο χάος. Τα δημόσια πρόσωπα πρέπει να έχουν την καλή μαρτυρία , ήταν μεγάλο λάθος του η επιλογή του Υφυπουργού υπεύθυνου για τον απόδημο Ελληνισμό. Όλα όσα λέγονται, ακούγονται και γράφονται γι’αυτόν μαρτυρούν την ακαταλληλότητά του γι’αυτήν την νευραλγική θέση και δεν θα μπορέσει να κάνει έργο. Αντίθετα ένας δυναμικός διπλωμάτης κοινής αποδοχής θα μπορούσε να παίξει πολύ καλά τον ρόλλο που έπαιζε η Εκκλησία Αμερικής επί Ιακώβου και να επαναφέρει την Ομογένεια στην πορεία που είχε χαράξει ο μεγάλος ηγέτης.
Και μιά που μιλάμε γι’αυτόν , θα πρέπει να σκεφτούμε καλά και να δούμε πως και πού να του στήσουμε έναν Αδριάντα και να τον κάνουμε ΑΘΑΝΑΤΟ. Κάποτε είχα γράψει ότι θα έπρεπε η Ελλάδα να είχε φτιάξει ένα μικρό Υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού επανδρωμένο με το πολύ πέντε ακραιφνείς, οικονομικά ανεξάρτητους πατριώτες, σκοπός των οποίων θα είναι να μεταβαίνουν συχνά παντού όπου υπάρχουν Έλληνες να βλέπουν τις ανάγκες τους και να καλιεργούν την ψυχή τους, ούτως ώστε να δημιουργηθεί μια δυναμική άλλη Ελλάδα, που θα παίζει οπότε χρειαστεί τον ρόλλο σωσιβίου για ολόκληρο τον Ελληνισμό. Είχα μάλιστα γράψει πως τα πέντε αυτά άτομα να είναι ισώβια και η αντικατάσταση θα γίνεται σε περίπτωση οίκοιοθελούς παραίτησης η θανάτου. Στην πενταμελή αυτή επιτροπή θα μπορούσαν να συμμετέχουν και διακεκριμένοι και δοκιμασμένοι απόδημοι Έλληνες.
Η αρχή μπορεί να ξεκινήσει σύντομα, αν δεν έχει την ευθυξία ο νύν Υφυπουργός απόδημου Ελληνισμού να παραιτηθεί, τώρα που θα έλθει ο Πρωθυπουργός στην Αμερική να του δείξει
τον δρόμο προς την έξοδο. Ηγέτης δυνατός και συνετός είναι αυτός που αναγνωρίζει το λάθος του.
captatsis@gmail.com
