Του Κώστα Μάστορα
Το παγκοσμίως γνωστό πανεπιστήμιο Columbia της Nέας Υόρκης παράγει μερικούς απο τους πιο επιφανείς οικονομολόγους του πλανήτη. Μερικοί εξ αυτών έχουν τιμηθεί και με το βραβείο Νόμπελ. Ακόμα και το να περάσει κάποιος από την πόρτα του η να κάνει μια απλή εγγραφή στην Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων μπορεί να επηρεάσει καθοριστικά την περαιτέρω οικονομική εξέλιξή του. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί το οικονομικό θαύμα του Εθνικού Κήρυκα, επί των ημερων του τέως υφυπουργού Α. Διαματάρη.
Ποιο είναι όμως αυτό το μοναδικό μοντέλο που εξασφαλίζει κέρδη εκεί που όλοι οι άλλοι γράφουν μόνο ζημιές και τελικά κλείνουν; Αυτό το μοντέλο λοιπόν που στο μέλλον θα αποτελεί case study για όλα τα μεταπτυχιακά προγράμματα έχει τα εξης βασικά χαρακτηριστικά. Πωλήσεις, έσοδα: Οι πάντες πληρώνουν για όλα. Δωρεάν ΤΙΠΟΤΕ. Αναγγελία γάμου, κηδείας, παρέλασης, καλωσόρισμα, ένθετο αφιέρωμα, διαδήλωση για εθνικά θέματα, όλα στο βωμό του πράσινου πατριωτισμού. Μπίζνες κάνουμε, κοινώς εμπόριο, και το πράμα πρέπει να πληρώνεται. Εξοδα, δαπάνες, χορηγίες, μηδενικά… Γενικώς δεν δίνουμε τίποτε και σε κανέναν, σχολεία, συλλόγους, εκκλησίες, εκδηλώσεις, παρελάσεις. Αλλωστε αν δώσουμε σε έναν θα πρέπει να δώσουμε σε όλους. Επιχείρηση είμαστε, όχι φιλανθρωπικό ίδρυμα.
Φυσικά αν κάποιος θέλει να μας ενισχύσει για το έργο μας εμείς δεν πρόκειται να αρνηθούμε την βοήθεια του, η οποία θα πιάσει και τόπο. Μπορεί να μην είμαστε φθηνό μαγαζί, αλλά πώς να το κάνουμε, μονοπώλιο είμαστε και μπορούμε να χρεώνουμε για τις καλές μας υπηρεσίες και κάτι παραπάνω. Οποιος δε εκφράσει κάποιο παράπονο ή αντίρηση τον λόγο θα έχει ο δικηγόρος μας, που αμοίβεται καλά και ξέρει να προστατεύει τα καλά και συμφέροντά μας.
Αυτό είναι το μίγμα διοίκησης που εξασφαλίζει κέρδη διαχρονικά και σίγουρα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να βρεθεί ο σωστός άνθρωπος με την κατάλληλη «παιδεία» να το εφαρμόσει με το χέρι πάντα στην τσέπη. Είναι επίσης πολύ σημαντικό για να πετύχει η ως άνω συνταγή να εξασφαλιστεί ο νόμος της συναίνεσης και της σιωπής, δημοκρατικά πάντα και χωρίς φασαρίες. Το διαχρονικό μας μήνυμα προς όλους θα είναι ότι αποτελούμε θεσμό και ότι είναι υποχρεωμένοι όλοι να δίδουν… Λίγα ή πολλά δεν έχει σημασία, αρκεί να δίνουν.
Το ως άνω μοντέλο δουλεύει εδώ και πολλά χρόνια και παράγει πλούτο, είναι δοκιμασμένο και ο κάτοχος της πατέντας του μπορεί και να διεδικήσει βραβείο Νόμπελ σαν «περαστικοπορτάκιας» του Columbia…
