Του Στέλιου Τάτση
Στου σπιτιού μου την αυλή, χιόνι έπεσε πολύ
Κρύο κάνει στην αυλή, κοκκινίζει η μύτη μου πολύ
Πέφτουν ασταμάτητα νιφάδες, γίνονται και συνιφάδες
και μου στρώνουν τ’άσπρο τους χαλί στου σπιτιού μου
την αυλή.
Πίνω το ζεστό κακάο, το χαλί απολαμβάνω,
σαν μικρό παιδί δεν χορταίνω τις νιφάδες να κοιτώ.
Τις κοιτώ με προσοχή μήπως μήνυμα μου φέρνουν
από πολύ ψηλά εκεί…
Μια πολύ καλά θρεμένη στο γιαλί του παραθύρου
κόλλησε η καημένη.
Φέρνω μήνυμα χαράς από εκείνην π’αγαπάς και ποτέ
σου δεν ξεχνάς. Είναι μια χαρά μου λέει και περνά πολύ καλά στ’ουρανού
τα περιβόλια με τους Άγιους αγκαλιά.
Πές μου κι’άλλα σε παρακαλώ της λέγω,
μα δεν πρόλαβε, έγινε δάκρυ η καυμένη , γλυστρισε
στο γιαλί κι’έπεσε στου Σπιτιού μου την Αυλή.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
captatsis@gmail.com
