Του Στέλιου Τάτση
Η φωτογραφία μιλά από μόνη της, για το τι συμβαίνει με αυτούς που διοικούν τις κοινότητές μας. Ολοσέλιδες διαφημίσεις, ενώ την ίδια δουλειά θα έκανε και το 1/8 της σελίδας. Οι διαφημίσεις στον έντυπο τύπο είναι πλέον πεταμένα χρήματα αφού πλέον ελάχιστοι είναι
οι αναγνώστες του. Τέτοιου είδους διαφημίσεις είναι τρανταχτή απόδειξη ότι εξυπηρετούνται οι “καλές” σχέσεις μεταξύ των συμβαλλομένων. Έτσι είναι το ξένο χρήμα ξοδεύεται πολύ εύκολα, διότι γίνονται “μνημόσυνα“ με ξένα κόλυβα. Με αυτόν τον τρόπο και άλλους γίνανε οι περισσότερες κοινότητες προβληματικές και την νύφη την πληρώνουν τα Ελληνικά σχολεία με αύξηση των διδάκτρων και περιορισμό του χρόνου διδασκαλίας. Γνωστή εύπορη κοινότητα αναγκάσθηκε λόγω πόρων να περιορίσει το απογευματινό σχολείο σε μια μέρα και μάλιστα Σάββατο που είναι δύσκολη μέρα για παιδιά και γονείς.
Δάσκαλε…. που δίδασκες και μέτρο δεν κρατούσες…. Χάσαμε το μέτρο σε όλα …. στην διαφήμιση, στην προβολή την αυτοπροβολή και δεν συμμαζεύεται…
ΥΓ. Και επειδή θέλω να είμαι δίκαιος, εάν η διαφήμιση είναι δωρεάν όχι μόνο παίρνω πίσω ορισμένα από όσα έγραψα, αλλά, έχω το κουράγιο να συγχαρώ την εφημερίδα και τον εκδότη της η τον οποιοδήποτε δωρητή που κρύβεται πίσω από την διαφήμιση αν υπάρχει. Αλλά η πείρα και η γνώση προσώπων και πραγμάτων μόνο “δωρεά” δεν δείχνει…
captatsis@gmail.com
