Του Στέλιου Τάτση
Στην κοινότητα της Ανάστασης στο Brookville του Long Island oι κυρίες της Φιλοπτώχου είναι πολύ δραστήριες και κάνουν πολλά. Μεταξύ των πολλών που κάνουν, έχουν καθιερώσει δύο Τρίτες του κάθε μήνα, να γίνεται συγκέντρωση ηλικιωμένων και να τους
προσφέρουν πολύ νόστιμα γεύματα τα οποία, ετοιμάζουν ο Σπύρος Μουζακίτης με την κόρη του Μαρία και άλλες κυρίες. Τα γεύματα και τα περισεύματα ευλογεί ο καλοκάγαθος και αγαπητός σε όλους Ιερέας της κοινότητας Παντελεήμων, ο οποίος είναι πάντοτε παρόν και με το γέλιο και το χιούμορ του, δίνει ευχάριστο χρώμα στη συνεστίαση.
Η σπουδαιότητα δεν έγκειται τόσο στο γεύμα, όσο σ’αυτήν καθαυτήν την συγκέντρωση, η οποία είναι πλέον μια μεγάλη φιλική ΠΑΡΕΑ. Περνάμε αρκετές ώρες μαζί συζητώντας τα συμβαίνοντα και στις δυό Πατρίδες χωρίς να λείπει το γέλιο που σκορπούν τα έξυπνα ανέκδοτα. Σήμερα μας είχαν και ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ δώρα τυλιγμένα με χριστουγεννιάτικες κόλλες και όμορφους φιόγκους. Το δικό μου ήταν το νούμερο επτά που όμως ακόμη δεν έχω ανοίξει. Τραγουδήσαμε τα πατροπαράδοτα Κάλαντα και
αποχωρήσαμε με ευχές για “ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ”.
Όπως βλέπετε η Εκκλησία έπαιζε και παίζει τον μεγαλύτερο ρόλλο στην Ομογένεια, αν δεν υπήρχε η Εκκλησία , η Ομογένεια θα ήταν διαλυμένη. Δυστυχώς αυτό δεν το αντελήφθησαν ποτέ, οι πολιτικοί και οι θρησκευτικοί ηγέτες της Πατρίδας και της Κωνσταντινούπολης. Αντί να την ενισχύουν τοποθετώντας ότι καλύτερο και δυναμικό ανθρώπινο ηγετικό υλικό, την μεταχειριζότανε και την μεταχειρίζονται σαν εμπόρευμα προς εκμετάλλευση. Άλλη ήταν η ομογένεια τα χρόνια που ήταν Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος και άλλη σήμερα.
Ο νέος μας Αρχιεπισκοπος φαίνεται ικανός, αν βάλλει βουλοκέρι στ’αυτιά του και δεν άκου τις διάφορες ΣΕΙΡΗΝΕΣ εντός και εκτός Αμερικής και αφοσιωθεί στο ποίμνιό του και στις πανανθρώπινες αξίες της φυλής μας, θα μπορέσει να κάνει έργο, θα μπορέσει να
επαναφέρει την Ομογένεια στον δυναμισμό της και να την κάνει μοχλό που θα είναι ικανός να παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο στην ζωή της αμερικανικής ηπείρου και ακόμη μεγαλύτερο στα Εθνικά μας ενδιαφέροντα και συμφέροντα. Οι ηγέτες μας δεν πρέπει να είναι δέσμιοι των μακρυχέριδων και των ολίγων που ενδιαφέρονται πρωτίστως στα όποιαδήποτε προσωπικά τους συμφέροντα. Και όταν λέγω προσωπικά δεν εννοώ απαραιτήτως τα οικονομικά συμφέροντα, υπάρχουν κι’εκείνα της υπέρμετρης αυτοπροβολής που βλέπεις
αυτούς που την επιδιώκουν και τους συχαίνεσαι. Η δύναμη του ηγέτη είναι στις μάζες, αν τις αγκαλιάσει και τον εμπιστευτούν θα μπορέσουν και οι δυό μαζί (ηγέτης και μάζες) να κάνουν θαύματα. Τα οφίκια και το χρήμα δεν έχουν καμία αξία μπροστά στην ένδοξη ιστορία.
Πολλοί ηγέτες πέρασαν διαχρονικά από τούτον τον κόσμο, λίγοι όμως είναι εκείνοι που κατεγράφησαν στις χρυσές σελίδες της ιστορίας. Οι περισσότεροι από τους μεγάλους ηγέτες πεθαίνουν άδοξα γιατί γίνονται θύματα των κολάκων που έχουν γύρω τους, διότι δεν λέγουν ποτέ την αλήθεια, λέγουν αυτά που θέλουν ν’ακούουν τ’αφεντικά τους. Λένε πως
οι κόλακες είναι χειρότεροι από τους κόρακες, διότι οι κόρακες τρώνε τους πεθαμένους , ενώ οι κόλακες τους ζωντανούς.
Ο Ελπιδοφόρος έχει όλα εκείνα τα προσόντα που χαρακτηρίζουν ένα ηγέτη αν τα χρησιμοποιήσει με σύνεση, μπορεί να γίνει και στην πράξη Ελπιδοφόρος. Του το ευχόμεθα από καρδιάς, μαζί με τις Χριστουγεννιάτικες ευχές μας.
Υ.Γ. Η συνεστίαση ήταν για τους ηλικιωμένους, τώρα το πως βρέθηκα εγώ εκεί είναι μια άλλη ιστορία.
captatsis@aol.com
