Σε πρωτοφανή ιστορική στροφή των τελευταίων 45 ετών όλοι οι ομογενειακοί θεσμοί, ταυτόχρονα. Απολύτως αρνητικός ο απολογισμός του πρώτου εξαμήνου του κ.Ελπιδοφόρου. Πως πρέπει να προετοιμασθούμε για την επερχόμενη κατάρρευση;
Του Νίκου Σταματάκη
Στα τριάντα και πλέον χρόνια που παρακολουθώ στενά τα ομογενειακά μας πράγματα δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη χρονική στιγμή στην οποία όλοι οι θεσμοί μας ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ (Αρχιεπισκοπή, Κοινότητες, Οργανώσεις, μέσα ενημέρωσης κλπ) βρέθηκαν σε τόσο βαθιά και ιστορική καμπή, κυριολεκτικά μπροστά στην κατάρρευση. Είναι προφανές ότι η Ομογένεια της Αμερικής βρίσκεται σε ένα ιστορικά κρίσιμο σταυροδρόμι και καλείται να διαμορφώσει το ίδιο το μέλλον της. Το μεγάλο ερώτημα αφορά εάν θα το πράξει αναλαμβάνοντας τις τύχες της στα χέρια της ή εάν για μια ακόμα φορά αφήσει παράγοντες ξένους με την ίδια και τα συμφέροντά της να έχουν τον πρώτο ρόλο.
Η Αρχιεπισκοπή Αμερικής, έπειτα από δεκαετίες κακοδιαχείρισης και διαφθοράς, βρίσκεται σήμερα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Με τους ομοσπονδιακούς εισαγγελείς (και μάλιστα εκείνους που έχουν την φήμη των «αδιάφθορων») να ενεργούν συλλήψεις, όλα βρίσκονται στον αέρα. Επειδή μάλιστα οι συλλήψεις (των υπεύθυνων οικονομικών κκ.Παπαδάκου και Δημητρίου) συνοδεύθηκαν από «συμφωνίες μείωσης ποινής» (plea bargain agreements), είναι απολύτως βέβαιο ότι οδηγούμαστε σε διεύρυνση των ανακρίσεων και σε νέες συλλήψεις. Οι ανακριτές έχουν στα χέρια τους ένα όγκο αποδεικτικών στοιχείων και καθημερινά μαζεύουν και άλλα – και κυρίως νέους μάρτυρες. Στοχεύουν στην κορυφή της διαφθοράς, στα «μεγάλα ψάρια», και ειδικά στον π.Αλέξανδρο Καρλούτσο. Αυτό άλλωστε φαίνεται από πρόσφατα «φυτευτά» δημοσιεύματα στον ελληνικό τύπο σχετικά με τον συνεργάτη του π.Καρλούτσου στην «διαχείριση» των προσκλήσεων στο Λευκό Οίκο αλλά και στην ενθρόνιση του κ.Ελπιδοφόρου, τον κ.Γιάννη Χορόζογλου.
Αλλά η εμπλοκή του π.Καρλούτσου σε δικαστικές περιπέτειες θα οδηγήσει σε κατάρρευση ολόκληρο το οικοδόμημα της Αρχιεπισκοπής. Οχι μόνο επειδή θα φέρει τη δίωξη όσων έχουν νομικές ευθύνες και όσων καταχράσθηκαν κοινούς πόρους, αλλά κυρίως επειδή πλέον θα λείπει ο συνεκτική ουσία όλων των κοινωνικών θεσμών, η εμπιστοσύνη. Χωρίς εμπιστοσύνη το όλο οικοδόμημα θα καταρρεύσει. Η πρόβλεψή μας είναι ότι η κατάρρευση, που ήδη είναι στα πρώτα της στάδια (για τούτο και ο Αγιος Νικόλαος στο Ground Zero δεν προχωρά), θα είναι παταγώδης και θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να την αντιμετωπίσουμε. Πώς;
- Είναι βασικό οι κοινότητες να είναι θεσμικά και οικονομικά ανεξάρτητες από την Αρχιεπισκοπή έτσι ώστε εφόσον η Αρχιεπισκοπή (αλλά και οι εξίσου διεφθρμένες Μητροπόλεις) καταρρεύσει να μπορούν να λειτουργήσουν αυτόνομα. Να σημειωθεί εδώ ότι τίποτα δεν θα είναι το ίδιο στην επόμενη μέρα της κατάρρευσης και ότι οι ελεγκτές των αρχών θα παραμείνουν εντός της Αρχιεπισκοπής (αλλά ίσως και αλλού) για χρόνια.
- Η όσο δυνατό μεγαλύτερη αυτονομία των κοινοτήτων είναι όχι μόνο πρακτικά επιθυμητή αλλά και πολύ κοντύτερα στο αρχικό μήνυμα του Χριστιανισμού: Οι άχρηστες και πολυδάπανες ιεραρχίες καμία σχέση δεν έχουν με το χριστιανικό μήνυμα, ειδικά όταν αρνούνται να αποδώσουν λογαριασμό για τα οικονομικά τους. Φτάσαμε πέρυσι στο «άκρον άωτον» της κοροϊδίας να θέλει το Οικ.Πατριαρχείο να στείλει οικονομικούς ελεγκτές στις κοινότητες και τα μοναστήρια μας τη στιγμή που το ίδιο, η Αρχιεπισκοπή και οι Μητροπόλεις δεν δημοσιεύουν – ΟΠΩΣ ΟΦΕΙΛΟΥΝ – με λεπτομέρεια τα οικονομικά τους στοιχεία. Γιατί να πληρώνουμε πχ. αεροπορικά εισιτήρια πρώτης θέσης των $10,000 για να πηγαίνουν οι μητροπολίτες σε άσκοπα ταξιδάκια αναψυχής τη στιγμή που οι κοινότητές μας έχουν τόσες ανάγκες; Πρακτικά πρέπει η κάθε κοινότητα να βεβαιωθεί ότι το καταστατικό της δεν επιτρέπει σε καμία περίπτωση έλεγχο ή απόδοση των περιουσιακών της στοιχείων στην τοπική Μητρόπολη ή στην Αρχιεπισκοπή: Τα «αρπακτικά» του Πατριαρχείου είναι έτοιμα να «μασήσουν» ότι έφταξαν γενιές ομογενών με θυσίες, κόπο και ιδρώτα. Ηδη το κάνουν χωρίς καμία ντροπή.
- Αλλά μαζί με την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτονομία των κοινοτήτων από τις μητροπόλεις και την Αρχιεπισκοπή πρέπει να τεθεί ως συλλογικός στόχος όλων μας η Αυτοκεφαλία από το ηθικά, πολιτικά και οικονομικά διεφθαρμένο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και σε δεύτερη φάση η πανορθόδοξη ενότητα εντός της Αμερικής, χωρίς εξάρτηση από καμία εξωτερική εκκλησιαστική αρχή, ούτε Κωνσταντινούπολη, ούτε Μόσχα ούτε και καμία άλλη πρωτεύουσα. Μόνο έτσι θα τεθούν οι βάσεις για την υγιή ανάπτυξη της Ορθοδοξίας στη μεγάλη αυτή χώρα, μόνο έτσι θα επιτευχθεί η οικονομική άνθηση των κοινοτήτων μας εις τους αιώνες, μόνο έτσι ο Ελληνισμός θα αναδείξει την οικουμενικότητά του!… Η οικουμενικότητά μας ήταν πάντοτε άσχετη με τις εκάστοτε πολιτικές και θρησκευτικές εξουσίες και ήταν γέννημα των ανθρωπιστικών αρχών του Ελληνισμού μέσα από τις επιστήμες, τις τέχνες, το εμπόριο, τη ναυτιλία και την Ορθοδοξία. Εφερνε τους ανθρώπους κοντά όχι στη βάση πολιτικών υπολογισμών αλλά με την αγάπη και τη δικαιοσύνη. Ποτέ δεν επεδίωξε ο οικουμενικός Ελληνισμός την παγκόσμια κυριαρχία… Τι λόγο έχουμε να ακολουθούμε τους διάφορους τυχοδιώκτες και ανήθικους αρχιερείς στα επικίνδυνα γεωπολιτικά και άλλα παιχνίδια τους;
Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι υποστηρίζουμε να σπάσει η πνευματική σχέση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αυτή θα παραμείνει και θα είναι ισχυρότερη όταν απαλλαγεί από την ανεξέλγκτη δράση των «αρπακτικών». Ταυτόχρονα και η οικονομική υποστήριξη του Πατριαρχείου θα εξακολουθήσει αλλά με διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα και με μέτρο ανάλογο των οικονομικών δυνατοτήτων των κοινοτήτων. Αλλωστε δεν υπάρχει πλέον άλλη επιλογή και ας μην ονειρεύονται «μεγαλεία» οι διάφοροι αιθεροβάμονες της Πόλης: Και η μέγγενη των ομοσπονδιακών εισαγγελέων σφίγγει αλλά και σε κάθε περίπτωση ο κόσμος φεύγει τρέχοντας μακριά τους. Εχουν απωλέσει την έξωθεν καλή μαρτυρία, έχουν απωλέσει την εμπιστοσύνη του κόσμου – είναι τελειωμένοι. Οσο πιο γρήγορα το καταλάβουν τόσο καλύτερα… Οσο αρνούνται τη διαφάνεια τόσο θα μειώνονται οι αριθμοί. Αυτός άραγε είναι ο σκοπός τους; Να διαλύσουν τελείως την Εκκλησία της Αμερικής;
Αρνητικός ο απολογισμός του πρώτου εξαμήνου του κ.Ελπιδοφόρου
Κατά τα άλλα, το πρώτο εξάμηνο του κ.Ελπιδοφόρου σημαδεύτηκε από πολλές απαράδεκτες επιλογές προσώπων που δεν αποτελούν καλό οιωνό για την παρακάτω πορεία του. Με τις φωτεινές εξαιρέσεις της τοποθέτησης του π.Ανδρέα Βυθούλκα ως πρωτοσύγγελου και του π.Νικηφόρου Φακίνου ως γραμματέα της Επαρχιακής Συνόδου (χαίρουν και οι δύο της «έξωθεν καλής μαρτυρίας») οι υπόλοιπες επιλογές του κ.Ελπιδοφόρου ήταν απογοητευτικές. Η τοποθέτηση του π.Καρλούτσου στην θέση του Αρχ.Επιτρόπου δικαίωσε την επιλογή μας να τον αποκαλέσουμε «Ελπιδοκτόνο»: Οταν η πρώτη σου επιλογή είναι να επιβραβεύσεις τον «Πρίγκηπα του Σκότους» τότε τι μέλλον να περιμένει το ποίμνιο από την αρχιερατεία σου; Πολλές άλλες επιλογές που ακολούθησαν μας επιβεβαίωσαν: 1) Η προώθηση του κ.Κώστα Ηλιάδη όπως και του κ.Α.Κουλαρμάνη, γνωστών για εμπλοκή τους σε ηθικά σκάνδαλα (ο πρώτος) για εκβιασμούς και κακοδιαχείριση κατ’ελάχιστον (ο δεύτερος) στην Αστόρια τίποτα καλό δεν προμηνύει. Ειδικά επειδή έγινε καθ’υπόδειξη πολύ κακών συμβούλων… 2) Η ομάδα των «τεσσάρων εκ Χάλκης» που έχουν αναλάβει ρόλους συμβούλων εντός της Αρχιεπισκοπής επίσης δεν προμηνύει τίποτα καλό. Μπορεί να έχουν την εμπιστοσύνη του κ.Ελπιδοφόρου αλλά είναι τελείως ΑΣΧΕΤΟΙ με την Αμερική και θα χρειαστούν μεγάλο διάστημα προσαρμογής.
Αλλά το βασικότερο είναι ότι ο κ.Ελπιδοφόρος αθέτησε πολλές από τις υποσχέσεις του που μάλιστα έδωσε μεγαλοφώνως – ως γνήσιος Φαναριώτης – λίγο πριν την άφιξή του σε πολλαπλές συνεντεύξεις: 1) Είπε ότι θα φέρει «διαφάνεια» αλλά αναβάθμισε τον π.Καρλούτσο. 2) Είπε ότι το θέμα ανοικοδόμησης του Αγ.Νικολάου θα έχει λήξει «πριν την ενθρόνισή του», αλλά καταλήγει από αναβολή σε αναβολή…. Είπε, είπε και τι δεν είπε… Στο μεταξύ επιβεβαίωσε όσους είχαν αμφιβολίες για τις πιθανές του διασυνδέσεις με το τουρκικό βαθύ κράτος με το να επισκεφθεί τον Ερντογάν στο ξενοδοχείο του τον Σεπτέμβριο και να κάνει δηλώσεις απαράδεκτες. Και επιβεβαίωσε επίσης όλους όσους τον ψέξαμε για την απαράδεκτη ανάμιξή του στο «Ουκρανικό» φέρνοντάς μας εδώ τους «ουκρανούς αυτοκέφαλους» και επιβεβαιώνοντας έτσι το σχίσμα… Θα σταματήσω εδώ για να μην …ανεβάσω την πίεση της Ομογένειας πέρα από το επιτρεπτό… Αν εξαιρέσει κανείς κάποιες αμφιλεγόμενες «καλές προθέσεις» στο θέμα της ελληνικής παιδείας, οι πρώτοι 6 μήνες της θητείας του κ.Ελπιδοφόρου είχαν απολύτως αρνητικό πρόσημο. Ειδικά επειδή δεν είδαμε ούτε ίχνος «διαφάνειας» στον ορίζοντα…
Εκτός από την Αρχιεπισκοπή πολλές Μητροπόλεις και κοινότητες βρίσκονται σε αναβρασμό ανά τη χώρα από το Σικάγο μέχρι τη Ν.Υόρκη. Μετά την πώληση της Αγ.Τριάδας στο Σικάγο σχεδιάζεται τώρα και η πώληση του κτιρίου της μητρόπολης – ελπίζουμε να μην ακούσουμε άλλα αρνητικά από εκεί. Αλλά το κέντρο της προσοχής όλων απέσπασαν οι εξελίξεις στον Αγ.Δημήτριο Αστόριας όπου ομάδα νέων ανθρώπων κατάφερε να αποτρέψει την αρπαγή του Σχολείου της κοινότητας από ομάδα επιχειρηματιών με τη συνδρομή του πρώην εκδότη κ.Διαματάρη. Με την αποχώρηση και του απαράδεκτου κ.Κουλαρμάνη η κοινότητα και το Σχολείο οδηγούνται στο δρόμο της ανανέωσης. Ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος αλλά το συμμάζεμα στα οικονομικά και ο ορθολογισμός σε όλα τα υπόλοιπα θέματα ήδη φέρνουν τα πρώτα θετικά αποτελέσματα.
Η Ομοσπονδία Ν.Υόρκης παραπαίει….
Η Ομοσπονδία Ελλ. Σωματείων Ν.Υόρκης από ότι φαίνεται «πνέει τα λοίσθια» έχοντας χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας. Με εκείνους που τη λυμαίνονται για χρόνια και κυρίως τον απαράδεκτο Πέτρο Γαλάτουλα, να εξακολουθούν μέσα από ένα αντιδημοκρατικό καταστατικό να ελέγχουν (έστω και μερικά) την οργάνωση, η Ομογένεια έχει λίγες επιλογές: α) Να μπούν μαζικά όσοι σύλλογοι αποχώρησαν και να αποσπάσουν τον έλεγχο αλλάζοντας ταυτόχρονα και το καταστατικό ώστε να εκδημοκρατιστεί και να ανοιχτεί προς τη βάση η Ομοσπονδία. β) Να δημιουργηθεί νέα οργάνωση με πρωτεργάτες τους μεγαλύτερους συλλόγους και ομοσπονδίες που να αποσπάσει τα ηνία. γ) Να δημιουγηθεί νέα (παναμερικανική;) οργάνωση σε νέες βάσεις. Η Ομογένεια μπορεί και πρέπει να διαμαρτύρεται εναντίον του ανεκδιήγητου Γαλάτουλα έως ότου ο τελευταίος να αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα να πάει στην άκρη. Πως είναι δυνατόν ένα ψυχοπαθής να αφήνεται να ελέγχει την οργάνωση μετά από τόσες παραβάσεις και τόσες ανοησίες επί είκοσι χρόνια;
Ο πολιτικός θάνατος του Διαματάρη…
Είπα τη λέξη «ψυχοπαθής» και ο νούς μου κατευθείαν πήγε στον άλλο «καβαλλημένο» δήθεν ηγέτη, τον πρώην εκδότη και πρώην υφυπουργό Αντώνη Διαματάρη που ντρόπιασε τον εαυτό του και όλους μας με την άθλια συμπεριφορά του. Εάν δεν ήταν ψυχοπαθής και εάν είχε ίχνος φιλότιμου και πολιτικού αισθητήριου θα απέφευγε το ατιμωτικό πολιτικό θάνατο που υπέστη. Θα μπορούσε μάλιστα να γίνει ήρωας εάν: 1) Δεν περιοριζόταν σε κάποια μισόλογα σε συνεντεύξεις, αλλά εξέφραζε με την παραίτησή του την αγανάκτηση τη δική του και όλων μας για αυτό το έκτρωμα του νομοσχεδίου για την «ψήφο ομογενών». 2) Εάν, όταν κατηγορήθηκε για το θέμα της ιδιοκτησίας των επιχειρήσεών του, αντέστρεφε το ζήτημα και έλεγε προς όλους ότι επιτέλους στην Ελλάδα αυτή η απαράδεκτη διάταξη πρέπει να καταργηθεί και οι επιχειρηματίες πρέπει να μπορούν να αναλάβουν κυβερνητικά καθήκοντα – εφόσον απαλάσσονται από τη διοίκηση των επιχειρήσεων τους όσο κυβερνούν και εφόσον ισχύσουν και εφαρμοστούν ισχυρότατοι νόμοι για τη διαφθορά. Γιατί να στερείται η Ελλάδα της πείρας και του ελεύθερου πνεύματος τόσων επιτυχημένων επιχειρηματιών; Και γιατί να επιβραβεύθει τους ανίκανους γόνους πολιτικών οικογενειών που ούτε ένα περίπτερο ή μια πιτσαρία δεν είναι σε θέση να διοικήσουν;
Ο Α.Διαματάρης προτίμησε τελικά, όπως πάντοτε, την εξυπηρέτηση των πολιτικών συμφερόντων των πατρόνων του, δηλαδή του μητσοτακέικου. Και θα περάσει έτσι με μαύρα γράμματα στην ομογενειακή ιστορία, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του στον Εθνικό Κήρυκα, τον Βάσο Βλαβιανό, που θα είναι αιώνιο πρότυπο πατριωτισμού και δημοσιογραφικής ανεξαρτησίας. Ετσι λοιπόν ανοίγεται πεδίο δράσης σε άλλα ομογενειακά μέσα – και ειδικά στα ηλεκτρονικά – να προσφέρουν στην Ομογένεια εκείνο που για σαράντα χρόνια της στέρησε η αρρωστημένη ψυχοπαθολογία του Α.Διαματάρη: ανεξάρτητη ενημέρωση και έλεγχο της εξουσίας, στην περίπτωση μας των εκκλησιαστικών αρχών, των κοινοτήτων και των οργανώσεων. Πολλές ιστοσελίδες την χρονιά που μας πέρασε έγραψαν κυριολεκτικά ιστορία προασπαθώντας να καλύψουν το κενό ενημέρωσης. Στον ελληνόφωνο τύπο ξεχώρισε το «Καλάμι» ενώ στον αγγλόφωνο το www.monomakhos.com και το www.protectingorthodoxchurch.blogspot.com το οποίο με «περίεργο» τρόπο ξαφνικά σταμάτησε να λειτουργεί πρόσφατα. Στο πλαίσιο αυτό η ιστοσελίδα μας στοχεύει να πρωταγωνιστήσει και να αποτελέσει βήμα ανταλλαγής απόψεων, κριτικής και ανεξάρτητης ενημέρωσης…
Με τις σκέψεις αυτές ευχόμαστε στην Ομογένεια ένα Υγιές και Ευτυχισμένο 2020!!
29 Δεκεμβρίου 2019, n.stamatakis@aol.com
