Του κάπτεν Στέλιου Τάτση
Οταν ήμουν παιδί στο χωριό μου, ήταν ένας γέρος βρακάς (ο μόνος με άσπρη βράκα) που τον είχα ακούσει να λέγει σε κάποιον χωριανό: “Πρόσεξε μην δώσεις καμιά κουτουλιά, γιατί
θ’ακολουθήσουν και άλλες”… Προφανώς θα μιλούσαν για κάποιο εμπορικό νταλαβέρι. Πόσο
αληθινός και σοφός ήταν… Το ζούμε καθημερινά εδώ στο δικό μας Ελληνο-Αμερικανικό χωριό.
Τόσα ειπώθηκαν και εγράφησαν για τον ταλαίπωρο Άγιο Νικόλα , που ενώ έχει σώσει ένα
σωρό ναυτικούς από πολύ μεγάλες φουρτούνες, έχει πέσει ο ίδιος σε καταιγίδα και προσπαθεί να βρεί τρόπο να σωθεί. Αντί να πέσει άπλετο φως στις οικονομικές αταξίες, ξαφνικά ανακοινώθηκε πως μέσα στον μήνα θα επαναρχίσουν οι εργασίες αποπεράτωσης. Πόσο δίκιο είχε ο χωριανός μου , από την μια κουτουλιά πάμε στην άλλη και ίσως να έπεται συνέχεια. Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτή η βιασύνη τη στιγμή που υπάρχει αξεκαθάριστο ένα
τόσο μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο. Αν κρύβουμε συνεχώς τα σκουπίδια κάτω από το χαλί , η μυρουδιά της μπόχας θα τα φανερώσει όλα και τότε θα τρέχουμε και δεν θα προλαβαίνουμε.
Μπορεί τα χρήματα για την αποπεράτωση να βρέθηκαν όπως πληροφορηθήκαμε, και είναι προς τιμήν αυτών που τα προσφέρουν, αλλά από την άλλη πλευρά εκπλήσσομαι που οι ίδιοι
δεν απαίτησαν να δωθεί διαφάνεια πρίν ξεκινήσουν οι εργασίες, γιατί στα ομογενειακά
στέκια γίνονται συζητήσεις περί συγκάλυψης των αρπακτικών η των ποντικών. Πολλοί μάλιστα λένε πως μεταξύ των τριών πρωτεργατών, του κληρικού πρωτεργάτη και
των δύο αρχόντων υπάρχει κουμπαριά, που, αν είναι αλήθεια, το όλο θέμα περιπλέκεται ακόμη περισσότερο και τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται… Γιατί αυτά που λένε περί καπελώματος εγώ δεν τα πιστεύω είναι λόγια του καφενέ.
Κάτι μου λέγει πως ο Σεβασμιώτατος θα υπερασπισθεί το θεσμό και το ράσο που δέχθηκε να φορέσει, όπως έχουν κάνει κατά το παρελθόν αρκετοί κληρικοί μας. Ενας Χιώτης (Αιγνουσιώτης) Ηγούμενος της Μονής Αγίας Παρακευής στο Μηλοχώρι Κοζάνης που τον συνάντησα τον Σεπτέμβρη, μου είπε πως ήμαστε τυχεροί που μας έρχεται ο Προύσης
Ελπιδοφόρος με τον οποίον γνωρίζονται μάλιστα πολύ καλά. Τα χρήματα που χάθηκαν, αν χάθηκαν, γιατί μπορεί ξαφνικά να βρεθούν η κάποιος που τα πήρε από ανάγκη να βρήκε τον τρόπο να τα επιστρέψει, είναι χρήματα των πολλών και έχουν μεγαλύτερη αξία από τα πολλά των ολίγων.
Εν πάσει περιπτώσει, η σοφή, η σωστή διαδικασία είναι να λάμψει η αλήθεια τώρα, πριν χρησιμοποιηθεί το μυστρί ξανά. Πάντα όταν ασχολούμαι με τον Άγιο Νικόλα, το μυαλό
μου πηγαίνει πίσω σ’εκείνον τον μικρούλη τον φτωχούλη τον παραδοσιακό ναό στην οδό της Ελευθερίας (Liberty Street) απέναντι από τον Νότιο Πύργο που ενώ φαινόταν μικροσκοπικός κάτω από την σκιά των τεράστιων τεράτων. Τον αναπολώ διότι ήταν σημείο αναφοράς για τον Ελληνισμό της Αμερικής και επιπλέον γιατί, σύμφωνα με την μαρτυρία του πατέρα Ιωάννη Ρωμά, χτίστηκε την δεύτερη δεκαετία του περασμένου αιώνα από μια ομάδα Ελλήνων ΝΑΥΤΙΚΩΝ και μεταναστών, χωρίς χρήματα και χωρίς να μιλούν την γλώσσα, γιατί είχαν πίστη και αγάπη προς την Ελλάδα.
Σήμερα δυστυχώς απουσιάζουν και τα δύο, τα έδιωξε το χρήμα και η αφομοίωση. Με στερήσεις μάζεψαν 25 χιλιάδες δολάρια και αγόρασαν το κτίριο το 1916 και οι λειτουργίες άρχισαν το 1922. Ανάμεσα στα πολυτιμότερα αντικείμενα που είχε ο ναός ήταν κάποια μέλη του Αγίου Νικολάου, της Αγίας Αικατερίνης και του Αγίου Σάββα, τα οποία είχαν δωριστεί από τον τελευταίο Τσάρο της Ρωσίας Νικόλαο τον Β και τα οποία χάθηκαν μετά την πτώση των διδύμων και δεν ξαναβρέθηκαν.
Πέρασαν 20 σχεδόν χρόνια από τότε που καταστράφηκε ο ναός και από τότε παλεύει
ο Άγιος Νικόλας με τα ανθρώπινα κύματα για να βρει επι τέλους την στέγη του χωρίς αποτέλεσμα μέχρι σήμερα. Ίσως ο καινούργιος μας Αρχιεπίσκοπος που φέρει την Ελπίδα να καταφέρει να τον στεγάσει, ο ίδιος ο Άγιος που έχει ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ, δήλωσε πως θέλει να περιμένει να ξεκαθαρίσουν οι δαιδαλώδεις ατασθαλίες και μετά να ξεκινήσουν οι εργασίες αποπεράτωσης. Μου το ενεπιστεύθη όπως εγώ ενεπιστεύθηκα τη ζωή μου σ’εκείνον τα χρόνια που ταξίδευα.
Πρώτα λοιπόν ξεκαθαρίστε και μετά ξεκινήστε.
Υ.Γ. Για εκείνους που δεν θα δώσουν σημασία τους θυμίζω την ιστορία του κουνουπιού.
Μικρό αλλά τσιμπά….
captatsis@gmail.com
