Του κάπτεν Στέλιου Τάτση
Η Πατρίδα μας χάνεται κι’εμείς εδώ στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα και καφέ, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ. Παντού όπου και να κοιτάξω πληγώνομαι, πλήρης αδράνεια, χάθηκαν οι χαρισματικοί ηγέτες που μας ξεσήκωναν και τρέχαμε στα Ηνωμένα Έθνη και την Washington κατά εκατοντάδες χιλιάδες με ατέλειωτες ουρές λεωφορείων.
Ξεμείναμε από μπροστάρηδες και γεμίσαμε από πλούσια κλεφτρόνια, άνδρες χωρίς απίδια,
κουτοπόνηρους κουφιοκεφαλάκηδες και κοκόρια που αλληλοφαγώνονται και δεν φέρνουν την “ ΚΑΛΗΜΕΡA». Μπροστά μας έχουμε την καλύτερη συγκυρία, για να υπερασπιστούμε την Πατρίδα και αδυνατούμε να την εκμεταλλευτούμε. Αφήσαμε μερικούς ελεεινούς που σαν τα σαλιγκάρια αναρηχώθηκαν στο ομογενειακό στερέωμα και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να επιδεικνύουν τους τίτλουσ ευγενείας (αγενείας) με διαφόρους τρόπους που στην πραγματικότητα αλληλοαπαξιόνονται προσπαθώντας να αποδείξουν, ότι ο ένας υψηλότερος…. από τον άλλο, γιατί δεν είναι καρύδια από την ίδια καρυδιά, αλλά από κάθε καρυδιάς καρύδια. Μου θυμίζουν τον Κατρούγκαλο σε μια φωτογράφηση των μελών
της βουλής όντας κοντός είχε βάλλει ψηλά τακούνια αλλά και πάλι οι ευρισκόμενοι δεξιά
και αριστερά του ήταν ψηλότεροι και για να τους φτάσει πατούσε στις μύτες των παπουτσίών του… Ήταν πολύ αστείο φαινόμενο γιατί η φωτογράφιση ήταν ζωντανή και έβλεπες όλες τις κινήσεις.
Εχουμε έναν Πρόεδρο που παρά τις οποιεσδήποτε αντιξοότητες που τον συνοδεύουν, δεν παύει να είναι ο καλύτερος που έχω γνωρίσει μετά τον Ρήγκαν και ας μην είναι πολιτικός καριέρας. Τώρα μάλιστα που έχει αποκτήσει και αυτήν την πείρα , μετά την επανεκλογή του
θα πηδήξει τα “ δημοκρατικά” κουμούνια. Σήμερα μάλιστα κάπου πήρε το μάτι μου πως
επανέφερε στα δημόσια σχολία το δικαίωμα της προσευχής. Αντίθετα στην Πατρίδα υπάρχει
η τάση , η σκέψη και η προσπάθεια να την καταργήσουν. Οι εκλογές δεν απέχουν πολύ και αυτή είναι η ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ που πρέπει να εκμεταλλευτούμε. Να τον ενισχύσουμε, οικονομικά, να τον στηρίξουμε πολιτικά με την ψήφο μας και να απαιτήσουμε, συμπαράσταση στα Εθνικά μας θέματα. Εδώ και τώρα πρέπει να κινηθούμε , να οργανωθούμε για να ανατρέψουμε την σχέση που έχει με τον Ερντογάν.
Από τότε που έφυγε ο Ιάκωβος μείναμε ακέφαλοι, ακυβέρνητοι. Πήραν το απάνω χέρι,
αόρατοι Αρχιεπίσκοποι, τραπεζίτες, με στόμα γεμάτο τραπεζίτες για να μασάνε γερά και τα
διάφορα τσιράκια των αρπακτικών. Κάποτε ένας Αγιογράφος μου είπε πως αν ξέρατε πόσο πληρώνομαι για μια εικόνα που φτιάχνω και πόσα πληρώνετε εσείς θα πέφτατε από τα σύννεφα. Τα περιθώρια στενεύουν, πρέπει να βγούμε από την ΧΕΙΜΕΡΙΑ ΝΑΡΚΗ και να ψάξουμε να βρούμε μπροστάρη η μπροστάρηδες για να κάνουμε το χρέος μας προς την Πατρίδα.
captatsis@gmail.com
