ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ (Νίκος Σταματάκης): Χαρούμενα Γενέθλια, Κάπτεν! Η ιστοσελίδα δεν είναι χώρος κοινωνικών ευχολογίων, και ειδικά για τους ιδρυτές και τους βασικούς συντελεστές της. Αλλά νομίζω εκφράζω όλους μας, σύσσωμη την Ομογένεια της Ν.Υόρκης, ευχόμενος στα 82α γενέθλια του στενού φίλου και συνεργάτη στην ιστοσελίδα, κάπτεν Στέλιου Τάτση. Ο “κάπτεν” είναι μια σπάνια περίπτωση ομογενούς με υποδειγματική συμπεριφορά σε όλη του τη ζωή, ένας άνθρωπος που μόνο προσέφερε στην Ομογένεια και δεν ζήτησε ούτε και πήρε τίποτα. Ενα υπόδειγμα αυτοδημιούργητου επιτυχημένου επιχειρηματία, υπόδειγμα συζύγου, πατέρα, οικογενειάρχη, και ηγέτη της Ομογένειας, ένα πρότυπο χρηστού Ελληνα και ταπεινού Ορθοδόξου, ένας αληθινός Οδυσσέας, βγαλμένος από τα σπλάχνα της ελληνικής ιστορίας και ταυτότητας. Με λογική, γνώση και παρρησία δεν δίστασε να πεί την ΑΛΗΘΕΙΑ στους κατέχοντες αξιώματα. Οσοι άκουσαν τις συμβουλές του ωφελήθηκαν και ωφέλησαν την κοινωνία. Οσοι τις αγνόησαν συνήθως είχαν κακό τέλος. Με την πένα του συντρόφεψε γενιές ομογενών και Ελλήνων στη Νέα Υόρκη, την Ελλάδα και την αγαπημένη γενέτειρά του, τη Χίο… Ο Θεός να σου δίνει δύναμη και χρόνια, κάπτεν, να μας λές τις ιστορίες σου και να μας φρονηματίζεις με τις αλήθειες σου!…
Του κάπτεν Στέλιου Τάτση
Σαν σήμερα γεννήθηκα σ’ένα μικρό χωριό της Χίου τα Φλάτσια, η ημέρα ήταν Παρασκευή. Μεγάλωσα μέσα στη φύση, κάτω από μια τεράστια δάφνη, με τα κουκούτσια της οποίας η Μάνα μου, μου έλουζε το κεφάλι για να γίνει σοφό όπως έλεγε. Μεγάλωσα με τις
μυρωδιές του σχοίνου (μαστιχόδενδρο), το χάδι της Μάνας, της Γιαγιάς και της αγαπημένης μου θάλασσας του Λιλικά που όταν την πρωτογνώρισα ήταν Παρθένα και με αγκάλιαζε
ολόγυμνο, μου χάριζε την αλμύρα της που κάνει το σώμα δυνατο και το μυαλό φτερωτό. Τη
θάλασσα με την οποία πορεύτηκα μια ολόκληρη ζωή.
EDITOR’S NOTE: WHAT A BEAUTIFUL GREEK POEM!!… HERE IT IS IN ENGLISH
“I was born in a little village of Chios, Flatsia, the day was Friday. I grew up in the middle of nature, under a huge laurel tree, with the seeds of which my mother was washing my head, to become wise, as she used to say… I grew up with the scent of mastic, the caresses of mom, grandma and my beloved sea of Lilikas…. When I first met the sea, she was a virgin and she was embracing me all naked… The sea gave me all her salt, which makes a body strong and lifts the mind to heavens… The sea that kept me company throughout my life….”
Ένα αεροπλάνο είναι η ζωή που ξεκινάει από γνωστό αεροδρόμιο και πετάει, πετάει, πετάει
ψάχνοντας για το αεροδρόμιο της προσγείωσης. Το ταξίδι του είναι ανάλογο με τα καύσιμα που διαθέτει. Αν του τελειώσουν τα καύσιμα και δεν έχει βρεθεί ακόμη το αεροδρόμιο, τότε θα κάνει αναγκαστική προσγείωση. Ευτυχείς είναι εκείνοι που καταφέρνουν και προσγειώνονται στο ίδιο αεροδρόμιο από το οποίον έκαναν το πρώτο τους
πέταγμα. Όσο γερνάμε γινόμαστε σοφότεροι.
ψάχνοντας για το αεροδρόμιο της προσγείωσης. Το ταξίδι του είναι ανάλογο με τα καύσιμα που διαθέτει. Αν του τελειώσουν τα καύσιμα και δεν έχει βρεθεί ακόμη το αεροδρόμιο, τότε θα κάνει αναγκαστική προσγείωση. Ευτυχείς είναι εκείνοι που καταφέρνουν και προσγειώνονται στο ίδιο αεροδρόμιο από το οποίον έκαναν το πρώτο τους
πέταγμα. Όσο γερνάμε γινόμαστε σοφότεροι.
captatsis@gmail.com
