Τό βιβλίο Βαληνάκη ὡστόσο ἀποτελεῖ δῶρο γιά τήν ἑλληνική ἐξωτερική πολιτική γιά δύο βασικούς λόγους: Πρῶτον, φέρνει στήν δημοσιότητα ἕνα ἄγνωστο ντοκουμέντο γιά τήν Ζώνη Ἀποκλειστικῆς Ἁλιείας πού κληροδότησαν στήν Ἑλλάδα κατά τήν μεταβίβαση τῶν Δωδεκανήσων οἱ Ἰταλοί χωρίς νά τήν ἀμφισβητήσουν ποτέ οἱ Τοῦρκοι. Ὁ ἀναγνωρισμένος αὐτός ἱστορικός τίτλος ἀπό τό Διεθνές Δίκαιο βοηθεῖ νά διατηρηθεῖ ἡ ἑνότης τοῦ θαλασσίου χώρου μεταξύ Ρόδου καί Καστελλορίζου, ἀνάμεσα στά ὁποῖα οἱ Τοῦρκοι ἐπεχείρησαν μέ τό ἀνυπόστατο μνημόνιο νά χαράξουν ἕνα τεῖχος γιά νά τήν ἀποκόψουν. Ὁ χάρτης τῶν Γερμανῶν καί τῶν Ἰταλῶν πού κομίζει ὁ Βαληνάκης εἶναι ἐθνικός θησαυρός πρός ἀξιοποίησιν. Ὁ δεύτερος λόγος εἶναι διότι παρουσιάζει ἐξαντλητικά τά δικαιώματα πού ἔχει ἡ Ἑλλάς βάσει τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου γιά νά διεκδικήσει τήν γαλάζια πατρίδα, ἡ ὁποία ὅπως προκύπτει ἀπό τόν χάρτη πού δημοσιεύουμε εἶναι μία καί ἑλληνική.
Γράφει συγκεκριμένως ὁ καθηγητής Βαληνάκης: «Ἡ Ἑλλάς πρέπει νά προετοιμαστεῖ σοβαρά καί πολύπλευρα γιά τήν μέρα πού θά ἐπιχειρεῖτο πραγματικά ἡ ἐξομάλυνση τῶν διμερῶν σχέσεων. Ἡ πρώτη προϋπόθεση εἶναι νά ἀπεμπλακεῖ ἡ χώρα μας ἀπό τό σύνδρομο ὅτι δέν διεκδικεῖ τίποτα. Ὅ,τι ἐπιτρέπει στήν Ἑλλάδα τό Διεθνές Δίκαιο τῆς Θάλασσας καί μέχρι σήμερα δέν ἀπέκτησε, ὅ,τι ἐπιτρέπεται ἐπί δεκαετίες καί μέχρι σήμερα δέν ἔχει ἀπολαύσει τούς καρπούς του, ἔχει κάθε συμφέρον καί νόμιμο δικαίωμα νά διεκδικήσει, καί μέ τήν σωστή στρατηγική τελικά νά κατοχυρώσει. Εἶναι ἐντυπωσιακή ἡ ἀναντιστοιχία ἀνάμεσα στήν ἰσχύουσα ἐθνική νομοθεσία καί τίς δυνατότητες πού τό Δίκαιο τῆς Θάλασσας παρέχει πρός τήν Ἑλλάδα. Εὐθεῖες καί ἀρχιπελαγικές γραμμές βάσης, κλείσιμο κόλπων, ἐπέκταση τῆς αἰγιαλίτιδας ζώνης μέχρι τά 12 ν.μ., συνορεύουσα καί ἀρχαιολογική ζώνη, ἀποκλειστική ζώνη ἁλιείας στά Δωδεκάνησα, καί, βεβαίως, ὑφαλοκρηπῖδα καί ΑΟΖ γιά τήν χώρα μας, ὅλα αὐτά συνιστοῦν προοπτικά πολύ σημαντικά κέρδη γιά τήν χώρα μας. Μέ τήν κατάλληλη θεσμοθέτηση βάσει τῶν προνοιῶν τοῦ Δικαίου τῆς Θάλασσας καί τήν δέουσα καί στόν κατάλληλο χρόνο ἐφαρμογή, τά δικαιώματα αὐτά μποροῦν νά χαρίσουν στήν χώρα μας μία τεράστια θαλάσσια ἔκταση. Μία ἔκταση 505.000 τ.μ., στό Ἰόνιο Πέλαγος, στό Κρητικό-Λιβυκό, τό Αἰγαῖο καί τήν Ἀνατολική Μεσόγειο τέσσερεις φορές μεγαλύτερη ἀπό τήν ξηρά ἐπικράτεια πού δημιουργεῖ στήν πράξη τήν Ἑλλάδα τῶν τεσσάρων Θαλασσῶν».
Ὁ Βαληνάκης ἀσπάζεται τήν ἄποψη τοῦ Κέινς γιά τίς διαπραγματεύσεις: «Εἶναι σοφό νά ξεκινᾶς ἀπό μία ἀκραία θέση ὅταν ἐπιδιώκεις μία ἐπωφελῆ συμφωνία». Ζητεῖ «νά σκεφτοῦμε out of the box» ἐκπονῶντας «ἐπιτέλους τό δικό μας ἐπίσημο χάρτη πού θά ἀπεικονίζει μέ ἀκρίβεια τά δικαιώματα καί τίς διεκδικήσεις μας». Ὁ χάρτης πού δημοσιεύουμε καί ὑπάρχει μαζί μέ ἄλλους στό ἐνδιαφέρον βιβλίο εἶναι ἡ δική του προσφορά στήν ἑλληνική ἐξωτερική πολιτική. Ἀξίζει νά μελετηθεῖ.
Εφημερίς Εστία
