Ποιός ήταν ο αληθινός μεσολαβητής για τη Δωρεά Πατρίδη του $1 εκατομμυρίου προς την κοινότητα Αγ.Δημητρίου Αστόριας; Για μια ακόμα φορά ο αμετανόητος Ανδριώτης διαστρεβλώνει την ιστορία….
Του Νίκου Σταματάκη
Είπαμε μέρες που είναι, με τον κόσμο καθηλωμένο στα σπίτια του λόγω του κακού που μας βρήκε με τον κινέζικο ιό, να μην ασχοληθούμε και πάλι με τα κοινοτικά μας χάλια… Ελα όμως που η μεγαλύτερη ασθένεια που μας βασανίζει, που μας τρώει τα σωθικά και δεν λέει να ξεκολλήσει πάνω από την μικρή μας κοινωνία εδώ και 47 χρόνια δεν είναι ο κορονωϊός της Κίνας, αλλά ο ….«Κορονωϊός της Αστόριας», που ακούει στο όνομα Νίκος Ανδριώτης… Ο οποίος είναι τόσο επιθετικός και μολυσματικός, που τι σκόρδα, τι ξεματιάσματα, τι μαντζούνια, τι φάρμακα, τι «επίτιμες προεδρίες», τι ευχές του Ελπιδοφόρου, ότι θεραπεία κι αν του κάνεις, δεν καταλαβαίνει τίποτα.
Σε συνδυασμό μάλιστα με άλλες ευνοϊκές συνθήκες (πχ. χαμηλή θερμοκρασία, υγρασία, … Διαματάρης, κλπ..) γίνεται ιδιαίτερα μεταδοτικός και μολύνει οτιδήποτε ζωντανό κινείται γύρω του. Η αλήθεια είναι ότι τα βρήκε λίγο δύσκολα τον τελευταίο χρόνο με κάτι εξυπνάκηδες «δημοσιογράφους», που βγήκαν και τον ξεσκεπάσανε τότε που πήγε να «μασήσει» με την παρέα του το σχολείο του Αγ.Δημητρίου… Και δυσκόλεψε ακόμα περισσσότερο η κατάσταση από τότε που το «Καλάμι» ξεφτίλισε τον «Μαστραντώνη» (χωρίς …μάστερ) Διαματάρη και τον «παραίτησε» ο Μητσοτάκης εν πτήσει προς Αυστραλία… Από τότε πασχίζει μόνος του αλλά χωρίς τον παραμυθατζή τον Μαστραντώνη, που ταϊζόταν καλά από το ταμείο της κοινότητας για να τον λιβανίζει, δεν τα καταφέρνει. Ητανε που ήτανε αργόσυρτο καράβι τώρα πια απέγινε… Αλλά δεν το βάζει κάτω. Σέρνεται στο χώμα… Κρύβεται στο υπόγειο της Εκκλησίας μη τυχόν τον πιάσει το λιβάνι… Και στην κατάλληλη στιγμή σηκώνει το κεφάλι και ξανά στην επίθεση…
Ο Κορονωϊός της Αστόριας είναι ιδιαίτερα μεταδοτικός σε συνθήκες καυτής επικαιρότητας και μάλιστα σε θέματα με ιστορικό παρελθόν. Εχει μεγάλη αδυναμία στη διαστρέβλωση της ιστορίας από τότε, πάνε 40 χρόνια τώρα, που κατάφερε να διώξει τον άξιο παιδαγωγό Δημοσθένη Τριανταφύλου και να παρουσιαστεί αυτός, το αμόρφωτο τούβλο, ως ιδρυτής του Λυκείου του Αγ.Δημητρίου… Μόλις αντιληφθεί ότι κάποιο τέτοιο θέμα εμφανίζεται, μικρό-μεγάλο δεν έχει σημασία, μαγνητίζεται, βγαίνει από την τρύπα του, εκτοξεύεται σαν σταγονίδιο από φτάρνισμα και κολλά με μανία στο θέμα αυτό με ένα και μόνο στόχο: Nα το διαστρεβλώσει και να το μολύνει έτσι ώστε στο τέλος να επικρατήσει μία και μόνο μία εικόνα: «Δοξάστε κόσμε τον ένα και μοναδικό, τον Νίκο Ανδριώτη, τον Κορονωϊό της Αστόριας…»
Ετσι έγινε και προχθές που μας άφησε χρόνους – αιωνία του η μνήμη – ο πρώην πρόεδρος της κοινότητας Αγ. Δημητρίου Αστόριας Χρήστος Κοσοβίτσας. Το εγκώμιο του μακαρίτη ανέλαβε να πλέξει νεαρά δημοσιογράφος του Ε.Κ., αφού βέβαια η οικογένειά του τα «έσταξε» κανονικά με αγγελίες κλπ… Η νεαρά δημοσιογράφος δεν παρέλειψε να πάρει τηλέφωνο τον «επίτιμο» πρόεδρο, παλαιότερα «νονό» και τώρα πλέον «Κορονωϊό» της Αστόριας, Νίκο Ανδριώτη για δηλώσεις. Εκείνος, εκεί που τα έλεγε ωραία για τον καλό χριστιανό και έλληνα Κοσοβίτσα, ξαφνικά πέταξε τη «φόλα» του: “…Υπήρξε άνθρωπος που συνέτεινε τα μέγιστα όταν πήραμε τη μεγάλη προσφορά από την κ. Βικτωρία Πατρίδη. Ο Χρήστος ήταν ο συνδετικός κρίκος με την κ. Βικτωρία Πατρίδη και την κόρη της για να πάρουμε την δωρεά για το σχολείο του Αγίου Δημητρίου», λέει ο πρώην «νονός» και τώρα «κορονωϊός» Ανδριώτης…
Βέβαια, τώρα που πια που ο Μαστραντρώνης (χωρίς μάστερ) Διαματάρης έχει γελοιοποιηθεί, η αλήθεια πια βγαίνει πανεύκολα και ο …κορονωϊός, σαν να τον χτύπησε χλωροκίνη, το βάζει στα πόδια…. Και ποιά είναι η αλήθεια; Η αλήθεια είναι ότι ο συνδετικός κρίκος με την Βικτωρία Πατρίδη και τον ίδιο τον κ.Πατρίδη δεν ήταν ο μακαρίτης ο Κοσοβίτσας αλλά ένας άξιος ομογενής, ο κτηματομεσίτης Γιώργος Αλεξίου. Ο Πατρίδης ήταν πελάτης του κ.Αλεξίου για χρόνια και ήταν ο Αλεξίου εκείνος που πούλησε το σπίτι, το οποίο η κα Βικτωρία ήθελε να δωρήσει στη μνήμη του γιού τους. Μάλιστα ο κ. Γιώργος Αλεξίου, ακούγοντας και τις συμβουλές άλλων μελών της κοινότητας, απέτρεψε την δωρεά του $1 εκατομμυρίου στην κοινότητα του Αγ.Νικολάου στο Φλάσινγκ και προέτρεψε να γίνει η δωρεά στην κοινότητα Αστόριας, επειδή εκεί έζησε και έδρασε η οικογένεια Πατρίδη.
Εκανε όμως ένα μοιραίο λάθος ο Γιώργος Αλεξίου. Οταν ήρθε η ώρα για την διευθέτηση της δωρεάς μίλησε, όπως ήταν φυσικό, στον πρόεδρο της κοινότητας, που ήταν τότε, γύρω στο έτος 2000, ο Χρήστος Κοσοβίτσας. Δεν του πέρασε από το μυαλό, παρότι έβλεπε όλους στην κοινότητα να του το λένε, ότι έπρεπε να μιλήσει στον τότε νταβατζή «νονό» (και τώρα πλέον «κορονωϊό») τον Ανδριώτη… Βρε να του λένε οι γραμματείς «Μίλα στο Νίκο», να του λένε οι σύμβουλοι «τον κοντό τον ρώτησες;», τίποτα αυτός… Δεν καταλάβαινε… Νόμιζε ότι ο πρόεδρος της κοινότητας ήταν αληθινά πρόεδρος και ότι ο ταμίας ήταν πράγματι ταμίας. Δεν του πέρναγε από το μυαλό ότι ο πρόεδρος ήταν «για τα μάτια» και ότι το ταμείο ήταν η τσέπη του Ανδριώτη…
Μέγα σφάλμα, ασυγχώρητο. Επειδή, εάν του μιλούσε πρώτα του «κορονωϊού» Ανδριώτη, θα έβρισκε εκείνος τρόπο να παρουσιάσει τη δωρεά ως κυρίως δικό του έργο. Και να τα κανονίσει όπως μόνο εκείνος ήξερε… Κάτι με συνεντεύξεις και φωτογραφίες στη φυλλάδα του «Μαστραντώνη» όπου θα έμπαινε μπροστά-μπροστά η μουράκλα του, κάτι με φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, κάτι με σπρωξίματα στην άκρη, ο Ανδριώτης θα άρπαζε τη δόξα και θα έδειχνε για μια ακόμα φορά τα …ηγετικά του προσόντα. Ενώ κινδύνευε τώρα να του αρπάξει τη μπουκιά από το στόμα ο Αλεξίου… Ασε που όπως φαίνεται τον Αλεξίου τον συναγωνιζόταν (βλέπετε κτηματομεσίτες και οι δυό) αλλά και τον φοβόταν ως πιθανό ανταγωνιστή εντός της κοινότητας. Ενώ ο μακαρίτης ο Κοσοβίτσας ήταν «συνεργάσιμος», που στη διάλεκτο του τότε «νονού» και τώρα «κορονωϊού» σημαίνει ένα πράγμα: Τον έκανε ότι ήθελε, αλλά και εκείνος και δεν του έβαζε δύσκολες ερωτήσεις…. Ετσι ώστε όλοι τελικά να «δοξάζουν» τον ένα και μοναδικό, τον ατελείωτο…. «Κορωνοϊό»…
Ακόμα και όταν το Νοέμβριο του 2017 η κοινότητα αποφάσισε να τιμήσει τον Γιώργο Αλεξίου για την πολυετή προσφορά του, ο «Κορονωϊός» Ανδριώτης φρόντισε να μην γίνει αναφορά στο γεγονός ότι χάρη στη μεσολάβηση αυτού του άξιου ανθρώπου έγινε η περίφημη δωρεά Πατρίδη στην κοινότητα. Και εκείνος, ο κ.Αλεξίου, όπως και οι τόσοι άλλοι πριν από αυτόν που έπαθαν τα ίδια, που δεν ήθελαν να μπλεχτούν με τον «Κορονωϊό» και προτίμησαν να κλείσουν το στόμα και να περάσει η κακιά η ώρα, παρά να ασχοληθούν με τα νταβατζιλίκια του «Κορονωϊού»… Εκείνοι είχαν γυναίκες και παιδιά να αναθρέψουν, ενώ ο «Κορονωϊός» για ένα μόνο νοιαζόταν, για το μαφιόζικο νταβατζιλίκι του…
Εάν κανείς έχει αμφιβολία για την αλήθεια των παραπάνω ας ρίξει μια ματιά (στο τέλος της ανάρτησης) στην επιστολή του σεβαστού τότε προϊσταμένου π. Παύλου Παπαλεξίου που ήταν κι αυτός ένα από τα πολλά θύματα του Κορονωϊού Ανδριώτη… Ο π.Παύλος μιλά με ευγνωμοσύνη όπως όφειλε, για την προσφορά του Γιώργου Αλεξίου… Θα έλθει άραγε μια μέρα που θα πεί η κοινότητα της Αστόριας «Καλή Ανάσταση» και «Χριστός Ανέστη», και θα αναπνεύσει ελεύθερα μετά την πάροδο του Κορονωϊού;
April 7, 2020, n.stamatakis@aol.com www.helleniscope.com
