Του Κάπτεν Στέλιου Τάτση
Η ιστορία που είναι πέρα για πέρα αληθινή συνέβη την δεκαετία του εβδομήντα, αν δεν με απατά η μνήμη μου το 1975 ίσως και αργότερα. Η δεκαετία του εβδομήντα ήταν η χρυσή δεκαετία της ναυτιλίας, όπως έλεγαν τότε κάθε ένα λογκάδο ταξίδι του πλοίου επέφερε τόσο μεγάλο κέρδος που αγόραζαν άλλο ένα πλοίο. Εκείνη την δεκαετία ήταν που ο γέρο Καραμανλής για να δώσει δουλειά στους Έλληνες ναυτικούς έκανε την Ελληνική Σημαία, σημαία ευκαιρίας και μπορούσε να ανταγωνιστεί τις άλλες ευκαιριακές σημαίες , της Λιβερίας, Πάναμα και άλλες, ήταν τότε που η Ελληνική σημαία κυμάτιζε στα περισσότερα πλοία στην ιστορία της Ελληνικής Ναυτιλίας. Έπεισε τότε την Βουλή των Ελλήνων να υπερψηφίσει το νομοσχέδιο με την ιστορική φράση : “ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΠΕΛΕΣ ΚΑΙ ΦΕΥΓΟΥΝ” .
Οι Σκανδιναβοί και Εγγλέζοι εφοπλιστές είχαν να αντιμετωπίσουν μια Ελληνική ναυτιλία που ήταν σε θέση να παίρνει τα ναύλα και να είναι κερδοφόρα λόγω του χαμηλού κόστους των πληρωμάτων. Το “η πενία τέχνας κατεργάζεται” ισχύει για όλους. Βρήκαν την λύση με τους Μαϊμού Έλληνες εφοπλιστές. Βρήκαν κάποιους δικούς μας στους οποίους εκχώρησαν έναν αριθμό πλοίων τους με την κομπίνα του 51% δήθεν ιδιοκτησίας οι οποίοι είχαν το δικαίωμα πλέον να υψώνουν την Ελληνική σημαία. Εφοπλιστές της κομπίνας ήταν ο Καραγιώργης ο Κολοκοτρώνης και άλλοι. Αυτό φυσικά ήταν μεγάλο πλήγμα για την ακμάζουσα Ελληνική ναυτιλία γιατί η πίτα περιοριζόταν, ύστερα εκείνη την εποχή οι Σκανδιναβοί είχαν πιό σύγχρονα πλοία. Η κάθοδος των Σκανδιναβών στην Ελληνική Σημαία δημιούργησε πρόβλημα ανθρώπινου δυναμικού στην Ελληνική ναυτιλία,
διότι ο αριθμός των πλοίων αυξήθηκε και τα πληρώματα ήταν λειψά. Οι Σκανδιναβοί έχοντας στο πλάι τους τα δικά μας σαίνια, έκλεβαν το καλό Ελληνικό εργατικό (αξιωματικούς και πληρώματα) προσφέροντας καλύτερες αποδοχές.
Αυτή είναι δυστυχώς η κακή μας πλευρά, μας ενδιαφέρει το προσωπικό μας όφελος και όχι
του συνόλου, ακούγεται και στις μέρες μας, εγώ να ζήσω και οι άλλοι ας ψοφήσουν. Το δεξαμενόπλοιο STAKARA (το sta είναι νορβηγικό και το ΚΑRA από το Καραγιώργης) ανήκε φαινομενικά στον Καραγιώργη και έκανε ταξίδια Καραϊβική, Αμερική και πολύ συχνά
ξεφόρτωνε στην Νέα Υόρκη. Τις προμήθειες του πλοίου το γραφείο τις είχε αναθέσει σε μένα, ήταν δε πολύ κακοπληρωτής τότε ο Καραγιώργης.
Καπετάνιος ήταν ένας Γαλαξιδιώτης με το όνομα Σπύρος Αγκουράς. Λόγω των συχνών αφίξεων στο Λιμάνι της Νέας Υόρκης είχαμε γίνει φίλοι. Σε ένα από τα ταξίδια είχα πάει στο πλοίο που ήταν αγκυροβολημένο στην περιοχή του Staten Island για να πάρω υπογραφές στα τιμολόγια που είχα ετοιμάσει. Καθίσαμε όπως πάντα στο γραφείο του να πιούμε το Ελληνικό μας καφεδάκι και να κουβεντιάσουμε τα της Πατρίδας. Την ώρα που πίναμε τον καφέ ξαφνικά μπήκε ένας σκούρος…. ο οποίος όπως έμαθα εκ των υστέρων ήταν από την Αίγυπτο και ήταν ναυτολογημένους ναύτης, ήταν φουρτουνιασμένος και με σπασμένα Ελληνικά λέγει στον Καπετάνιο: “ Καπετάνιε, εγώ φύγει εδώ Νέα Υόρκη πάει σπίτι Αίγυπτο, δεν μπορώ πιά δουλέψει”. Ο Καπετάν Σπύρος τα έχασε προς στιγμήν και αφού συνήλθε του λέγει: Γιατί Χασάν θέλεις να φύγεις; Καπετάνιε, ότι κακή δουλειά βγαίνει, μιλάει ο Λοστρόμος (ναυκληρος) στους Έλληνες να πάνε να την κάνουν και ο ένας μετά τον άλλον του απαντούν, στείλε τον Αράπη και Αράπης ακούει και κλαίει δεν μπορεί άλλο να μείνει.
Ο Καπετάνιος φώναξε τον Λοστρόμο και τον ρώτησε, Λοστρόμε είναι αλήθεια αυτά που λέγει ο Χασάν; Αλήθεια είναι Καπετάνιε, απάντησε πικραμένος ο Λοστρόμος. Φώναξε όλους τους ναύτες να έλθουν εδώ, μόλις έφθασαν τους λέγει , εάν κανένας σας ξαναπεί τον Χασάν
Αράπη και εάν δεν κάνετε αυτά που σας λέγει ο Λοστρόμος θα σας στείλω όλους πίσω στα
σπίτια σας , σύμφωνοι; Σύμφωνοι είπαν όλοι και έφυγαν με τα μούτρα κατεβασμένα. Ο Χασάν ευχαρίστησε τον Καπετάνιο και του είπε πως δεν θα φύγει θα μείνει.
Εγώ που σαν θεατής παρακολούθησα όλη την ιστορία, όταν έφυγε ο Χασάν είπα στον Καπετάν Σπύρο, με την πράξη του ο Χασάν αντέστρεψε τα ονόματα, αυτός πήρε την θέση
του Έλληνα και οι Έλληνες την θέση του Αράπη. Η ιστορία μου ήλθε στο μυαλό όταν είδα τον Μπάιντεν να λέγει στον Μαύρο πως αν δεν ψηφίσεις Μπάιντεν δεν είσαι Μαύρος.
Μαύρος και Μπάιντεν αντάλλαξαν πρόσωπα.
“Αλιεύς”
