Του Κάπτεν Στέλιου Τάτση
Λένε πως η πενία.. τέχνας κατεργάζεται, αλλά η καθημερινότητα της ζωής, μας έχει διδάξει πολλά… Την θέση της πενίας πήρε η πονηριά, την οποίαν χρησιμοποιούν ορισμένοι για
να θησαυρίζουν εκμεταλευόμενοι την μεγαλομανία άλλων. Το γράμμα που πήρα ήταν από τον Εθνικό Κήρυκα Νέας Υόρκης, αναφέρεται στον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο τον γνωστόν πλέον από τα πολλά κουταλάκια της θείας κοινωνίας, λέγοντας πως συμπληρώνει ένα χρόνο ως Αρχιεπίσκοπος Νέας Υόρκης και πως με την ευκαιρία αυτή θα ετοιμάσει ένθετο στο οποίον ο καθένας θα μπορεί να ευχηθεί στον Σεβασμιώτατον: “Πολλά τα έτη” επί πληρωμή και το αντίτιμον θα είναι ανάλογο του χώρου που θα χρησιμοποιηθεί για τις ευχές. Βέβαια δεν το κάνει από μόνος του, σίγουρα θα έχει την συγκατάθεση του τιμωμένου…
Αυτό βέβαια δεν συμβαίνει για πρώτη φορά, είναι επανάλειψη της ίδιας τακτικής και δεν περιορίζεται μόνο σε VIPS… Εχουν περάσει από το Περιοδικό των στεναγμών… ένα σωρό κουτσές Μαρίες…. Το γνωρίζω γιατί πολλές από τις κουτσές Μαρίες με έπαιρναν τηλέφωνο και μου ζητούσαν να γράψω ύμνους γι’αυτές (γι’αυτούς) και η απάντησή μου ήταν πάντα αρνητική. Πρώτα πρώτα γιατί δεν μπορώ, δεν είναι του χαρακτήρα μου να γράφω επαίνους
για το οποιοδήποτε βλήμα, για να γράψω πρέπει να το νοιώθω και να το εννοώ, συχαίνομαι τις κολακείες και το ψέμα. Έχω διαβάσει πολλές τέτοιες κολακείες που γράφτηκαν από πολλούς για πολλές κουτσές Μαρίες. Ένας μάλιστα που είναι αιχμάλωτος της αυτοπροβολής (έχει στραβώσει ο λαιμός του από τις προσπάθειες να φωτογραφίζεται σε όλα τα ΟΜΜΕ) χωρίς να το καταλάβει εξέθεσε την γυναίκα του, λέγοντας πως δεν εργάσθηκε ποτέ, ενώ όλοι οι γύρω γνώριζαν πως εργάσθηκε σε κομμωτήριο και λυπούμαι ειλικρινά γιατί ήταν καλός άνθρωπος, ήταν Lady… με την ερμηνεία που δίδουν στην λέξη οι Εγγλέζοι.
Μια άλλη που μου ζήτησε να γράψω και που μπορούσα να γράψω γιατί έχει κάνει έργο,
της είπα πως είναι πολύ άσχημο αυτό που γίνεται, δεν μου αρέσει να γράφω για κάποιον επί πληρωμή και να κάνει χρήματα από εσένα και εμένα ένας ιδιώτης, το θεωρώ πολύ υποτιμητικό περισσότερο για σένα. Δεν θα είχα καμίαν αντίρρηση να το κάνω εάν αυτό το έκανε κάποιο κοινωφελές ίδρυμα, Σύλλογος η Εκκλησία.
Όταν κατόπιν της μεγάλης κόντρα με το Φανάρι, αναγκάσθηκε να παραιτηθεί ο Μεγάλος Ελληνορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος, ο τελευταίος Βορείου και Νοτίου Αμερικής, τον
πλησίασε ο ιδιοκτήτης του ιδίου έντυπου και του ζήτησε την άδειά του να φτιάξει ΕΝΘΕΤΟ επί τη αναχωρήσει του, μου τηλεφώνησε και ζήτησε την γνώμη μου. Προς στιγμήν άναψα. Σεβασμιώτατε του λέγω αυτό το έντυπο, στην κόντρα σας με το Φανάρι καθημερινά έγραφε εναντίον σας, εκείνο το φερέφωνο του ο Θεολόγος, σας έβριζε και σκέφτεσθε να του δώσετε την άδεια να σας χρησιμοποιήσει για να κάνει χρήματα; δεν μπορώ να το χωνέψω. Μην εξάπτεσαι καπετάνιε μου λέγει χαμογελώντας: “Δεν υπάρχει πιό γλυκιά γεύση από το να σε εξυμνούν οι εχθροί σου”… Με τουμπάρισε και συμφώνησα μαζί του. Αν και μικρότερος και άσημος, του έδωσα μια συμβουλή, του είπα να ζητήσει συμμετοχή στο κέρδος από
το ΕΝΘΕΤΟ. Σ’ευχαριστώ μου απάντησε και κατάλαβα πως του άρεσε η προτασή μου, όμως
ποτέ δεν έμαθα αν ζήτησε συμμετοχή.
Στην προκειμένη περίπτωση δεν νομίζω να συντρέχει λόγος ποσοστών, απλά είναι μια συμφωνία όπως την έλεγε ο καλός μου φίλος, ο αείμνηστος Μάνος Μωραίτης: “Λος αμίγος
βολεψιόν”, ο Αντώνης … μεσολάβησε στον Μητσοτάκη και έδωσε την δωρεάν των 2,2 εκατομμυρίων για την Θεολογική Σχολή της Βοστώνης. Λέτε αγαπητοί αναγνώστες αυτή η
δωρεά να είναι η αιτία που προσπαθεί η Κυβέρνηση Μητσοτάκη να φορολογήσει και τα εν τη ξένη εισοδήματα των Ομογενών; η είναι αποτέλεσμα εκδίκησης του Αντώνη προς την
Ομογένεια για το ρεζιλίκι του ξυσήματός του από Υφυπουργός Απόδημου Ελληνισμού;
Το γράμμα που έλαβα θα έχει την τύχη που του αξίζει, όμως με την ευκαιρία θα ήθελα να πω στον Σεβασμιώτατο, ν’αποφεύγει, τους κόλακες και τα λιβανίσματα, να σηκώσει την πατερίτσα και να κάνει αυτό που έκανε, ένας Πατριάρχης σ’έναν Εβραίο στην Κωνσταντινούπολη. Την ιστορία αυτήν μου την είχε πεί ο Πατέρας μου και έγινε την εποχή που ήταν Διάκος στο Πατριαρχείο. Τον είχε πάρει κάποιος Χιώτης Πατριάρχης (δεν θυμάμαι το όνομά του). Κάθε Κυριακή ένας Παπάς πήγαινε και λειτουργούσε στον Άγιο Γεώργιο. Mε το που έβγαινε την πόρτα του Πατριαρχείου, παρουσιαζόταν ένας Εβραίος του βάραγε ένα
χαστούκι και του έλεγε : “Τι είπε ο Χριστός;” και ο Παπάς του έλεγε: “Οταν κάποιος σε χτυπήσει από την μια παρειά ν’αγυρίζεις και την άλλη” και γύρισε και την άλλη πλευρά, ο Εβραίος δεν έχασε καθόλου χρόνο σήκωσε το χέρι και τον ξανάβάρεσε. Αυτό έγινε τρεις Κυριακές. Μετά την Τρίτη Κυριακή, πήγε στον Πατριάρχη ο Παπάς και του είπε πως δεν θέλει να ξαναπάει στον Άγιο Γιώργη, εξηγώντας του τον λόγο. Εντάξει του λέγει ο Πατριάρχης θα πάω εγώ. Την επόμενη Κυριακή με το που βγήκε από το Πατριαρχείο ο
Πατριάρχης, να ο Εβραίος του κοπανάει ένα χαστούκι και του έκανε την ίδια ερώτηση, ο Πατριάρχης απάντησε και γύρισε και την άλλη πλευρά, οπότε άρπαξε και δεύτερο χαστούκι.
Ο Εβραίος πήγε να φύγει , ο Πατριάρχης τον σταμάτησε και τον αρώτησε : “Τι είπε ο Μωυσής;” Ο Εβραίος του λέγει δεν γνωρίζω και ο Πατριάρχης του λέγει θα σου πώ εγώ τι είπε: “Οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος“, σήκωσε την Πατερίτσα του βάρεσε μια στο κεφάλι και τον ξάπλωσε κάτω. Έτσι επήλθε η ησυχία και η τάξη.
Η πατερίτσα είναι μαγική, μπορεί να κάνει αληθινά θαύματα, αν της δώσετε την αξία που της
αρμόζει, είναι ικανή να σας δώσει την σοφία, να απαλλαχτείτε, από τους νάνους, τους κόλακες και τους κόρακες που σας τριγυρίζουν. Γιατί αυτό το ΕΝΘΕΤΟ γελοιοποιεί, δεν συνάδει με το: “Τη πτωχεία τα πλούσια……και τη ταπεινώσει τα υψηλά”. Γύρω σας ανάμεσά σας υπάρχουν αρκετά καλά στοιχεία που όμως πνίγονται από τα ζιζάνια που έχουν φυτρώσει δίπλα τους και δεν τ’αφήνουν να αναπτυχθούν και να καρποφορήσουν. Ξεριζώσετε τα ζιζάνια, τους κόλακες, και σαν καλός Γεωργός αγκαλιάστε τα καρποφορούντα φυτά. Aν το καταφέρετε θα έχετε την βοήθεια και του Θεού και των ανθρώπων.
Αυτό που δίνει ανάστημα…. στον άνθρωπο και αναδυκνείεται σε λαμπρό, συνετό και χαρισματικό ηγέτη είναι, η αγάπη προς το ποίμνιό, η πίστη και το έργο. Αυτήν την αναγνώριση δεν την χαρίζουν τα πορτοφόλια των ολίγων αλλά η αγάπη και ο σεβασμός των πολλών. Ο Χριστός αγκάλιαζε τους ψαράδες και τα πλήθη και κρατούσε μακρυά τους
Γραμματείς, τους τελώνες και τους φαρισαίους. Είσθε νέος ο χρόνος είναι με το μέρος σας, διορθώστε τα λάθη σας, συμβουλευθείτε τους λίγους καλούς και αγκαλιάστε τα πλήθη, βγέστε έξω και πέστε τους την αλήθεια, πέστε τους με ειλικρίνεια ότι κάνατε λάθος με τα κουταλάκια και ζητήστε συγνώμη, αυτή από μόνη της θα σας ανεβάσει στα επουράνια. Ο αείμνηστος Ιάκωβος συνήθιζε να μας λέγει: “Να μην κοιτάτε τα πόδια σας, να κοιτάτε τ’αστρα και να προσπαθείτε να τα φτάσετε…“ Αν καταφέρετε και επανδρώσετε το πλοίο σας
με καλό πλήρωμα, το πλοίο σας, (η Εκκλησία της Αμερικής) θα γίνει αξιόπλοο ….ικανό να
ταξιδεύει σε όλες τις θάλασσες, στις θάλασσες κάθε καιρού, ικανό ν’ανταπεξέλθει τις θύελλες, τις καταιγίδες και τους κυκλώνες. Σε ένα τέτοιο πλοίο πλέον αναγκαστικά θα πάρει και η ΣΑΒΟΥΡΑ……. την θέση της διότι το πλοίο χωρίς σαβούρα δεν ταξιδεύει, φτάνει να ξέρει τον ρόλο της.
Ο χρόνος που πέρασε εύχομαι με κάθε ειλικρίνεια να σας ήταν μια χρήσιμη εμπειρία και τα οποιαδήποτε λάθη να γίνουν μαθήματα για τα επόμενα βηματά σας, ούτως ώστε τούτη η Εκκλησία να μπορέσει ν’αντισταθεί στον Οικουμενισμό και την Πανθρησκεία, εάν έχετε σκοπό να πάτε με το ρεύμα και όχι κόντρα στο ρεύμα το καλύτερο που θα μπορούσατε να κάνετε είναι να παραιτηθείτε. Τα ένθετα… επινοούνται από κατεργάρηδες που ψάχνουν να επωφεληθούν οι ίδιοι χρησιμοποιώντας άτομα με ανθρώπινες αδυναμίες. Αυτό αλλάζει μόνο όταν γίνεται για κάποιο ιερό σκοπό.
Αλιεύς
captatsis.com