Του Στέλιου Τάτση
Οι Αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν: “Μη προτρεχέτω η γλώττα της διανοίας.” Με το που άκουσα χθές, το μποικοτάρισμα των αριστερών, προς τα προϊόντα της εταιρείας GOYA, αμέσως σκέφθηκα πως θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα και έτρεξα αμέσως στην υπεραγορά της γειτονιάς μου να προλάβω. Είχα δίκιο, η ουρά ήταν μεγάλη, έκανα όμως υπομονή και κουράγιο, διότι τα προϊόντα Goya είναι εξαιρετικής ποιότητας και η γεύση τους
απαράμιλλη.
Ευτυχώς όταν πλησίασα υπήρχαν ακόμη αρκετά, γέμισα την μπασκέτα μου με όσπρια και έφυγα κατευχαριστημένος. Σήμερα έψησα νόστιμη φασολάδα GOYA και τι δεν έβαλα μέσα. Φρέσκο κρεμμύδι από βιολογική φάρμα του Upper Brookville, Long Island, καρδιά από σέληνο, άσπρο και πορτοκαλί καρότο, ψιλοκομμένα πατατάκια νάνους, μαϊντανό, τέσσερεις αποφλιομένες ντομάτες, χοντροκομμένες στο χέρι, όλα από τη φάρμα. Αλατοπιπέρωσα, έριξα μερικές νιφάδες μπούκοβο και τα περιέχυσα όλα με αγνό, παρθένο ελαιόλαδο από την Κρήτη, που μου έφερε ο φίλος μου ο Ζαχαρίας.
Στις περιγραφές είμαι άπιαστος, αλλά την γεύση αυτής της φασουλάδας, δεν μπορώ να βρώ τις κατάλληλες λέξεις. Άλλο να την βλέπεις και άλλο να την γευθείς. Προς το παρόν αρκεσθείτε στην φωτογραφία, ξερογλύφτε και αφήστε την σκέψη σας να ακουμπήσει εσωτερικά το στομάχι σας. Αν μπορούσαν τ’αφεντικά της GOYA να διαβάσουν τούτο το κείμενο, θα ήταν πολύ υπερήφανοι για τα προϊόντα τους.
Βλέπετε λοιπόν πόσο σοφές είναι οι λαϊκές παροιμίες. Στην προκειμένη περίπτωση ισχύει το: “Οποιος θέλει να βγάλει το μάτι του άλλου βγαίνει το δικό του”. Δεν αποκλείεται φίλες και φίλοι να βρεθούν κάποια βλήτα… (είναι εποχή τους τώρα) και να πούν πως πληρώνομαι από την Goya, γιατί έχουν πει ότι πληρώνομαι από τον Τράμπ γι’αυτό τον υποστηρίζω.
Αλιεύς
