Συντήρηση, συντήρηση, συντήρηση….

Τα άκρα της ζωής είναι η αρχή και το τέλος Τα άκρα της δεξιάς και της αριστεράς είναι ακραία κάποτε τιμωρούσαν το αριστερό ακραίον στις μέρες μας τιμωρείται το δεξιό ακραίο.

Κάποτε σου κολλούσαν την ρετσινιά του αριστερού και σου αφαιρούσαν το δικαίωμα στη ζωή, σήμερα σου κολλούν την ρετσινιά του ακροδεξιού όταν έχεις χαρίσματα και ταλέντα που μπορούν να σε αναδείξουν σε ηγετική μορφή…

Και δεν μιλώ για την Χρυσή Αυγή, η οποία ήταν μια συμμορία με αρρωστημένους εγκεφάλους. Αναφέρομαι σε άτομα της μεσαίας τάξης που είναι Πατριώτες ταλαντούχοι και δεν ανήκουν σε πολιτικούς χώρους, αλλά που έχουν προσόντα πολύ ανώτερα από αυτούς που πολιτεύονται και εμπαίζουν τους πολίτες και μοιράζονται τον χρόνο διακυβέρνησης. Η ακροαριστερά άλλαξε καπέλο κι’έγινε αριστερά τύπου ΣΥΡΙΖΑ και η δεξιά άλλαξε καπέλο κι’έγινε κεντρώα τύπου Μητσοτάκη όμως και οι δυό συναντιώνται στον Σοσιαλιστικό χώρο όπου μαντρώνονται όλα τα τσιράκια της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Εκεί έχουν

κάλυψη, αλλά δεν έχουν λόγο.

Η αριστερά αφού δεν είναι δεξιά είναι αδέξια. Αδέξιο ονομάζουμε κάθε ανίκανο και άχρηστο.

Η Εκκλησία επικαλείται τον Χριστόν να επισκεφθεί και να προστατέψει την άμπελον

(ποίμνιον) την οποίαν έφτιαξε με το δεξί του χέρι. Παντού μιλούν για την δεξιά, ακόμη και

στην καθημερινότητα το δεξί χέρι κάνει όλες τις δουλειές και το αριστερό ζει εις βάρος του δεξιού, άρα όλοι οι αριστεροί είναι παράσιτα που ζουν εις βάρος των δεξιών. Εξαιρούνται μόνο εκείνοι των αριστερών που είναι αριστερόχειρες….. Τα πάντα στην φύση , είτε είναι δημιουργήματα της φύσης η του ανθρώπου χρειάζονται συντήρηση. Η λέξη όμως συντήρηση είναι ανάθεμα για τον αριστερό χώρο. Όταν αναφερόμεθα σε κάποιον

ότι είναι συντηρητικός αμέσως το μυαλό τους τον κατάςει στο δεξιό χώρο και δεν μου λέτε τι πιό ωραίο υπάρχει από το να είμεθα συντηρητικοί; Δεν μας θέλουν συντηρητικούς οι Νεοταξίτες για να είμεθα εξαρτημένοι από αυτούς.

Δυστυχώς αυτήν την πορεία χάραξε ο Ανδρέας.  “Ξοδεύετε και μην αποταμιεύετε” για να είσθε πάντα με το χέρι απλωμένο…. να σας δίνει και να σας χρεώνει με τα δανεικά μέχρι να καταλήξετε φτωχά. Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι και η λέξη συντήρηση είναι πλέον όχι μόνο αναγκαία αλλά επιβεβλημένη. Όταν πρωτοήρθα στην Αμερική γνώρισα έναν Εβραίο επιχειρηματία στον ναυτιλιακό χώρο ο οποίος όταν άκουσε πως ήμουν καπετάνιος και νεοφερμένος, μου είπε: “Τούτη η χώρα είναι Πατρίδα που αν είσαι έξυπνος, εργατικός και συντηρητικός θα μπορέσεις να γίνεις επιτυχημένος επιχειρηματίας”. Τα τελευταία του λόγια ήταν: “Τώρα είναι αρχή και το εβδομαδιάτικο λίγο, μα όσο λίγο και αν είναι να βάζεις κάτι από το λίγο στην άκρη και θα δείς πόσο χρήσιμο θα σου γίνει κάποια μέρα”…

Τον συνάντησα μετά από χρόνια σ’ένα Ρωσικό Κρουαζιερόπλοιο. Ήμουν πλέον φτιαγμένος

και ήμασταν ανταγωνιστές στον ίδιο χώρο, του έπαιρνα τις δουλειές καθημερινά την μία μετά την άλλη, στα Ρωσικά πλοία είχα την αποκλειστικότητα και είχε έλθει στο πλοίο προσπαθώντας να μου πάρει τη δουλειά, πράγμα αδύνατο γιατί από την αρχή οι Καπεταναίοι μόλις άκουγαν ότι είμαι Έλληνας, έδιωχναν όλους τους άλλους, μας συμπαθεί πάρα πολύ αυτός ο λαός. Όταν με είδε ο Εβραίος μου χαμογέλασε και μου είπε:

“Συγχαρητήρια, μαθαίνω για την προοδό σου και παρά το γεγονός που μου παίρνεις τις δουλειές χαίρομαι, είσαι νέος και ο χώρος πλέον είναι δικός σου και να είσαι πάντα συντηρητικός γιατί το χρήμα γρήγορα αλλάζει χέρια. Τον ευχαρίστησα και του είπα πως ποτέ δεν ξέχασα την συμβουλή του”…

Έκανα μια ολόκληρη διαδρομή για να καταλήξω στην ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ , στη λέξη που τα συμπεριλαμβάνει ΟΛΑ.