Ο π.Νεκτάριος οδηγεί την κοινότητα Αστόριας στον γκρεμό…

Του Νίκου Σταματάκη

Οι στήλες αυτές έχουν τα τελευταία δύο χρόνια εστιάσει την προσοχή τους στη ρίζα του κακού στην Εκκλησία και την Ομογένεια, την «μαφιόζικη» οργάνωση που της πίνει το αίμα σε όλα τα επίπεδα. Στην Αστόρια καυτηριάσαμε τον «νονό» Ανδριώτη και το πρωτοπαλλήκαρό του Κουλαρμάνη, που, με τη βοήθεια του πρώην εκδότη Διαματάρη, έφεραν καταστροφή στην κοινότητα. Αλλά, εκτός από ορισμένες χτυπητές περιπτώσεις, δεν αναφερθήκαμε στον ιδιαίτερα αρνητικό ρόλο του π.Νεκτάριου (Παπαζαφειρόπουλου) που για μια δεκαετία ως προϊστάμενος οδηγεί την κοινότητα από το κακό στο χειρότερο…

Και μόνο το γεγονός ότι για δέκα και πλέον χρόνια παρήγαγε αρνητικό έργο θα ήταν αρκετό για τη μετάθεσή του σε άλλη θέση. Ιδιαίτερα επειδή η θητεία του στην προηγούμενη θέση του στο Μπάμπυλον του Λονγκ Αϊλαντ δεν ήταν καθόλου επιτυχημένη και έφυγε αφήνοντας πίσω του προβλήματα και κακές εντυπώσεις. Και μάλιστα τώρα που φαίνεται ότι στην Αρχιεπισκοπή θέλουν να εφαρμόσουν την αρχή ότι «κανείς δεν είναι μόνιμος πουθενά» και ότι «η αλλαγή θέσεων θα είναι η γενική πολιτική». Αλλά ας δούμε ποιά είναι αυτά τα αρνητικά αποτελέσματα της θητείας του π.Νεκτάριου:

• Μετά από τόσα χρόνια στην ίδια θέση έχει αδειάσει η Εκκλησία – ακόμα και πριν την κρίση του κορονωϊού. Ειδικά η νεολαία έχει απομακρυνθεί εντελώς. Και η παρουσία του στο σχολείο είναι εντελώς ανύπαρκτη. Οι γονείς είναι αγανακτισμένοι εναντίον του…
• Ο π.Νεκτάριος έχει επιδείξει μια απαράδεκτη έφεση στον υλισμό και τη φιλοχρηματία. Η έφεση αυτή είναι ακόμα πιο απαράδεκτη όταν είναι γνωστό ότι είναι ευκατάστατος και, φυσικά, δεν έχει τις υποχρεώσεις ενός οικογενειάρχη ιερέα. Πέρυσι ακούστηκε ευρέως ότι δεν του έφτανε ο παχυλός μισθός του και επέμεινε – μέσα στα μύρια προβλήματα της κοινότητας – να ζητήσει αύξηση. Ετσι έφτασε τώρα να παίρνει πάνω $140,000 το χρόνο, χώρια τα τυχερά (που είναι σε ρευστό…), την πανάκριβη ασφάλεια υγείας και τις φορολογικές ελαφρύνσεις που έχουν οι ιερείς.
• Αλλά δεν είναι μόνο οι απαράδεκτες απαιτήσεις για άνθρωπο που (όπως και οι περισσότεροι ιερείς μας) εάν πήγαινε να βρεί δουλειά στον ιδιωτικό τομέα η αμοιβή του δεν θα ξεπερνούσε τα $50,000. Τόσα δυστυχώς είναι τα προσόντα του – και όλων τους… (Οι εξαιρέσεις είναι λίγες). Είναι η έφεση του προς τη σπατάλη που φάνηκε σε αρκετές περιπτώσεις: Σε εποχές κρίσης οικονομικής επέμενε σε αχρείαστες πανάκριβες αγιογραφίες χωρίς έλεγχο τιμών και σε αγορά εκκλησιαστικών ειδών από Ελλάδα σε τιμές πανάκριβες και πάλι χωρίς έλεγχο… Η ιδέα του για παραγωγή έργου περιορίστηκε σε οργάνωση εκδρομών με κέρδος απο τουριστικό γραφείο!…  Τελικά πρόκειται για  την έφεσή του προς τον ωφελιμισμό και γενικότερα, η προσωπικότητά του διακρίνεται από έπαρση και έχει δείξει σε κάθε τομέα έλλειψη πνευματικότητας και παραγωγής πνευματικού έργου.
• Αλλά εκεί που τα προβλήματα έγιναν αξεπέραστα ήταν στον συμβιβασμό του με τις παρανομίες των «μαφιόζων» που λυμαίνονταν την κοινότητα. Δεν ήταν μόνο που έκανε «τα στραβά μάτια», αλλά είχε καταλήξει «τσιράκι» του «νονού» Ανδριώτη, υγραίνοντας τα ανύπαρκτα παντελόνια του κάθε φορά που ο «νονός» του έβαζε τις φωνές για να «περάσει το δικό του».  Συμβιβάστηκε στην υπόθεση της πώλησης του ακίνητου Ταμβάκη χωρίς έλεγχο – από την οποία επωφελήθηκε ο Ανδριώτης και η ΑLMA Realty και έχασε η κοινότητα. Δεν άνοιξε το στόμα του να πει κουβέντα όταν μπροστά στα μάτια του γίνονταν τόσες παρανομίες και ζημιωνόταν η κοινότητα.  Και το χειρότερο απ’όλα: Εμεινε σιωπηλός ακόμα και όταν η «μαφία» Ανδριώτη-Κουλαρμάνη ξέσπασε πάνω στα παιδιά μέλους του κοιν. Συμβουλίου τον Αύγουστο του 2019, μη επιτρέποντας την εγγραφή τους στο Σχολείο. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΓΙΝΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ, ΔΕΙΛΟΣ ΚΑΙ ΑΝΗΜΠΟΡΟΣ, ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΙΠΟΤΑ…
• Στην υπόθεση της μετατροπής του Σχολείου σε τσάρτερ, ήταν αρχικά θετικός και αργότερα άλλαξε θέση όταν κατάλαβε ότι ο έλεγχος του Σχολείου θα ανήκε στην «μαφία» Ανδριώτη, Βαλιώτη, Κουλαρμάνη, Διαματάρη και ότι ο ίδιος θα ήταν «εκτός». Τώρα όμως προωθεί και πάλι την ιδέα του «τσάρτερ» σαν να μην τρέχει τίποτα.  Σαν να μην ήταν βασικός στόχος όλων να μείνει το σχολείο του Αγ.Δημητρίου ένα φυτώριο Ορθοδοξίας και Ελληνισμού…. Δεν δείχνει να του καίγεται καρφί που στο τσάρτερ που τώρα ο ίδιος προτείνει δεν θα υπάρχει (εκ του νόμου) ίχνος Ορθοδοξίας… Το μόνο που τον νοιάζει είναι οι κρατικές επιδοτήσεις… (Σημειώνω και πάλι ότι η στήλη δεν είναι εναντίον των σχολείων τσάρτερ – το αντίθετο μάλιστα. Αλλά θεωρούμε ότι η Ομογένεια μπορεί και πρέπει να διατηρήσει τουλάχιστον ένα ή και λίγα «φυτώρια ορθόδοξης πίστης» εκεί όπου οι αριθμοί το επιτρέπουν…)

Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να γίνει κάποια στιγμή Επίσκοπος.  Ο Ανδριώτης “βρήκε το κουμπί του” και του είχε φουσκώσει τα μυαλά – για να τον ελέγχει φυσικά – ότι εκείνος έχει ισχυρή πρόσβαση στον Αρχιεπίσκοπο και ότι θα τον βοηθούσε πράγματι να το καταφέρει. Φοβάται τον Ανδριώτη ακόμα και τώρα που ο “νονός” έχει βρυκολακιάσει…. Αλλά με τα μυαλά αυτά δεν θα γίνει ποτέ Επίσκοπος…. Το σπουδαιότερο είναι ότι θα πρέπει σύντομα να μετατεθεί εάν πρόκειται η σπουδαία αυτή κοινότητα να χαράξει νέο δρόμο προς το μέλλον…

Το βασικότερο από όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινότητα και γενικότερα η Εκκλησία τις στιγμές αυτές είναι η εγκατάλειψή της από τον κόσμο και ειδικά από τη νεολαία. Ο π.Νεκτάριος, είτε επειδή συνέπλευσε και σιώπησε – αν δεν ευλόγησε – τη διαφθορά, είτε επειδή η προσωπικότητά του δεν βοηθά με την απόμακρη και «αφ’υψηλού» στάση του, δεν είναι σε θέση να φέρει την κοινότητα στο μέλλον… Τα παράπονα που ακούμε από τον κόσμο και ειδικά από τους γονείς είναι πολλά και θα αναγκαστούμε να επανέλθουμε δριμύτεροι προσεχώς. Οι καιροί απαιτούν δράση και δεν υπάρχει χώρος για αναποφάσιστους που παλαντζάρουν συνεχώς και στο τέλος δεν κάνουν απολύτως τίποτα.

October 18, 2020, n.stamatakis@aol.com   www.helleniscope.com