Του Στέλιου Τάτση
Εμείς φταίμε για όλα, γιατί ψηφίζουμε μικρούς Ναπολέοντες για τα προσωπικά μας συμφέροντα και αδιαφορούμε για την Πατρίδα. Η εξέλιξη μας οδήγησε στην σκλαβοποίηση,
από τις εφημερίδες και τις πέτρες που σκουπίζαμε τους κώλους μας τώρα χρησιμοποιούμε, χαρτί υγείας και μωρομάντιλα. Από το θήλασμα, το ξεσκάτισμα και το νανούρισμα της Μάνας η της Γιαγιάς, δίνουμε τα νήπια στις baby sitters (baby sisters της λέγει ο φίλος μου ο
Καρατζάς), για να δουλεύουνε οι γυναίκες, άλλες για τον σουλουμά όπως έλεγε η Γιαγιά μου η Λεμονιά και άλλες για τον παστουρμά……. Ετσι διάλυσαν την οικογένεια. Γέμισε η κοινωνία πόρνες , άλλες από ανάγκη , άλλες από κέφι και άλλες επαγγελματίες, ανεξέλεγκτα όλα, καταργήθηκαν τα όρια οι νόμοι της ηθικής, χάθηκαν εντελώς οι αξίες.
Και να μην μιλάμε μόνο για τις γυναίκες, δεν είμαι μισογύνης , απεναντίας τις υποστηρίζω και τις κατανοώ. Στο κατρακύλισμα της ένα μεγάλο μερίδιο το επωμιζόμεθα εμείς οι άνδρες , γιατί θέλουμε την γυναίκα να τα κάνει όλα, να μεγαλώνει παιδιά, να μαγειρεύει, να κοιτάζει το σπίτι και να ξενοδουλεύει (με ότι αυτό συνεπάγεται…..) για να συνδράμει στον οικογενειακό κορβανά. Γέμισε η κοινωνία από διαστροφείς αρσενικούς και θηλυκούς, παιδόφιλους, ομοφιλόφυλλους, ανώμαλους και δεν συμμαζεύεται. Κατάφεραν τα υψηλά σαλόνια να τους προστατέψουν με νόμους, χωρίς να καταλαβαίνουν πως πάνω από τους νόμους του ανθρώπου υπάρχει ο νόμος του Θεού που όπως φαίνεται αρχίζει να
τον εφαρμόζει, για να προσπαθήσει να ξεκινήσει μία καινούργια αρχή. Δεν θα μας σκοτώσει ο ίδιος, αλλά θα θα μας αφήσει ν’αυτοκτονήσουμε διότι αυτό κάνουμε και οι λίγοι που δεν ακολουθούν τον δρόμο της αυτοκτονίας θα επιβιώσουν και ίσως να είναι οι τυχεροί που θα
ζήσουν την επί γης Ειρήνη και την εν ανθρώποις ευδοκίαν.
Τα γεγονότα τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα δεν σκέπτεται ο άνθρωπος πως αυτή την στιγμή δίδεται η μεγαλύτερη μάχη του Καλού προς το Κακό, αδιαφορεί και το μόνο που τον
ενδιαφέρει είναι η μαρκέτα, το χρηματιστήριο, και αδυνατεί να δει τον εαυτό του γυμνό χωρίς ψυχή σ’ένα φέρετρο πολυτελείας. Κάνει δωρεές εκατομμυρίων μόνο και μόνο
για να φορέσει Τακούνια και να γίνει πιο ευδιάκριτος μέσα στην κοινωνία γι’αυτό και απαιτεί περγαμηνές και μαρμάρινες ετικέτες, πληρώνει τεράστια ποσά για την ανθρώπινη ματαιοδοξία και εξαγοράζει την Αρχοντιά (Ευτυχώς υπάρχουν και οι λίγες εξαιρέσεις).
Ολες αυτές οι δωρεές δεν συμπεριλαμβάνονται στους κανόνες της αγαθοεργίας, χωρίς την οποίαν η εξομολόγηση και η μετάνοια δεν έχουν καμίαν αξία, η αγαθοεργία από μόνη
της μπορεί να σε σώσει (εφ’όσον φυσικά δύνασαι), τίποτα άλλο, γιατί πολλοί νομίζουν πως ο Πατριάρχης και οι περί αυτών Καρδηνάλιοι όταν προσεύχονται γι’αυτούς θα πάνε στον Παράδεισο και πλανώνται πλάνην οικτράν γιατί όλοι αυτοί που προανέφερα είναι ολόκληροι βουτηγμένοι στην αμαρτία, τα γνωρίζετε φυσικά. Αυτό εδώ είναι κήρυγμα, που κανένας κληρικός δεν τολμά να κάνει σήμερα διότι σχεδόν στο συνολό τους έχουν έλλειμμα πίστης. Εγώ μπορεί να είμαι ο πλέον αμαρτωλός, το λέγω καθημερινά και πρωί και βράδυ ζητώ την συγχώρεση από τον Θεό στο εικονοστάσι του σπιτιού μου και νιώθω πως βρίσκω ανταπόκριση, σε τέτοιο σημείο που κι’εγώ ο ίδιος απορώ.
Επειδή αναφέρθηκα σε εφημερίδες και μωρομάντιλα, ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτό που απολάμβανα εκείνη την εποχή που παρά το γεγονός πως ήταν δύσκολη, θυμάμαι την Μάνα μου με τα εννιά παιδιά που μας έντυνε με μπαλωμένα ρούχα αλλά πάντα πεντακάθαρα, καθόταν όλη νύχτα με την γκαζόλαμπα και μπάλωνε. Εκείνο που απελάμβανα στα πέτρινα παιδικά χρόνια ήταν όταν βόσκαγα τα ζώα στην περιοχή του Λιλικά που ήταν εντελώς ερημική παραλία , όταν ήθελα να ξελαφρόσω…. πήγαινα στην παραλία και μεταχειριζόμουνα για μωρομάντιλα τα πεντακάθαρα και απολιμαντισμένα από την αλμύρα της θάλασσας βότσαλα. Το κείμενο αυτό το έγραψα από ερέθισμα που ένιωσα διαβάζοντας το κείμενο στην ιστιοσελίδα Πενταπόσταγμα με τον τίτλο: “Ξεχάστε τα Χριστούγεννα”.
captatsis@gmail.com
