Όποιος δεν έχει το θάρρος να παραδεχτεί την αλήθεια, χτυπάει πισώπλατα

Του Στέλιου Τάτση

Χρόνια και χρόνια όλοι γνωρίζαμε , πως μια συμμορία των ολίγων….μεταχειριζότανε έναν από τους βασικότερους πυλώνες της ομογένειας με τον χειρότερο τρόπο και εντελώς ανεξέλεγκτα. Ο πυλώνας αυτός ήταν το κέντρο του κύκλου από τον οποίον αντλούσαν περιωπή ονόματος, διαμόρφωναν ηγετική θέση στην Ομογένεια και με ξένα κόλυβα, γινόντουσαν ευεργέτες, με λίγα λόγια ήσαν το δεσμείν και λύειν του πυλώνα  και συμπεριφέρονταν στο ομογενειακό κοινό που ήταν ο αιμοδότης του πυλώνα σαν να ήταν ιθαγενείς. Η εικόνα θύμιζε την εποχή των τσιφλικάδων και των κολίγων…

Όλοι τους συζητούσαν στα ομογενειακά στέκια αλλά όλοι έμεναν στην συζήτηση χωρίς να κάνουν ένα βήμα παραπέρα. Το δε ομογενειακό ενημερωτικό σκέλος σχεδόν στο συνολό του, λόγω της επιχρυσωμένης Λαμπούσας χείρας, ουκ είχε οφθαλμούς να δει και χείρας δια να αναφερθεί στα κακώς κείμενα του πυλώνα. Το ίδιο γινότανε και συνεχίζει να γίνεται και από εκείνους που “έχουν” την ευθύνη στα θέματα λειτουργίας στον Εκκλησιαστικό και εκπαιδευτικό χώρο, είναι απλοί παρατηρητές, αφήνοντας τους περί ο λόγος να αλωνίζουν…… αμφοτέρους τους χώρους.

Αν γνώριζαν την λαϊκή παροιμία  “των φρονίμων τα παιδιά πρίν πεινάσουν μαγειρεύουν” δεν θα έπεφταν στην παγίδα, δυστυχώς γι’αυτούς ήλθε ο κορονοιός και τους έκανε άνω κάτω, χάθηκε το γλωσσόκομον μαζί με τα βαλλόμενα που εβάσταζαν, υποχώρησαν τα νερά και επήλθε ξηρασία ……που φανέρωσε όλα τα προβλήματα που επιμελώς κάποιοι εφρόντιζαν να καλύπτουν. Ξαφνικά εμφανίστηκε ένας κούκος και από μόνος του προσπάθησε να φέρει την
Άνοιξη …..  Άρχισε να φωνάζει Κούκου….Κούκου….. και κάποιοι μόλις τον άκουσαν
τρόμαξαν πήραν τα δίκανα  κι’έτρεξαν να τον σκοτώσουν, γιατί δεν ήθελαν την Άνοιξη, έπρεπε όμως να γνωρίζουν πως κανένας δεν μπορεί να σταματήσει την Άνοιξη, ήδη αυτός ο κούκος …..αν και μόνος κατάφερε να  αφυπνίσει τον ομογενειακό χώρο με αποτέλεσμα να εμφανιστούν και άλλοι κούκοι που μπορεί να μην έχουν ακόμη λαλιά αλλά σύντομα θα μιμηθούν τον πρώτο και θα την αποκτήσουν.

Αυτοί λοιπόν που πήραν τα δίκανα οι ίδιοι φοβήθηκαν τον ΘΟΡΥΒΟ… δεν έχουν τα
κότσια και το ψυχικό θάρρος να παραδεχτούν την ΑΛΗΘΕΙΑ, να ζητήσουν ΣΥΓΓΝΩΜΗ
και να καλωσορίσουν την πολυπόθητη ΑΝΟΙΞΗ, παράτησαν τα δίκανα  και με το όπλο της τσέπης προσπαθούν  να τον χτυπήσουν πισώπλατα, γιατί δεν γνωρίζουν πως όποιος βάζει φωτιά στο παρελθόν θα φωτίσει καλύτερα το ΜΕΛΛΟΝ.