Σταμάτης Σπανουδάκης: Ενας άξιος συνθέτης και καλός χριστιανός

Ένας σύγχρονος καταξιωμένος συνθέτης που ξεχωρίζει, διότι φέρει επάξια τους τίτλους του

ανθρώπου και του Χριστιανού. Η μουσική του εκτός από του ότι τέρπει την ακοή μας, αγγίζει και την ψυχή μας, έχει ψυχοθεραπευτικές ιδιότητες. Οταν πρωτοκυκλοφόρησε ο δίσκος του τα “πέτρινα χρόνια”, είχα έναν φίλο καθηγητή ο οποίος ερχόταν συχνά στο σπίτι μου μόνο και μόνο για ν’ακούσει την μουσική του.

Χθές το βράδυ τον είχε ο δημοσιογράφος Νίκος Χατζηνικολάου στην εκπομπή του “Ενώπιος

Ενωπίω“. Για να είμαι ειλικρινής δεν παρακολουθώ αυτήν την εκπομπή, αλλά χθές μόλις άκουσα πως θα είχε τον Σπανουδάκη, κάθισα και την παρακολούθησα όλη. Είναι από τις λίγες φορές που έδωσα εύσημα σε δημοσιογράφο. Ήταν μία συνέντευξη ποιότητας την οποίαν απήλαυσα από την αρχή μέχρι το τέλος. Ο δημοσιογράφος είχε απεναντί του έναν πραγματικό άνθρωπο με αξία, που αγαπάει με πάθος αυτό που υπηρετεί. Πράος , ταπεινός και προσγειωμένος, απαντούσε σε όλες τις ερωτήσεις του μεγαλοδημοσιογράφου με ένα σπάνιο και καλοσυνάτο χαμόγελο, που φωτογράφιζε τον εσωτερικό του κόσμο.

Κατά την διάρκεια της συνέντευξης μίλησαν πολλοί καταξιωμένοι καλλιτέχνες που συνεργάστηκαν μαζί του, τα λόγια του κάθε ενός ήταν ένα στολίδι σ’ένα Χριστουγεννιάτικο δένδρο που έδινε χρώμα και ομορφιά στην εκπομπή. Ήταν τόσο ευχάριστη που δεν ήθελες να τελειώσει. Σε μια στιγμή που ακούστηκε η μουσική του από τα πέτρινα χρόνια με τον Βασίλη Σαλέα να παίζει κλαρίνο γέμισαν τα μάτια με ανθόνερο που έγινε δάκρυ που κυλούσε, δρόσιζε και χάιδευε το μάγουλο. Χθές το βράδυ γνώρισα την γυναίκα του την

Ντόρη που όπως είπε ο Χατζηνικολάου δεν είναι το έτερο ήμισυ του εαυτού του αλλά ολόκληρος ο εαυτός του και ισχύει και για τον Σταμάτη αυτό που λέγεται πως “πίσω από έναν σπουδαίο άνδρα κρύβεται πάντα μια έξυπνη γυναίκα”, την οποίαν όμως ο ταπεινός Σταμάτης όχι μόνο δεν κρύβει αλλά την επαινεί και την ευχαριστεί.

Η συνέντευξη τέλειωσε ερωτώντας τον “ Αν έχει κανένα μεγάλο όνειρο για το μέλλον και εκείνος του απήντησε , το μεγάλο μου όνειρο είναι να μείνω μέχρι το τέλος κοντά στον Χριστό, σ’αυτόν που με προστάτεψε, με έβγαλε από το βούρκο και μου χάραξε την πορεία της ζωής μου”. Αυτόν λοιπόν τον καταξιωμένο συνθέτη ποτέ η Ελληνική Πολιτεία δεν επιβράβευσε όπως θα έπρεπε να είχε κάνει και κατά την γνώμη μου δεν το έκανε διότι το στίγμα του είναι ότι είναι σωστός Χριστιανός, γιατί ας μην γελιόμαστε αγαπητοί αναγνώστες οι Χριστιανοί σήμερα είμαστε υπό διωγμόν, από τους Σατανάδες της Νέας Τάξης Πραγμάτων και τα τσιράκια της που μας κυβερνούν.