ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ (Νίκος Σταματάκης): Είναι μεγάλη τιμή και χαρά για το Helleniscope να ανακοινώσει την έκδοση του βιβλίου της ποιήτριας Σεβαστής Μπούρα – Boutos «Aegina Collectible Memorabilia: Personal reflection of life on an island of Greece». Πρόκειται για ένα εξαιρετικό λογοτεχνικό έργο που αγγίζει όλους μας στην Ομογένεια – και ειδικά εκείνους που έχουν αφήσει ένα μεγάλο κομμάτι της ψυχής τους σε ένα όμορφο ελληνικό χώρο.  Για την ποιήτρια Σεβαστή Μπούρα – Boutos ο τόπος αυτός είναι η Αίγινα…

Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο ακολουθώντας το λινκ στο Amazon... Και πάλι τα θερμά μας συγχαρητήρια.  Επιφυλασσόμαστε για πλήρη παρουσίαση του βιβλίου πολύ σύντομα… Παρακάτω μια ενδιαφέρουσα πολύ πρόσφατη συνέντευξη της ποιήτριας στην ελληνική εφημερίδα “Αμαρυσία”.

========================================

Σεβαστή Μπούρα – Boutos: «Η Ελλάδα είναι παντού. Η Ελλάδα είναι ιδέα»

H Ελληνοαμερικανίδα συγγραφέας-ποιήτρια μιλάει στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ από την Νέα Υόρκη όπου διαμένει για την ξενόγλωσση έκδοση του βιβλίου της «Aegina Collectible Memorabilia: Personal reflection of life on an island of Greece». Με την διττή της εμπειρία (καθώς δεν θα ήταν υπερβολή εάν λέγαμε ότι έχει δυο πατρίδες και μοιάζει να έχει ζήσει περισσότερες από δυο ζωές) αναφέρεται στην εμπειρία της να εργαστεί επί σειρά ετών για την ελληνική ομογένεια στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, θυμάται με νοσταλγία την γενέτειρα της, τα Μελίσσια και εξηγεί για ποιο λόγο πριν από δυο χρόνια αποφάσισε να ασχοληθεί με την Αυτοδιοίκηση. Τέλος, εξομολογείται την μάχη της με τον καρκίνο και μας χαρίζει το βραβευμένο από την UNESCO ποίημά της με τίτλο «Ολυμπιακή Εκεχειρία» το οποίο εμπνεύστηκε από την επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων στο σπίτι τους το 2004.

Συνέντευξη: Τάσος Μεργιάννης

Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε για την ξενόγλωσσή έκδοση του βιβλίου σας «Aegina Collectible Memorabilia: Personal reflection of life on an island of Greece», ένα βιβλίο για το πανέμορφο νησί της Αίγινας. Πώς μπορεί να το προμηθευτεί κάποιος;

Η Αίγινα είναι η γενέτειρα της μητέρας μου. Εγώ γεννήθηκα στα Μελίσσια από πατέρα επίσης γέννημα θρέμμα Μελισσιώτη. Όμως, η Αίγινα ήταν και είναι η βιωματική διαδρομή όλων των καλοκαιριών και πολλών εορτών από την ηλικία των τεσσάρων ετών μέχρι σήμερα.

Η νέα ποιητική συλλογή «Aegina Collectible Memorabilia» πωλείται από την ιστοσελίδα της Amazon καθώς και από την Εγκυκλοπαίδεια Ιστορίας της UNESCO που είναι καταχωρημένη σαν συλλογή πολιτιστικής κληρονομιάς. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη τιμή για μένα. Θα συμβούλευα τον αγαπητό αγοραστή να βοηθήσει με την αγορά αυτού του βιβλίου το έργο της UNESCO. Μάλιστα υπάρχει κόμβος εύκολος στην αναζήτηση της Google στο έξυπνο τηλέφωνο, με αναγραφή στα Αγγλικά του τίτλου του βιβλίου. Φυσικά η πρώτη πηγή αγοράς είναι η Amazon που μου έκανε επίσης τη τιμή να το εκδώσει αφού μου έδωσε όλα τα εργαλεία να το επιμεληθώ η ίδια σε όλες τις λεπτομέρειες.

Τα περισσότερα από αυτά τα ποιήματα είναι από τη συλλογή μου στα Ελληνικά «Οι δυο Πατρίδες μου», που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη το 2005. Μια από τις μελλοντικές μου επιδιώξεις είναι η επανέκδοση στα Ελληνικά.

Τα περισσότερα χρόνια της ζωής σας τα έχετε ζήσει στη Νέα Υόρκη, όπου διαμένετε και τώρα. Τι είναι αυτό που σας λείπει περισσότερο από την Ελλάδα;

Πάντα λέω, ότι, αν η Νέα Υόρκη είχε τον ήλιο και το κλίμα της Ελλάδος και η Ελλάδα είχε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για τα χαμηλά και μεσαία στρώματα της κοινωνίας, θα ένιωθα την αρμονία σε όλη τη διάσταση και θα αναπαυόμουν το ίδιο και στις δύο χώρες.

Τι σηματοδοτεί για εσάς το γεγονός ότι έχετε δυο πατρίδες;

Αγαπώ την Αμερική και απ’ ότι μου είπαν κάποιοι οικογενειακοί φίλοι , όταν ήμουν μικρή και με τιμωρούσαν οι γονείς μου για τις σκανδαλιές μου, τους έλεγα ότι όταν θα μεγάλωνα θα έφευγα για την Αμερική. Η Ελλάδα είναι παντού. Η Ελλάδα είναι ιδέα , είναι το αίμα του λαού σε βάθος εννέα μέτρων για την απελευθέρωσή του από όλες τις ξενόφερτες εχθρικές δυνάμεις, είναι η αναφορά όλων των Ελλήνων απανταχού της γης ότι θα ζουν μέσα από την ύπαρξη αυτού του Ηλιόφωτου ονόματος με όλη την σημασία της λέξης.

Επί χρόνια βρισκόσασταν σε άμεση επαφή με την Ελληνόφωνη ομογένεια της Νέας Υόρκης, καθώς είχατε εργαστεί ως ραδιοφωνική παραγωγός και αρθρογράφος. Πώς ήταν η εμπειρία;

Επί χρόνια παράλληλα με την μόνιμη εργασία μου στη Νέα Υόρκη απασχολήθηκα με την ραδιοπαραγωγή και αρθρογραφία στα περισσότερα μέσα της ομογένειας. Η εμπειρία μου ήταν καταλυτική, αφού έκανα γνωριμίες με εξέχουσες προσωπικότητες τόσο της Ελλάδος όσο και της ομογένειας.

Δυστυχώς, η ομογένεια της Νέας Υόρκης, η μεγαλύτερη ποσοστιαία στις ΗΠΑ είναι μια μικρογραφία της Ελλάδος με όλα τα μειονεκτήματα. Αυτό σημαίνει ότι αυτό που στην Ελλάδα γνωρίζουμε σαν ομογένεια που τιμά τον τόπο είναι πρόσωπα από τον απλό άνθρωπο του μόχθου μέχρι τον πετυχημένο επιχειρηματία και λαμπρό επιστήμονα που δρουν μέσα από το δικό τους μετερίζι και όχι σε μια συλλογική βάση που δυστυχώς έχει καταρρεύσει ευρισκόμενη σε υβριδική κατάσταση, από προσωπικές φιλοδοξίες και μικροσυμφέροντα.

Το ποίημά σας «Ολυμπιακή Εκεχειρία» που περιλαμβάνεται στο βιβλίο σας με τίτλο «Δυο πατρίδες» το οποίο εκδόθηκε την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας έχει βραβευτεί από την UNESCO. Πώς το εμπνευστήκατε;

Το ποίημα Ολυμπιακή Εκεχειρία γράφτηκε στα πλαίσια της επιστροφής των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα. Είναι μια έκκληση στο σύμπαν, μια κραυγή ενός ανθρώπου που νοιώθει τα ίδια συναισθήματα εκατομμυρίων συνανθρώπων στον πλανήτη για την παύση των πολέμων. Η βράβευση έγινε από το τμήμα της UNESCO στον Πειραιά.

Ολυμπιακή εκεχειρία

Αθώα, άϋπνη, του άπειρου μικρή γαλήνη,

πικρή εξομολόγηση δεινού κατακτητή.

«Παυσάτω πυρ!»

Καταθέτες στεφανιών,

Δεν βλέπετε τους μάταιους πολέμους,

τ’αναφιλητά της μάννας

κι εκείνης της Θέτιδας τη συντριβή,

που για κακό εγέννησε τον άριστον;

Νικητών φαόμορφη ζητωκραυγή,

θλίψη των ηττημένων,

περιστέρια εξαπολύθηκαν

για ολίγων ημερών σιγή.

Μεγάλα λόγια κι ανθηρόστομα

στης μοίρας τη φωνή,

που βοϊζει εξαντλημένη.

Ανακωχή! ανακωχή!

Εκεί που πέφτουν τα πουλιά,

στα φλογώματα των άρτων

γνωρίζετε κανένα νικητή;

Τον εικοστό αιώνα τρεις Ολυμπιάδες

έμειναν στην ιστορία Ανολυμπιάδες.

Έκλυτοι άρπαγες ειρήνης

μοιράζονται τα μέτωπα

και τα νομίσματα της γης.

Γι’αυτό με πάθος τραγουδήστε

γέρνοντας τον σκοπό στούς ώμους

πριν τρέξει αίμα, ανταμοιβή πολέμου, τρόμου.

Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο, στερνή παρηγοριά του κόσμου!

Βιάστε τις κακές πράξεις σε τούτη την εκεχειρία.

Ακυβέρνητες θα βαδίζουν για πολύ η ειρήνη κι η φιλία.

Ειδικό βραβείο Αποδήμου Ελληνισμού για τον Πολιτισμό της Ειρήνης στις 27 Νοεμβρίου 2004 Όμιλος UNESCO

«Η ποίηση στις ΗΠΑ με βοήθησε να ξεπεράσω δημιουργικά τον καρκίνο»

Έχετε αποφοιτήσει από το κολλέγιο Hunter του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, με ειδίκευση στα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και τις Νέες Τεχνολογίες. Υπάρχουν ομοιότητες και αναλογίες μεταξύ Θετικών Επιστημών και ποίησης;

Ναι, αποφοίτησα με άριστα από το Hunter και είχα τη μεγάλη τύχη και τιμή να εργαστώ για δέκα συναπτά χρόνια στο κολλέγιο Barnard, το θυγατρικό του πανεπιστημίου Columbia της Νέας Υόρκης που είναι μόνο για γυναίκες.

Οι αριθμοί είναι οντότητες και ο κόσμος είναι δομημένος αριθμητικά και γεωμετρικά. Τα μαθηματικά σε όλες τις εκφάνσεις τους, απλά και εφαρμοσμένα σε βοηθάνε, τα μεν πρώτα να δεις τον κόσμο πέρα από τα τείχη που είμαστε κλεισμένοι, δανειζόμενη τον ανάλογο τίτλο από το ποίημα του Καβάφη, τα δε δεύτερα να κερδίζεις το ψωμί σου πιο εύκολα- τουλάχιστον στις ΗΠΑ. Η ποίηση δεν είναι τωρινή υπόθεση για εμάς τους Έλληνες. Αυτός ο λαός είναι ο πιο ποιητικά πλασμένος και αυτό φαίνεται ακόμη από την τοπική διάλεκτο στα νησιά μας και στην ενδοχώρα.

Εδώ θα συμπεριλάβω και τον αναδιπλασιασμό του ήχου στην Κυπριακή γλώσσα. Αν ανατρέξουμε σε διάφορες μορφές της ποίησης από την Ομηρική εποχή μέχρι τις μέρες μας, η μακρά και η βραχεία συλλαβή που σήμερα έχει μεταφερθεί στην τονισμένη συλλαβή για ό,τι αφορά την μακρά , δεν είναι παρά μαθηματική απεικόνηση. Το Χαϊκού επίσης είναι ένα δείγμα αριθμητικής επινόησης και ποίηση με βάση την ακολουθία Fibonacci που πολύ πετυχημένα έχουν εφαρμόσει κάποιοι ποιητές παγκοσμίως.

Η ποίηση προσωπικά με βοήθησε στα χρόνια της δικτατορίας στην Ελλάδα να γράφω σε όλα τα συγγράμματα, στην Κτηνιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης που φοιτούσα, τα οποία μοιράστηκα αργότερα με δικούς μου ανθρώπους, γιατί δυστυχώς εκείνη την εποχή η σχολή μας κυριαρχείτο από χουντικούς καθηγητές και φοιτητές που σε τύλιγαν σε μια κόλλα , σε χρόνο που δεν καταλάβαινες. Εμένα ο πατέρας μου ήταν αντάρτης του ΕΛΑΣ στο πρώτο αντάρτικο και υπήρξα στόχος στα φοιτητικά μου χρόνια.

Αργότερα, η ποίηση στις ΗΠΑ με βοήθησε να ξεπεράσω τον μεταστατικό καρκίνο που με χτύπησε και έγινε αυτόματα και δημιουργικά. Μάλιστα ο χειρουργός μου πασίγνωστος παγκοσμίως που εργάζεται στην Νέα Υόρκη και είναι Έλληνας , όταν πέρασαν τα χρόνια και έβλεπε ότι επέζησα, αφού μου έδιναν 30 % προσδόκιμο επιβίωσης τα επόμενα τέσσερα χρόνια, με επιβεβαίωσε ότι νέες μελέτες έδειχαν ότι η ενασχόλη με την ποίηση έχει ευεργετική αποτρεπτική επίδραση στην μετεξέλιξη του καρκίνου του μαστού. Γι’αυτό συνιστώ όλες τις αδελφές ψυχές που έχουν καρκίνο του μαστού ακόμη και μεταστατικό και πολυκεντρικό , όπως στη δική μου περίπτωση, να διαβάζουν ποίηση και να γράφουν ποίηση απλή όπως την νοιώθουν.

Στις δημοτικές εκλογές του 2019 είχατε κατέβει υποψήφια στην Πεντέλη με την δημοτική παράταξη του Αντώνη Φειδοπιάστη «Νέοι Άνθρωποι – Νέα Αρχή». Μάλιστα, καταφέρατε να εκλεγείτε Τοπική Σύμβουλος Μελισσίων, αλλά στην συνέχεια παραιτηθήκατε πριν αναλάβετε τα καθήκοντά σας. Για ποιο λόγο αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Είναι κάτι που θα επαναλαμβάνατε;

Η πολιτική είναι τέχνη και θέλει πολλές αντοχές. Μου είχε γίνει και μετά την μεταπολίτευση η πρόταση να ασχοληθώ με την Αυτοδιοίκηση αλλά τότε μετανάστευσα και δεν έγινε. Αυτή τη φορά παραιτήθηκα και οφείλω μια απολογία στους αγαπητούς συμπολίτες μου που με τίμησαν με την ψήφο τους, αλλά δυστυχώς λόγοι υγείας που πρέκυψαν από το παλιό πρόβλημα με ανάγκασαν να παραιτηθώ. Το αν ασχοληθώ στο μέλλον είναι ένα θέμα που άπτεται των αντικειμενικών συνθηκών. Ζούμε σε έναν νέο κόσμο αλλαγών και ανατροπών που χρειάζεται ο καθένας να το αντιμετωπίσει με ψυχραιμία.

Πριν φύγετε για τις ΗΠΑ, εργαστήκατε ως κτηνίατρος στα Μελίσσια για 15 χρόνια. Πώς ξεκίνησε η αγάπη σας για τα ζώα;

Από μικρό παιδί θυμάμαι να ταϊζω και να βόσκω γαλοπούλες με βελανίδια που εύρισκα στους πρόποδες του Πεντελικού όρους που εφάπτονται -αν επιτρέπεται η έκφραση- τα Μελίσσια. Ακόμη άρμεγα την κατσίκα μας, φρόντιζα τα κουνέλια , τις κότες και το σκύλο που είχαμε , βοηθώντας πάντα τη μητέρα μου. Το ίδιο έκανα και όταν επικεπτόμουν τα καλοκαίρια τους παππούδες μου στην Αίγινα. Έτσι η είσοδός μου στην κτηνιατρική ήταν για μένα οικεία και απλή απόφαση.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια

Δεν μπορώ να κάνω σχέδια μακροχρόνια της πεντατίας που έκανα όταν ήμουν νέα αλλά μπορώ να σας πω ότι ετοιμάζω στα Αγγλικά δύο ιστορικές νουβέλες που έχω γράψει στα Ελληνικά , και επεγεργάζομαι μια νέα ποιητική δίγλωσση συλλογή.

Θα ήθελα να μου μιλήσετε για τον τόπο της κατοικίας σας το διάστημα που μένατε στην Ελλάδα, τα Μελίσσια.

Σας επισυνάπτω μια φωτογραφία με τον έναν αδελφό μου, γιατί ο μικρός μας ήρθε αρκετά χρόνια αργότερα και την μητέρα μου από τα Άνω Μελίσσια, τη Βίγλα όπως λέγεται τώρα . Η ζωή μου εκεί είχε ελευθερία στο βουνό, με λίγους γείτονες , κάποιοι από αυτούς παραθεριστές. Εκεί τα ηλιοβασιλέμματα ήταν δικά μας και οι Ανατολές επίσης. Έχω έτοιμο ένα διήγημα για εκείνη την εποχή σε μια σειρά από μικρότερες ιστορίες που θα βρείτε σύντομα στο δίκτυο της Amazon.