ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
Του Στέλιου Τάτση
Είναι πολλοί εκείνοι που μου κάνουν την ίδια ερώτηση: “Αλήθεια που βρίσκεις τον χρόνο
στην ηλικία που είσαι να ασχολείσαι με τόσα πολλά και διάφορα”; Η απάντησή μου είναι να φθείρω εγώ τον χρόνο και όχι ο χρόνος εμένα. Φθείροντας τον χρόνο, κλέβω από εκείνον ζωή και την προσθέτω στην δική μου ζωή. Η ζωή είναι σαν ένα κείμενο, είτε είναι λογοτεχνικό, ποίημα η επικοινωνιακό που αν το αρχίσεις και δεν το τελειώσεις, δεν έχει ούτε ουσία, ούτε αξία, διότι δεν ολοκληρώνεται το νόημα και γίνεται εντελώς αδιάφορο.
Οταν λοιπόν αρχίσεις να γίνεσαι αδιάφορος στην περιφέρεια που ξεκίνησες και ζείς και που ακόμη δεν έχει κλείσει και να γίνει κύκλος, γι’αυτό και το κέντρο είναι ακόμη απροσδιόριστο και θα παραμένει απροσδιόριστο, όσο η περιφέρεια θα μεγαλώνει, εκεί είναι και το μυστικό της ζωής. Όσο η περιφέρεια θα παραμένει ανοικτή σημαίνει πως οι ασχολίες μου κάποιους ενδιαφέρουν, έτσι μεγαλώνουν και οι πιθανότητες ο κύκλος όταν κλείσει να είναι τεράστιος…. Από όπου και να τον κοιτάξεις. Ένας τεράστιος κύκλος όμως προϋποθέτει μεγάλο ροκάνισμα του χρόνου και αυτό είναι μεγάλη επιτυχία. Όταν λειτουργείς κατ’αυτόν τον τρόπο, στην ουσία αντιστέκεσαι, παλεύεις με τον χρόνο, που κι’αν ακόμη κάποτε σε νικήσει, (λέγω κάποτε γιατί στο μεταξύ μπορεί να τον προλάβει ο δημιουργός του και να γίνει η δευτέρα παρουσία), θα αισθάνεσαι σαν τον Διγενή που τον πήγαινε καβάλα στο άλογο, ο Χάροντας στον Άδη.
Είναι σπουδαίο λοιπόν πράγμα στη ζωή μας να προσπαθούμε να μεγαλώνουμε την
περιφέρεια και να κρατάμε τον κύκλο ανοιχτό, αυτό φυσικά θα συμβαίνει όσο η τροφή που θα στέλνουμε στα μέτωπα του κύκλου, έχει ουσία, γεύση, ομορφιά, νοστιμιά και ποικιλία. Όταν δεν υπάρχει η ποικιλία, όσο νόστιμη και αν είναι η τροφή, μπουχτίζεται και η πελατεία αραιώνει και όταν αυτή αρχίσει να αραιώνει, τότε σιγά σιγά κλείνει και ο κύκλος μας και σταθεροποιείται το κέντρο… Το οποίο πρέπει να είναι καλά στερεωμένο για ν’αντέξει όσο το δυνατό περισσότερο μπορεί στις σεισμικές δονήσεις του χρόνου. Η μαγκιά είναι μέχρι ακόμη και τότε το επάνω χέρι να το έχεις εσύ, να καταφέρεις να επιλέξεις εσύ που θα πάει η ψυχή σου, να αποφύγεις τον καιάδα του σκότους… και να την ωθήσεις στα χέρια του δημιουργού της.
Και αυτό επιτυγχάνεται όταν μέχρι το τέλος κάνεις παρέα, έχεις από κοντά τις τρείς πανέμορφες αδελφές που ομορφαίνουν τον κόσμο και την ζωή μας. Για όσους δεν τις γνωρίζουν είναι: ”Η ΑΓΑΠΗ, Η ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ”. Ασχολούμαι λοιπόν με τα πολλά και διάφορα για να έχει ενδιαφέρον η ζωή και να κρατώ μακρυά, απούσα την μοναξιά. Η επικοινωνία με τους αναγνώστες είτε είναι θετική η αρνητική γεμίζει τη ζωή μας, κλέβουμε χρόνο από τον χρόνο, παίρνουμε τις απαραίτητες βιταμίνες κατά της σκλήρηνσης των αρτηριών μέσα στις οποίες ανακυκλώνεται ανεμπόδιστα το αίμα μας, και του νού για να μπορεί ΟΧΟΝΟΥΣ (:Χιώτικο ιδίωμα που σημαίνει αμέσως) να αντιμετωπίζει θετικά τις πράξεις, τις σκέψεις μας και να μας καθοδηγεί να πορευόμεθα στον δρόμο που περπατούν οι θυγατέρες της ΑΓΑΠΗΣ, ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ.
==============================
By Stelios Tatsis
There are many who ask me the same question: “I am wondering where you find time
at your age to deal with so many different things?” My answer is to wear time out and not let time wear me out. By wearing time out, I steal life from time and add it to my own life. Life is like a text, whether it is literary, poetic or communicative, that if you start it and do not end it, it has neither substance nor value, because the meaning is not completed and it becomes completely indifferent.
So when you start to become indifferent in the area where you started and live and which has not yet closed and become a circle, that is why the center is still undefined and will remain undefined, as the area grows, that is the secret of life. . As long as the area remains open, it means that some people are interested in my activities, so the chances increase that when the circle closes, it will be big… From whatever point of view you look at it, a big cycle requires a great gnawing of time and this is a great success. When you work in this way, in essence, you resist, you fight with time, which even if it still sometimes beats you, (I say sometimes because in the meantime its creator can overtake it and present us with His second coming), you will feel like Digenis whom Charon took on horseback to Hades.
So it’s a great thing in our lives to try to grow the circumference and keep the circle open; this of course will happen as long as the food we send to the foreheads of the circle, has substance, taste, beauty, taste and variety. When there is no variety, no matter how delicious the food is, it creates boredom and the clientele thins and when it starts to thin, then slowly our circle closes… Which must be well fixed in order to withstand as much as possible the seismic vibrations of time. The trick is that, as long as you have the upper hand, to be able to choose where your soul will go, to avoid the gloom of darkness … and to push it into the hands of its creator.
And this is achieved when you keep company until the end, when you have close to you the three beautiful sisters who beautify our world and our lives. For those who do not know them, these are: “LOVE, HOPE AND FAITH”. So I deal with a lot of different things to make life interesting and to keep away from loneliness. Communication with readers whether positive or negative fills our lives, we steal from time to time, we take the necessary vitamins against the hardening of the arteries in which our blood is recycled unhindered, and the mind to be able to “OCHONUS” (: Chian idiom which means immediately) to face positively our actions, thoughts and to guide us to walk the path walked by the daughters of LOVE, HOPE and FAITH.
