Έκκληση Ελπιδοφόρου για ειρηνική λύση στην κρίση της Ομοσπονδίας ΝΥ

Του Στέλιου Τάτση

Μετά από πολλές και άγριες αντιπαραθέσεις μεταξύ των πρώην και νύν στελεχών της
Ομοσπονδίας, ορισμένοι εξ’αυτών ψάχνοντας για σανίδα σωτηρίας σκέφτηκαν να
συμβουλευτούν  τον Αρχιεπίσκοπο. Δεν ξέρω τι ακριβώς συζητήθηκε, διότι αν δεν είμαι παρών ο ίδιος ν’ακούσω, αποφεύγω τις εικασίες. Το γεγονός όμως ότι δέχθηκε ο Σεβασμιώτατος μια μικρή μειοψηφία ήταν τραγικό λάθος. Μόλις είδε ότι είναι τόσο ολίγοι θα έπρεπε να τους είχε δείξει την πόρτα λέγοντας πηγαίνετε να φέρετε και τους άλλους… ή κανονίστε να γίνει μια ολομέλεια με όλα τα θέματα που οδήγησαν την οργάνωση σε αδιέξοδο στην οποίαν θα παρευρεθώ ως καλεσμένος σας, να ακούσω τι θέσεις και αντιθέσεις εκάστου και να μπορέσω να βγάλω τα συμπεράσματά μου, να εκφέρω τη γνώμη μου και αν μπορέσω να δώσω τις συμβουλές μου και να επέλθει η γαλήνη στην μεγάλη οργάνωση.

Οι πληγές που έχουν ανοίξει, είναι πλέον πολύ δύσκολο να επουλωθούν, εκφράζοντας πάντα την προσωπική μου γνώμη θα αναφερθώ στο θεώρημα του Πυθαγόρα, ο οποίος είχε πει “ουδέν πρόβλημα άλυτον”. Για να λυθεί λοιπόν το πρόβλημα θα πρέπει να γίνει οικονομική έρευνα σε βάθος και αν υπάρξουν  ευθύνες ατασθαλιών επί σκοπώ, οι υπεύθυνοι θα πρέπει να τιμωρηθούν και να διαγραφούν διά παντός από την οργάνωση. Εάν ο έλεγχος αποδείξει ότι υπήρξαν δικαιολογημένα λάθη , οι υπεύθυνοι θα πάρουν συγχωροχάρτι και να παραιτηθούν, ως ανίκανοι διαχείρισης.

Οι καιροί άλλαξαν οι δεινόσαυροι εξαφανίσθηκαν από προσώπου της γης και κυκλοφορούν ακόμη μόνο στις ομογενειακές οργανώσεις και κυρίως στην ομοσπονδία. Για να υπάρξει συνέχεια θα πρέπει να σταματήσει η ανακύκλωση των δυνοσαύρων και την σκυτάλη να παραλάβουν , ευέλπιδες νέοι , που έχουν και την όρεξη και το κουράγιο να εργαστούν και να προσφέρουν. Για όλους εμάς που δουλέψαμε και δουλεύομε η ανταμοιβή μας πρέπει να είναι αυτή καθεαυτή η προσφορά. Η αναγνώριση δεν είναι ο αυτοσκοπός, αυτήν μας την παρέχει από μόνη της η προσφορά. Είναι επιτακτική ανάγκη η παλαιά φρουρά να πάει στα μετόπισθεν και να παραχωρήσει όλες τις αρμοδιότητες και ευθύνες στην νέα γενιά, η οποία οπότε χρειαστεί θα μπορεί να συμβουλεύεται τους παλαιούς που έχουν την πείρα.

Ο Παγχιακός Κοραής είναι παράδειγμα προς μίμηση (είμαι βέβαιος πως θα υπάρχουν
και άλλες οργανώσεις σαν τον Κοραή) , οι παλαιοί  δώσαμε  το ελεύθερο προβάδισμα
στους νέους και ο δικός μας ρόλος είναι συμβουλευτικός και είμεθα ευτυχείς που
με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίσαμε συνέχεια που οδηγεί την οργάνωση στην δεύτερη
εκατονταετηρίδα. Χωρίς δωρεές από κανέναν καταφέραμε σαν τις μέλισσες να
δημιουργήσουμε Κυψέλη, η οποία θα συνεχίσει να προσφέρει διαχρονικά το
μέλι της στους τομείς της Παιδείας, της Φιλανθρωπίας και της Ελληνικής παράδοσης.
Σεβασμιώτατε τα φάουλ είναι ανθρώπινα φτάνει να μην ξεπερνούν το μέτρο…