ΦΩΤΟ: Ο Θεόδωρος Παυλάκος, πρόεδρος της Παλλακωνικής, μιλά στην πρόσφατη Πανομογενειακή.
Του Στέλιου Τάτση
Ολα όσα λέγονται και σχολιάζονται δεν αγγίζουν δυστυχώς την ουσία του προβλήματος το οποίον είναι υπαρκτό πριν από πολλά χρόνια. Ποτέ η Ομοσπονδία δεν ήταν η οργάνωση
που θα έπρεπε να είναι. Ήταν πάντα εξαρτημένη και κομματικοποιημένη με τα πολιτικά κόμματα της Πατρίδας, οι υπεύθυνοι είχαν πάρε δώσε…. και δρούσαν σαν τσιράκια των πολιτικών της Πατρίδας, γι’αυτό και δεν υπήρξε τρανταχτό έργο, ούτε σε Εθνικό , ούτε σε Ομογενειακό επίπεδο και τούτο διότι λόγω αυτής της σχέσης με τον κορμό, η εξουσία της και το έργο της ήταν αν όχι ανύπαρκτα, πολύ περιορισμένα. Ασχολήθηκε κυρίως με μια
παρέλαση αλόγιστη, αδιάφανη, του εγώ και της προσωπικής προβολής των κινουμένων, εντός εκτός και επί τα αυτά…
Δεν υπήρξε ποτέ δίκαιη μεταχείριση, των συμμετεχόντων στην παρέλαση, γιατί το μέτρο ήταν πάντα η χορηγία …του φωτεινού και του σκοτεινού… Το ίδιο συνέβαινε και με τους Τελετάρχες, το μέτρο για την επιλογή των ήταν πάντα η ΧΟΡΗΓΙΑ – οι εξαιρέσεις αν υπήρξαν
σπανίζουν. Δεν αξιωθήκαμε η Παρέλαση να γίνει κομμάτι και των Αμερικανών, παρέμεινε κλειστή στο ομογενειακό περιβάλλον και τούτο διότι δεν υπήρξαν Οραματιστές, το χρήμα από μόνο του χωρίς οράματα δεν κάνει θαύματα. Οι τελετάρχες έπρεπε να είναι ξένοι ογκόλιθοι Φιλέλληνες, λάτρεις της Ελλάδας και του Ελληνικού Πολιτισμού.
Πέθανε ο Άντονι Κουίν ο οποίος λάτρεψε κυριολεκτικά την Ελλάδα και κανένας δεν σκέφθηκε ποτέ να τον τιμήσει με τον τίτλο του τελετάρχη, που αν γινότανε η παρέλαση θα έμενε στην Ιστορία, διότι με την κατάλληλη διαφήμιση θα κατέβαιναν οι Αμερικανοί και η 5η
λεωφόρος θα ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Σκεφθείτε μια διαφήμιση με τον Αντονι Κουίν και τον Μίκη Θεοδωράκη να χωρεύουν συρτάκι στην 5η Λεωφόρο κάτω από τους ήχους της μουσικής του Ζορμπά.
Η Ομοσπονδία δυστυχώς δεν ήταν ποτέ η οργάνωση που θα έπρεπε να είναι, δεν υπήρξε ποτέ η ηγέτιδα οργάνωση και τον ρόλο αυτό έπαιζε και παίζει η Αρχιεπισκοπή. Κατά την προσωπική μου γνώμη μου, ιδρύθηκε σε λανθασμένες βάσεις. Επρεπε να θεμελιωθεί πάνω σε άτομα του επιστημονικού και επιχειρηματικού χώρου για να έχει οντότητα. Οι ομογενειακές οργανώσεις, σύλλογοι κλπ. θα ήταν μόνο συνδρομητές, θα πλήρωναν μία ετήσια συνδρομή για να έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις που θα διοργάνωνε, παρέλαση κλπ και επίσης θα είχαν δικαίωμα να επιλέγουν ένα άτομο
δικό τους που θα ήταν μέλος της Ομοσπονδίας αλλά δεν θα είχε το ρόλο του αντιπροσώπου του Συλλόγου, αλλά θα υπηρετούσε μόνο την Ομοσπονδία και δι’αυτής την Ομογένεια. Ο λόγος που το αναφέρω είναι πως με τους Συλλόγους μέλη δεν πάει τίποτα μπροστά, δημιουργείται ένα αλαλούμ μικρό μικροπροσωπικών συμφερόντων που καταλήγει σε κλίκες με τα γνωστά αποτελέσματα.
Εάν η επόμενη κίνηση δεν χτιστεί πάνω σε αυτήν την βάση, όλες οι άλλες προσπάθειες είναι χαμένος χρόνος και αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, η διάλυσή της θα είναι θέμα χρόνου και δεν αποκλείεται να χαθεί το προνόμιο της Παρέλασης η να καταλήξει στην
Αρχιεπισκοπή , δηλαδή στους “Άρχοντες”. Είναι καλόν να υπάρχουν τα Εθνικά Συμβούλια οι Συλλόγοι και γενικά οι οργανώσεις, αλλά η Ομοσπονδία Νέας Υόρκης (που μπορεί να έχει και διαφορετική ονομασία) πρέπει να είναι ο ΦΟΡΕΑΣ με κεφαλαία γράμματα, η Νέα Υόρκη είναι το κέντρο γεγονότων και αποφάσεων και εδώ πρέπει να βρίσκεται η δύναμη της οργανωμένης Ομογένειας.
Ο Νέος Φορέας πρέπει να είναι ο ρυθμιστής της κατάστασης και όχι η Αρχιεπισκοπή η οποία μετά τον Ιάκωβο είναι εντελώς εξαρτημένη από κέντρα εκτός του Ελληνισμού και της Παραδοσιακής Ορθοδοξίας και υποθάλπει την αξιοποίηση του ομογενειακού δυναμισμού με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να δρα δυναμικά και να υπερασπίζεται τα Εθνικά μας ΔΙΚΑΙΑ. Η καινούργια Οργάνωση θα πρέπει να γ…….ει και να δέρνει (τρόπος του λέγειν)
και οι ηγέτες της να είναι Οταματιστές με Ελληνική ψυχή και που να είναι σε θέση να
βάζουν το χέρι στην τσέπη μέχρι να γίνει γίγαντας οικονομικής απεξάρτησης.
Μια οργάνωση με δικό της ενημερωτικό μέσο, δια του οποίου θα ενημερώνονται όλοι οι Ελληνοαμερικανοί και θα γίνει εκτός των άλλων επιχείρηση μεγάλων εισοδηματικών πόρων και θα απαλλάξει την ομογένεια από τις βδέλλες …της Ομογενειακής ενημέρωσης. Εάν παραμείνουμε κολλημένοι στις μισαλλοδοξίες και τις αντιπαραθέσεις, το μόνο που επιτυγχάνουμε είναι να κηλιδώνουμε το Ελληνικό όνομα , να δίνουμε αξία στους ανάξιους και να χάνουμε τον πολύτιμο χρόνο μας.
Προτείνω λοιπόν να δημιουργηθεί ένας πυρήνας σε στύλ επιτροπής που θα σχεδιάσει τα θεμέλια πάνω στα οποία θα χτιστεί ο νέος ΦΟΡΕΑΣ.
