Εσωτερικός διωγμός του Χριστού και της Εκκλησίας του

Του Αναστασίου Γεωργίου

Η Εκκλησία του Χριστού υφίσταται ένα διωγμό πού οργανώθηκε και κατευθύνεται από ένα μέρος της Ιεραρχίας που απειλεί τον κλήρο και τον χρησιμοποιεί ως όργανό του για να την ένωση με τον Παπισμό, τον Προτεσταντισμό και αργότερα όλων των θρησκειών, ώστε να υπάρχει μια παγκόσμια θρησκεία, όπου ο καθένας θα λατρεύει τον θεό της αρέσκειάς τού και έτσι να υπάρχει ειρήνη μεταξύ των λαών. Αυτός ο διωγμός εκ μέρους του κλήρου, δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία της Εκκλησίας. Προ ολίγου έκλεισαν τους ναούς, σταμάτησαν τα Άγια Μυστήρια και θεώρησαν τους ιερούς ναούς χώρους μολύνσεως. Ελειψε η αίσθησης της ιερότητας, της αγιότητας και της προστασίας του Θεού.

Ποιος περίμενε από τους ίδιους τους κληρικούς να παρουσιάζουν την πίστη ανίκανη να βοηθήσει τον άνθρωπο και να τον οδηγούν στους «ειδικούς», ότι η μόνη τους ελπίδα είναι οι λοιμοξιολόγοι, οι μάσκες, τα ατομικά κουταλάκια, οι αποστάσεις, ή μή προσκύνησης των ιερών εικόνων κλπ. Με τον τρόπο τους αυτόν δημιούργησαν ένα γενικό κίνδυνο για την ίδια την πίστη των Ορθοδόξων Χριστιανών. Για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς ή πίστις είναι μία και μοναδική και αληθινή και την διατηρεί η ΜΙΑ και μόνη ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ και Αποστολική ΕΚΚΛΗΣΙΑ. «Μία και μόνη εν κόσμω, αψευδής υπάρχει πίστις, ην η αγία και μόνη κρατεί καθολική αποστολική Εκκλησία» (ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ σελ 28,665 D) Αυτή είναι η αλήθεια, όσο και να μην αρέσει στους οικουμενιστές, που κατέχουν σήμερα τα ηνία της εκκλησίας και ας λένε ότι θέλουν. Η Ορθόδοξος Χριστιανική πίστις δεν είναι κατασκεύασμα σημερινό, ή χθεσινό, ή Κολυμπάριο, αλλά ξεκίνησε από τον Κύριο, και δια των Μαθητών έφτασε μέχρι σε μας. «Ουδέ νύν η πίστις ήρξατο, άλλ’ εκ του Κυρίου δια των μαθητών εἰς ἡμᾶς διαβέβηκεν. Μη εις άνθρωπον ή  πίστις και η ελπίς, αλλά εις σ ’αυτόν τον Θεόν Λόγον την πίστην έχωμεν» (Αθανάσιος ο Μέγας)

Όταν οι Πατέρες λένε άνθρωπο εννοούν το οποιοδήποτε άνθρωπο, οποιοδήποτε αξίωμα και αν έχει. Ας είναι επιστήμων, ή ιερέας, ή επίσκοπος, η πατριάρχης, η Πάπας. Ο πιστός Χριστιανός δεν πιστεύει σ’ αυτούς. Πιστεύει εις τον Θεόν Λόγον μόνον και στους Αγίους Του, που είναι άξιοι διάκονοι της Εκκλησίας, και εφόσον ακολουθούν τα διατεταγμένα και βρίσκονται αξίως στη θέση τους και τους ακολουθεί ο λαός του Θεού. Τα όργανα του Σατανά προσπαθούν με παντοίους τρόπους να κλονίσουν την σταθερή πίστη στον Χριστό. Προσπαθούν να εξαφανίσουν την Αποστολική Πίστη. Το βλέπουμε ολοφάνερα στις ημέρες μας. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ειδικοί, επιστήμονες, έπεσαν σαν τα κοράκια πάνω στα Μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας και ιδιαίτερα στην Θεία Κοινωνία. Γιατί; Γιατί η Θεία Κοινωνία ενώνει, όχι μόνο με τον Σωτήρα Χριστό, αλλά και μεταξύ μας. Λέγει ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς «Εν σώμα πολλοί εσμέν» Η δύναμίς μας, η ζωή μας, ή αθανασία μας και η μακαριότητά μας ευρίσκονται εις αυτήν την ενότητα και μόνον. Ποιος μας την χαρίζει αυτήν; Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, του Θεού. Η Θεία Κοινωνία είναι ο ίδιος ο Θεάνθρωπος, είναι το Πανάγιο Πανάχραντο, Πανακήρατο, Αναστημένο, το τίμιο Σώμα και Αίμα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού…Δεν μεταδίδει ασθένειες, αλλά υγεία ψυχής και σώματος και αιώνια ζωή στην Ουράνιο Βασιλεία του Θεού.

Ο πόλεμος που γίνεται από τους οικουμενιστές εναντίον της Θείας Κοινωνίας είναι πόλεμος εναντίον του ιδίου Θεανθρώπου Χριστού και της Αγίας Εκκλησίας Του. Οι οικουμενιστές «ποιμένες» έσπευσαν αυτόβουλα να διασπάσουν την ενότητα του ποιμνίου, αλλάζοντας τον παραδοσιακό και αποτυπωμένο στη συνείδηση του λαού τρόπο μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας με ατομικά κουταλάκια και συμβουλεύουν τον πιστό λαό να υπακούσει στα προστάγματα των «ειδικών», για να προστατευθεί από την πανδημία Covid-19 που μαστίζει την οικουμένη. Αντί να κάνουν λιτανείες και να παρακαλέσουν τον Θεό να σταματήσει αυτό το κακό, τί κάνουν; Παραδίδουν τα πάντα στους «ειδικούς». Έγιναν οι νέοι Ιούδες για τα τριάκοντα αργύρια και τη δόξα της εξουσίας. Έγιναν όργανα των διωκτών της Εκκλησίας του Χριστού. Προδότες της Ορθοδοξίας! Δεν βλέπουν οι δυστυχείς ότι γκρεμίζουν μεθοδικά την πίστη του λαού που «ποιμαίνουν»; Ότι την μολύνουν; Δεν βλέπουν ότι την κάνουν σύστημα και ιδεολογία και όχι βίωμα και ζωή; Δεν βλέπουν ότι σιγά, σιγά ή πίστις πολλών ανθρώπων χάνεται, εκλείπει; «Εγώ δὲ ἐδεήθην περί σου ίνα μη εκλείπει ή πίστις σου» (Λουκάς 22.33). Όταν ο ίδιος ο Χριστός το έλεγε στον Απόστολο Πέτρο, τι έλεγε; ψέματα; Ποιος είναι πιο σίγουρος λόγος; Του κάθε πατριάρχη, του κάθε αρχιεπισκόπου, του κάθε ιερέα που φρονεί ότι με τα λόγια του και τα έργα του δεν κινδυνεύει ή πίστης του λαου, ή του ιδίου του Χριστού που βλέπει την πίστη να εκλείπη; Προσέξατε! Εάν συνεχισθεί αυτό το κακό, ή πίστις πολλών κινδυνεύει να εξαφανισθεί από προσώπου της γης. «Πλήν ο Υιός του Ανθρώπου ἐλθὼν ἄρα εὑρήσει την πίστιν επί της γης;» (Λουκάς 18.8).

Αυτό το αψευδές στόμα του Χριστού τα λέει αυτά. Ναι! Δυστυχώς σήμερα ή πίστις πολεμείται, και πολεμείται από τους ποιμένες της Εκκλησίας, τους οικουμενιστές όλων των βαθμίδων που θεωρούν τον εαυτό τους εκκλησία και την διοικούν δικτατορικά. Έφθασαν σε σημείο να διώκουν τους εκλεκτούς ιερείς, να περιφρονούν και να παρερμηνεύουν χωρία της Αγίας Γραφής, να περιφρονούν τους Αποστολικούς κανόνες, τους κανόνες των επτά Οικουμενικών Συνόδων και να τις ονομάζουν «τείχη του αίσχους, που πρέπει να γκρεμισθούν» την Ιερά Παράδοση, την καρδιακή προσευχή (το Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με) γιατί αναφέρει το όνομα Ιησού που σημαίνει Σωτήρα, διότι οι αλλόθρησκοι που επιδιώκουν να ενωθούν, δὲν δέχονται ως Σωτήρα τον Ιησούν και τους είναι εμπόδιο στις συμπροσευχές τους. Ανταλλάσσουν δώρα, τους προσφέρουν δείπνα, συλλειτουργούν και προσφέρουν την Θεία Κοινωνία στους αιρετικούς.

Την στερούν όμως από τους Ορθοδόξους, αγνοώντας τις διαμαρτυρίες και τις παρακλήσεις των ηλικιωμένων, και τις παρακλήσεις μικρών παιδιών που φώναζαν, «εμείς ήλθαμε στο Μοναστήρι του Αγίου Πάτρο-Κοσμά να πάρουμε το Χριστούλη και συ δεν μας τον δίνεις!».Τί σημάνουν όλα αυτά; Ποια θα είναι τα επακόλουθα όλων αυτών; Με δακρυσμένα μάτια πολλές ψυχές έφευγαν ακοινώνητοι από το Μοναστήρι, μονολογώντας, είναι «αυτός» άξιος ποιμένας; «Αυτός» μας οδηγεί στο δρόμο της σωτηρίας; Πώς μπορεί να μας αφαιρεί το εφόδιο αυτό που είναι η Ζωή ή αιώνιος; Δεν μας είπε ο Κύριος, λάβετε, «ο τρώγων μου τη Σάρκα και πίνων μου το Αίμα έχει ζωήν αιώνιον»; Με ποιό δικαίωμα μας το στερεί;  Έτσι σκανδαλίζεται ο πιστός λαός και φεύγει μακριά από τους τέτοιου είδους «ποιμένες» αλλά το κακό είναι ακόμη μεγαλύτερο όταν μερικοί χάνουν την πίστη και εγκαταλείπουν την Εκκλησία που είναι η κιβωτός της σωτηρίας.

Άλλοι πάλι σε συζητήσεις μεταξύ των έλεγαν πως ο οικουμενισμός κυβερνά σήμερα την Εκκλησία. Ο οικουμενισμός δεν είναι παναίρεσις; Ο Πάπας δεν είναι αιρετικός, που με αυτόν θέλουν να ενωθούν οι δικοί μας; Η Αγία Γραφή δεν λέει «αιρετικόν άνθρωπνον μετά πρώτης και δευτέρας νουθεσίας παραιτού»; Αυτό συζητούν δεκάδες χρόνια και δεν οπισθοχωρεί σε τίποτα ο δολοφόνος Παπισμός.  Γιατί συνεχίζουν; Αφού η Γραφή απαγορεύει τις συμπροσευχές, την ανταλλαγή δώρων. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός δεν είπε τον Πάπα να καταχράσθε, αυτός είναι η αιτία του κακού; Μέχρι τώρα οι ιερείς μας δεν μας κήρυτταν ότι ο Παπισμός είναι αίρεσης;  Πώς γίνεται τώρα που γιόρταζε το Μοναστήρι του Αγίου Πατρο-Κοσμά να τον λιβανίζουν, να ψάλλουν τα τροπάριά του, να κηρύττουν το Ιεραποστολικό του έργο, και από την άλλη να περάσουν τα αντίθετα; Αυτό δεν είναι μεγάλη υποκρισία; Δεν είναι εμπαιγμός; Δεν είναι μεγάλη αμαρτία; Πώς τολμούν; Και μερικοί τους απάντησαν: Δεν πιστεύουν! Δεν πιστεύουν!  Ένας άξιος ποιμένας δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει αυτό που είδαμε σήμερα.

Ο καλός ποιμένας δεν στερεί την Θεία Κοινωνία από το ποίμνιό του. Ένας καλός ποιμένας θυσιάζει και τη ζωή του για το ποίμνιό του –  το είπε ο ίδιος ο Κύριος. Αυτοί είναι (φυσικά όχι όλοι) μισθωτοί ποιμένες. Ποιμαίνουν μόνο τον εαυτό τους. Αλλά υπάρχει Θεός και Αυτός έχει υποσχεθεί ότι θα είναι μαζί μας μέχρι συντελείας των αιώνων. Αυτός υποσχέθηκε ότι μπορεί ο άνθρωπος να πατά πάνω σε φίδια και να πίνει δηλητήρια χωρίς να παθαίνει τίποτα. Αυτός, που έδωσε δύναμη στους Μάρτυρες, Αυτός που μας έστειλε τόσους και τόσους Αγίους, Αυτός είναι εγγυητής ότι τους πιστούς Του, που θα υπομείνουν τους διωγμούς έως τέλους, θα τους προστατεύσει και θα απολαύσουν τα αγαθά της Ουρανίου Βασιλείας Του. Ο Κύριος τα βλέπει όλα και τα γνωρίζει όλα. Δεν τιμωρεί αμέσως το κακό, αλλά μακροθυμεί και περιμένει την μετάνοια όλων. Και εύχομαι να συνέλθουν όλοι οι πολέμιοί του Οικουμενιστές, οι προδότες της Πίστεως και να μετανοήσουν ειλικρινά, ώστε να αξιωθούν και αυτοί να ακούσουν τα θεϊκά λόγια του, «Εισέλθετε, κληρονομήσατε την Βασιλεία των Ουρανών. ΑΜΗΝ.

Αναστάσιος Γεωργίου