Του Στέλιου Τάτση
Το διάβασμα είναι το μασάζ του μυαλού. Πολλές φορές όταν γράφω, μου έρχονται λέξεις που νόμιζα ότι αγνοούσα. Είχαν εγκατασταθεί στην μνήμη μου εν αγνοία μου την ώρα του διαβάσματος σε συνδιασμό, όρασης και εγκεφάλου.
Το ξέρω πως κάποτε θα φύγω σαν όνειρο, αλλά θέλω να φύγω με την σκέψη ζωντανή
και το σώμα ακέραιο.
Το κάστρο του κάθε ανθρώπου, είναι η εμπιστοσύνη των άλλων σ ‘εκείνον, ένα μεγάλο
μέρος της ωφείλεται σε χαρίσματα και ικανότητα.
Η τέχνη, η γραφή και ο λόγος είναι τ’αχνάρια του ανθρώπου πάνω στη γή.
Η ασχολία με την τέχνη, την γραφή η τον λόγο επιμηκύνει την ζωή, δημιουργώντας δεν
σκέπτεσαι την μοναξιά ούτε τον χρόνο, ζεις συγχρόνως στο παρελθόν, το σήμερα και το αύριο, τα αλυσοδένεις και τα τρία, τα νοιώθεις να σε ακολουθούν σαν να είναι παιδιά σου.
Μια στιγμή η ζωή μας, αν όμως περπατάς αντάμα με την δημιουργία, νομίζεις πως δεν υπάρχει τέλος μόνο αιωνιότητα.
29 Δεκεμβρίου 2019
