EDITOR’S NOTE (Nick Stamatakis): As you can see in our main photo, the house in the mostly Greek village of Cermalik is shot by machine-gun fire… In our presentation of the Greek communities of Eastern Ukraine a few weeks ago we explained that the overwhelming majority lives in Crimea, Mariupol, and east, where exactly the conflict is taking place. A few days after our post of January 22, Greek Foreign minister Mr.Dendias visited and since then several Greek diplomats are in constant contact with them.
On the other hand, there is not one word of concern about these 150,000 Greeks from the Patriarchate. Why? Because they are russo-phone and ecclesiastically they are under the Moscow Patriarchate… To see for yourselves please take a look at the official website of the Patriarchate, FosFanariou.gr today, where most of the main issues deal with the squabbles with the Russian Church and none with the real human problems of these Orthodox people. They even go to the extreme of accusing Metropolitan Onufriy of Kiyv (who leads the autocephalous Ukrainian Church under the Moscow Patriarchate) of making a statement supporting “Ukraine’s sovereignty and praying for peace”… Hypocrites beyond description…
BELOW IS THE REPORT IN ENGLISH AND IN GREEK FROM PONTOSNEWS.GR / NEWSBREAK.GR
==========================================
“The Greeks of Mariupol are willing to stay at all costs in their homes, so as not to take the road of refuge …”
Since the beginning of the crisis in Ukraine, pontosews.gr has been in constant contact with the Greeks of Mariupol and with the president of the Federation of Greek Associations of Ukraine, Alexandra Protsenko-Pitsatzis.
By the historian Vassilis Tsenkelidis
The Great Powers of the world once again in modern history attempted to confront their power. Now “in the eye of the storm” southeastern Ukraine has entered. Since 1778 this area has been inhabited by Greeks, the ancient inhabitants of Taurida who were displaced from their place during the reign of Catherine the Great.
The aim is to make clear the real picture of the life of the Greeks in the wider Azov region during the period of aggravation in Russia-Ukraine relations.
After several attempts I managed to talk to Anna Dobai, the president of the Hellenic Association of the now remote village of Chermalik in the Volnovacha region – until December 11, 2014 the village was in the Telmanovo district of the Donetsk region.
Anna Dobai
The village of Chermalik was founded in 1780 by the Greeks from the villages of Taurida (Chermalik, Selen, Kapsichor, Ailanma). The two areas, the Ukrainian and the separatists, are separated here by the river Kalmius.
“In our area there is tension on both sides, which is reinforced by the media. Why so much pressure? We are talking with relatives on the other side, towards the city of Donetsk. That is where the evacuation of the population began. Their children are scared. And we live in despair here. One “starts the attack” one side, one “the other”. To live between the two enemy sides you have to have steely nerves. And we must not forget about Covid-19, which beats us mercilessly.
“Another tragedy we are experiencing is the lack of communication with the villages located on both sides of the river Kalmius. There are cases where children live in one area and parents in another. And vice versa. And they are not seen for years. All we ask for is peace. We will not need any help then. We will create everything ourselves. We used to survive in difficult situations.
In our village today live ordinary people, farmers. Those who could afford to buy houses in areas far from the risk of war left. In the first period, many residents of the Greek villages of the war zone took the road of refuge. But spending the last of their financial resources very quickly returned to their homes. We had 860 houses in Chermalik. It is now around 400. The rest of the houses have been abandoned by their inhabitants. From the 2,500 inhabitants we now have 1,200. “Those who are patriots of their place live in the village”, said Anna Dobai, the president of the Hellenic Association Cermalik.
Shot wall of a house in Chermalik (photo: Hellenic Tsermalik Association)
In the same area with Chermalik are the Greek villages of Staragia (Old) Ignatievka, Andrejevka, Kamenka, Granitnoye (Karan), Mirnoye, Novosiolovka. The village of Chermalik also has two settlements, Fyodorovka and Orlovskoye. There are small settlements around the other villages.
Along with the Greeks, fellow villagers of other nationalities live here, but the Greeks constitute the majority of the population. There are many elderly people in the villages. Two young people were recently killed in Granitnoye.
“It simply came to our notice then. If in Mariupol they have become accustomed to the sounds of war, we sleep with them and wake up for many years. Fortunately, now the shootings are outside the village. When the bullets passed through the village and the shells fell in the yards, we had mourned the victims. In these conditions, our children go to school, and we go to work. Our children already distinguish the sounds of bombings, and if they are dangerous they fall down to protect themselves. How long all this? We just mourned the victims of the Stalinist persecution and erected the monuments in their honor, but it was the turn of our generation to experience another tragedy.
“Our problem did not start today. To understand who the current inhabitants of the remote villages are and their needs, you must learn how we have been living for 8 years. In 2014 we were in despair and addressed the Federation of Greek Associations of Ukraine. All our hopes depended on a strong man, our president Alexandra Protsenko-Pitsantzi.
The presidents of the associations and the community leaders then gathered in her own office. The situation was very difficult. I am also vice president of the Federation. We organized to the UN institutions in Ukraine and managed to get humanitarian aid in medicine and food. We did not even have the heating. Coals and firewood were missing. Too many problems we have today we learned to solve then. We had neither electricity nor water. It was impossible to solve all the problems on our own.
“When the Prime Minister of Greece Alexis Tsipras visited Kiev in February 2017, I spoke with him and with tears in my eyes I expressed all the complaints of my compatriots. In the same month, our Deputy Foreign Minister in charge of Hellenes Abroad, Terence Quick, visited our region. The meetings were cordial, but no substantial help followed.
“We were asking for programs to restore our children’s health and help with health care. We have people with heart problems, with different types of disability. We brought examples of Poles, Belarusians, Germans, Jews, whose national reference states had helped them a lot. They had even organized their removal from the war zone.
Greek Foreign Minister Nikos Dendias’s meeting with the Greeks of Mariupol (photo: Facebook / Nikos Dendias)
“Fortunately for us in Ukraine there is a sensitive Greek businessman, Panteleimon Boubouras. He, despite his old age, visited all our villages and helped without declaring his name. We found out later. Boubouras repaired the schools, paid for the students’ food, helped the large families. I mentioned this assistance in the recent meeting in the village of Sartana with the Minister of Foreign Affairs of Greece, Nikos Dendias. “We hope that soon the troubles we are experiencing will end”, said Anna Dobai with emotion.
The editor-in-chief of the newspaper “The Greeks of Ukraine” and an executive of the Federation of Greek Associations of Ukraine Victoria Pomazan also spoke on pontos-news.gr.
“In the city of Mariupol at the moment, although the shots have been heard since last Saturday morning, we do not have any particular changes. Children will normally go to school after quarantine. No one panics buying goods from supermarkets. Museums and cinemas are functioning normally. The Greeks of Mariupol are willing to make any sacrifices in their homes so as not to take the road of refuge.
The Greek language teachers from Greece also did not leave until the relevant circular was issued these days. Nevertheless, we are organizing the School Olympiad of the modern Greek language, history and culture of Greece, which is scheduled for April. We are preparing the general assembly and the elections in the Federation for May.
The new Consul General in Mariupol, Manolis Androulakis, visited us on Friday at the headquarters of the Federation of Greek Associations in Ukraine. With him was the former consul general in Mariupol, Frangiskos Kostellenos, who was sent from Greece to support the work of the consulate. We hope that the problem that was created will be solved soon “, said Victoria Pomazan.
Read the whole article at pontosnews.gr
=================================================
«Οι Έλληνες της Μαριούπολης είναι διατιθέμενοι να μείνουν πάση θυσία στα σπίτια τους, για να μην πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς…»
Το pontosews.gr από την αρχή της κρίσης στην Ουκρανία βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με τους Έλληνες της Μαριούπολης και με την πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων της Ουκρανίας Αλεξάνδρα Προτσένκο-Πιτσατζή.
*Γράφει ο ιστορικός Βασίλης Τσενκελίδης
Οι Μεγάλες Δυνάμεις του κόσμου για άλλη μια φορά στη νεότερη ιστορία επιχείρησαν την αναμέτρηση της δύναμής τους. Τώρα «στο μάτι του κυκλώνα» μπήκε η νοτιοανατολική Ουκρανία. Από το 1778 η περιοχή αυτή κατοικείται από Έλληνες, τους αρχαίους κατοίκους της Ταυρίδας που απομακρύνθηκαν από τον τόπο τους κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Μεγάλης Αικατερίνης.
Στόχος να γίνει σαφής η πραγματική εικόνα της ζωής των Ελλήνων στην ευρύτερη περιοχή της Αζοφικής την περίοδο της όξυνσης στις σχέσεις Ρωσίας-Ουκρανίας.
Μετά από αρκετές προσπάθειες κατάφερα να μιλήσω με την Άννα Ντομπάη, την πρόεδρο του Ελληνικού Συλλόγου του ακριτικού πια χωριού Τσερμαλίκ της περιοχής Βολνοβάχα – μέχρι την 11η Δεκεμβρίου 2014 το χωριό ήταν στην περιοχή Τέλμανοβο της περιφέρειας Ντονέτσκ.
Το χωριό Τσερμαλίκ το ίδρυσαν το 1780 οι Έλληνες από τα χωριά της Ταυρίδας (Τσερμαλίκ, Σελέν, Καψιχώρ, Αϊλανμά). Τις δυο περιοχές, την ουκρανική και των αυτονομιστών, εδώ χωρίζει ο ποταμός Κάλμιους.
«Στην περιοχή μας υπάρχει ένταση και από τις δυο πλευρές, η οποία ενισχύεται από τα ΜΜΕ. Γιατί τόση πίεση; Μιλάμε με τους συγγενείς στην άλλη πλευρά, προς την πόλη Ντονέτσκ. Εκεί ξεκίνησε η απομάκρυνση του πληθυσμού. Τα παιδιά τους είναι φοβισμένα. Και εμείς εδώ ζούμε μια απόγνωση. Μια “ξεκινά την επίθεση” η μια πλευρά, μια “η άλλη”. Για να ζεις ανάμεσα στις δυο εχθρικές πλευρές πρέπει να έχεις ατσαλένια νεύρα. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε για την Covid-19, που μας χτυπάει αλύπητα.
»Ακόμα μια τραγωδία που βιώνουμε είναι η έλλειψη επικοινωνίας με τα χωριά που βρίσκονται από τις δύο πλευρές του ποταμού Κάλμιους. Υπάρχουν περιπτώσεις που τα παιδιά ζουν σε μια περιοχή και οι γονείς στην άλλη. Και αντίθετα. Και δεν βλέπονται χρόνια. Εμείς το μόνο που ζητάμε είναι η ειρήνη. Δεν θα χρειαστούμε τότε καμία βοήθεια. Μόνοι μας θα τα δημιουργήσουμε όλα. Εμείς συνηθίσαμε να επιβιώνουμε στις δύσκολες καταστάσεις.
»Στο χωριό μας σήμερα μένουν απλοί άνθρωποι, αγρότες. Αυτοί που είχαν οικονομική ευχέρεια να αγοράσουν σπίτια σε περιοχές μακριά από τον κίνδυνο πολέμου, έφυγαν. Το πρώτο διάστημα το δρόμο της προσφυγιάς πήραν πολλοί κάτοικοι των ελληνικών χωριών της εμπόλεμης ζώνης. Όμως ξοδεύοντας τους τελευταίους τους οικονομικούς πόρους πολύ γρήγορα γύρισαν στα σπίτια τους. Στο Τσερμαλίκ είχαμε 860 σπίτια. Τώρα είναι γύρω στα 400. Τα υπόλοιπα σπίτια οι κάτοικοι τους έχουν παρατήσει. Από τους 2.500 κατοίκους τώρα έχουμε 1.200. Στο χωριό μένουν αυτοί που είναι πατριώτες του τόπου τους», είπε η Άννα Ντομπάη, η πρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου Τσερμαλίκ.
Στην ίδια περιοχή με το Τσερμαλίκ βρίσκονται και τα ελληνικά χωριά Στάραγια (Παλιά) Ιγκνάτιεφκα, Αντρέγεφκα, Κάμενκα, Γκρανίτνογιε (Καράν), Μίρνογιε, Νοβοσιόλοβκα. Το χωριό Τσερμαλίκ έχει και δυο οικισμούς Φιόντοροφκα και Ορλόβσκογιε. Μικροί οικισμοί υπάρχουν και γύρω από τα άλλα χωριά.
Μαζί με τους Έλληνες εδώ ζουν και συγχωριανοί τους άλλων εθνικοτήτων, όμως οι Έλληνες αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού. Στα χωριά υπάρχουν πολλοί ηλικιωμένοι. Στο Γκρανίτνογιε πρόσφατα σκοτώθηκαν δυο νέοι άνθρωποι.
«Τελευταία συνέχεια ακούμε τους πυροβολισμούς. Αν στη Μαριούπολη έχουν ξεσυνηθίσει τους ήχους του πολέμου, εμείς με αυτούς κοιμόμαστε και ξυπνάμε πολλά χρόνια. Ευτυχώς τώρα οι πυροβολισμοί είναι έξω από το χωριό. Όταν οι σφαίρες περνούσαν μέσα από το χωριό και οι οβίδες έπεφταν στις αυλές, είχαμε θρηνήσει θύματα. Σε αυτές τις συνθήκες τα παιδιά μας πάνε σχολείο, και εμείς στη δουλειά. Τα παιδιά μας ήδη ξεχωρίζουν τους ήχους των βομβαρδισμών, και αν είναι επικίνδυνοι πέφτουν κάτω να προστατευτούν. Ως πότε όλα αυτά; Μόλις θρηνήσαμε τα θύματα των σταλινικών διώξεων και φτιάξαμε τα μνημεία προς τιμήν τους, όμως ήρθε και η σειρά της γενιάς μας να βιώσουμε μια ακόμα τραγωδία.
»Το πρόβλημα μας δεν ξεκίνησε σήμερα. Για να καταλάβετε ποιοι είναι οι σημερινοί κάτοικοι των ακριτικών χωριών και τις ανάγκες τους πρέπει να μάθετε πώς ζούμε εδώ και 8 χρόνια. Το 2014 ήμασταν σε απόγνωση και απευθυνθήκαμε στην Ομοσπονδία Ελληνικών Συλλόγων της Ουκρανίας. Όλες οι ελπίδες μας εξαρτιόνταν από ένα δυνατό άτομο, την πρόεδρό μας Αλεξάνδρα Προτσένκο-Πιτσαντζή.
»Οι πρόεδροι των συλλόγων και οι κοινοτάρχες μαζεύτηκαν τότε στο δικό της γραφείο. Η κατάσταση ήταν πάρα πολύ δύσκολη. Είμαι και αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας. Απευθυνθήκαμε οργανωμένα στα ιδρύματα της ΟΗΕ στην Ουκρανία και καταφέραμε να πάρουμε ανθρωπιστική βοήθεια σε φάρμακα και τρόφιμα. Δεν είχαμε ακόμα και τη θέρμανση. Έλειπαν τα κάρβουνα και τα καυσόξυλα. Πάρα πολλά προβλήματα που έχουμε σήμερα μάθαμε να λύνουμε τότε. Δεν είχαμε ούτε ρεύμα, ούτε νερό. Ήταν αδύνατον να λύσουμε μόνοι μας όλα τα προβλήματα.
»Όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας επισκέφτηκε το Κίεβο τον Φεβρουάριο του 2017, εγώ μίλησα μαζί του και με τα δάκρυα στα μάτια εξέφρασα όλα τα παράπονα των συμπατριωτών μου. Το ίδιο μήνα την περιοχή μας επισκέφτηκε ο υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για τον Απόδημο Ελληνισμό Τέρενς Κουίκ. Οι συναντήσεις ήταν εγκάρδιες, όμως δεν ακολούθησε ουσιαστική βοήθεια.
»Εμείς ζητούσαμε προγράμματα για την αποκατάσταση της υγείας των παιδιών μας και τη βοήθεια στα θέματα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Έχουμε ανθρώπους με καρδιακά προβλήματα, με διάφορα είδη ανικανότητας. Εμείς φέρναμε παραδείγματα των Πολωνών, των Λευκορώσων, των Γερμανών, των εβραίων, που τα κράτη της εθνικής τους αναφοράς τους είχαν βοηθήσει αρκετά. Είχαν οργανώσει ακόμα και την απομάκρυνση τους από την εμπόλεμη ζώνη.
»Ευτυχώς για μας στην Ουκρανία υπάρχει ευαίσθητος Έλληνας επιχειρηματίας, ο Παντελεήμων Μπούμπουρας. Αυτός, παρά τη μεγάλη ηλικία του, επισκέφτηκε όλα τα χωριά μας και βοηθούσε χωρίς να δηλώνει το όνομά του. Το μάθαμε αργότερα. Ο Μπούμπουρας επισκεύασε τα σχολεία, πλήρωσε τα φαγητό των μαθητών, βοήθησε τις πολύτεκνες οικογένειες. Ανέφερα αυτή τη βοήθεια στην πρόσφατη συνάντηση στο χωριό Σαρτανά με τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκο Δένδια. Ελπίζουμε πως σύντομα τα δεινά που βιώνουμε θα τελειώσουν», είπε με συγκίνηση η Άννα Ντομπάη.
Στο pontos-news.gr μίλησε και η αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Οι Έλληνες της Ουκρανίας» και στέλεχος της Ομοσπονδίας των Ελληνικών Συλλόγων της Ουκρανίας Βικτόρια Πομαζάν.
«Στη πόλη της Μαριούπολης προς το παρόν, παρόλο που από τις πρωινές ώρες του περασμένου Σαββάτου ακούγονται οι πυροβολισμοί, δεν έχουμε κάποιες ιδιαίτερες αλλαγές. Τα παιδιά θα πάνε κανονικά στο σχολείο μετά την καραντίνα. Κανένας δεν αγοράζει πανικόβλητος τα εμπορεύματα από τα σουπερμάρκετ. Λειτουργούν κανονικά τα μουσεία και οι κινηματογράφοι. Οι Έλληνες της Μαριούπολης είναι διατιθέμενοι να μείνουν πάση θυσία στα σπίτια τους για να μην πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς.
»Οι καθηγητές της ελληνικής γλώσσας από την Ελλάδα και αυτοί δεν έφευγαν μέχρι να βγει αυτές τις μέρες η σχετική εγκύκλιος. Εμείς παρ’ όλα αυτά οργανώνουμε τη Σχολική Ολυμπιάδα της νεοελληνικής γλώσσας, της ιστορίας και του πολιτισμού της Ελλάδας, που προγραμματίζεται για τον Απρίλιο. Ετοιμάζουμε τη γενική συνέλευση και τις εκλογές στην Ομοσπονδία για τον Μάιο.
»Την Παρασκευή στην έδρα της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων της Ουκρανίας μας επισκέφτηκε ο νέος γενικός πρόξενος στην Μαριούπολη Μανώλης Ανδρουλάκης. Μαζί του ήταν και ο πρώην γενικός πρόξενος στην Μαριούπολη Φραγκίσκος Κωστελλένος, ο οποίος στάλθηκε από την Ελλάδα να ενισχύσει το έργο του προξενείου. Ευελπιστούμε, πως το πρόβλημα, που δημιουργήθηκε θα λυθεί σύντομα», είπε η Βικτόρια Πομαζάν.
- Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο pontosnews.gr.
Thank you for posting about these brave Greek people.
Thank you for posting, but Fos Fanariou is NOT “the official website of the Patriarchate”.