ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ
It would be extremely negligent for the Russian leadership to have sold the S-400 to Turkey without calculating the eventuality of a possible conflict between Russia and Turkey in the near future.
By Nick Stamatakis
For one more time the known actors of the DC establishment, who never abandoned the idea that Turkey returns to the embrace of the US and NATO, did their “trick”: They proposed, informally, “the unlikely possibility of sending its Russian-made S-400 missile defense systems to Ukraine to help it fight to invade Russian forces”, as Reuters reported. The US officials knew that such a transfer would be illegal and cannot happen under ANY circumstances, as such sales (including sales of American or French Fighter jets and other advanced military equipment) are ALWAYS followed by an “end-user certificate”, i.e. the agreement that this military equipment will not be sold or transferred to any other country without the consent of the supplier (in our case Russia).
Why then does the US “float” this idea? Zacharias Michas of defence-point.gr proposes that the US officials are trying to smoothen the ground ahead for Erdogan to return these missiles to Russia himself as they have obviously caused him and Turkey more problems than they were supposed to solve. Erdogan could apparently ask something else in exchange (example: Russia is already building a nuclear power plant in Southern Turkey, one more would not be a problem)…
Before proceeding any further let me underline at this point that Russia never agreed to sell to Turkey the source codes for these missiles. This means that Turkey cannot and has no right to manufacture them. Naturally, there are other (classified technology) issues we ignore, such as whether the Russians have the ability to neutralize these missiles remotely or in any other way.
It would be extremely negligent for the Russian leadership to sell the S-400 without calculating the eventuality of a possible conflict between Russia and Turkey in the near future. A brief look at history tells us that Russia and Turkey fought a war about 20 times (!!) during the last 300 years – one loses count going back and counting… Significantly, many of these wars were fought over Eastern Ukraine, the Azov Sea and Crimea. Even more importantly, a few years ago the Turks downed a Russian jet over Syria – and then Putin grabbed the opportunity to approach Erdogan and turn him into a friend by offering him the S-400… Keeping these thoughts in mind, it seems impossible that the Russians would not have a way to control their own missiles’ software remotely or in any other way be able to neutralize the use of these missiles against, let’s say their own fighter jets. Or, against their more important allies (Egypt comes to mind – Egypt already has the S-300 missiles…) This makes clear that Erdogan requested these missiles to defend mostly against the Hellenic Air Force, known to have capable fighter jets and among the best pilots in the world… Greece also has S-300 missiles (in Crete) and Greek Islands are defended thanks to Russian missile technology.
In other words, Russia decided to sell to both Greece and Turkey anti-aircraft missiles and technology in the same way the US sells to both countries F-16 fighter jets and other equipment. Therefore, the best foreign policy for either Turkey or Greece is a “balancing act” between the superpowers. Erdogan and Turkey have tried to perfect this balancing act in the last few years. But Greek PM Mitsotakis was the first Greek leader of the last 70 years that closed the Russian door firmly by sending military equipment to Ukraine.
Does this mean that Russia will turn against Greece or will punish Greece by attacking her? My personal opinion is that Russia knows that they cannot trust the Turks because of their opposing (throughout history!!) geopolitical interests. On the other hand, Turkey is a common geopolitical antagonist/enemy for both Russia and Greece (again throughout history…) Common interests – and the very strong religious and cultural ties – will eventually smooth out temporary mistakes by PM Mitsotakis… Greece and Cyprus face many dangers in the near future, but also many opportunities: the European Union’s needs for energy supply (to balance or replace the Russian oil and gas) will lead quickly to exploiting the huge oil and gas reserves in the Ionian Sea and South of Crete, Rhodes, and Cyprus.
For Turkey, a critical moment is approaching very fast and it has to do with the decision it has to make: Will it join the Asian / Eastern powers (Russia, China, Iran, Pakistan, India, etc.) in forming a new alliance that is bound to dominate world affairs? Or, will it return to the familiar embrace of the US and NATO? This decision will determine whether it will survive as a unified state or it will be split into the – already recognizable – three parts…
March 20, 2022, n.stamatakis@aol.com www.helleniscope.com
===================
Η «Υποθετική» Μεταφορά Ρωσικών Πυραύλων S-400 από την Τουρκία στην Ουκρανία
Θα ήταν εξαιρετική αμέλεια για τη ρωσική ηγεσία να έχει πωλήσει τους S-400 στην Τουρκία χωρίς να υπολογίσει το ενδεχόμενο μιας πιθανής σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας στο εγγύς μέλλον.
Του Νίκου Σταματάκη
Για άλλη μια φορά οι γνωστοί παράγοντες του κατεστημένου της αμερικανικής πρωτεύουσας, που δεν εγκατέλειψαν ποτέ την ιδέα ότι η Τουρκία πρέπει να επιστρέψει στην αγκαλιά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, έκαναν το «κόλπο» τους: Πρότειναν, ανεπίσημα, «το απίθανο ενδεχόμενο να στείλει τα ρωσικά της συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας S-400 στην Ουκρανία για να τη βοηθήσει να πολεμήσει τις ρωσικές δυνάμεις», όπως ανέφερε το Reuters. Οι αμερικανοί αξιωματούχοι γνώριζαν ότι μια τέτοια μεταφορά θα ήταν παράνομη και δεν μπορεί να συμβεί σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση, καθώς τέτοιες πωλήσεις (συμπεριλαμβανομένων των πωλήσεων αμερικανικών ή γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών και άλλου προηγμένου στρατιωτικού εξοπλισμού) ακολουθούνται ΠΑΝΤΑ από “πιστοποιητικό τελικού χρήστη” (“end user certificate”), δηλαδή συμφωνία ότι αυτός ο στρατιωτικός εξοπλισμός δεν θα πωληθεί ή μεταφερθεί σε καμία άλλη χώρα χωρίς τη συγκατάθεση του προμηθευτή (στην περίπτωσή μας τη Ρωσία).
Γιατί τότε οι ΗΠΑ «επιπλέουν» αυτή την ιδέα; Ο Ζαχαρίας Μίχας του defence-point.gr προτείνει οι αμερικανοί αξιωματούχοι να προσπαθούν να εξομαλύνουν το έδαφος για να επιστρέψει ο ίδιος ο Ερντογάν αυτούς τους πυραύλους στη Ρωσία, καθώς προφανώς έχουν δημιουργήσει σε αυτόν και στην Τουρκία περισσότερα προβλήματα από όσα έπρεπε να λύσουν. Ο Ερντογάν προφανώς θα μπορούσε να ζητήσει κάτι άλλο ως αντάλλαγμα (παράδειγμα: η Ρωσία κατασκευάζει ήδη ένα πυρηνικό εργοστάσιο στη Νότια Τουρκία, ένα ακόμη δεν θα ήταν πρόβλημα)…
Πριν προχωρήσω περαιτέρω, επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω στο σημείο αυτό ότι η Ρωσία δεν συμφώνησε ποτέ να πουλήσει στην Τουρκία τους “πηγαίους κωδικούς” (source codes) για αυτούς τους πυραύλους. Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία δεν μπορεί και δεν έχει δικαίωμα να τα κατασκευάσει. Φυσικά, υπάρχουν και άλλα ζητήματα (διαβαθμισμένης τεχνολογίας) που αγνοούμε, όπως π.χ. το αν οι Ρώσοι έχουν τη δυνατότητα να εξουδετερώσουν αυτούς τους πυραύλους εξ αποστάσεως ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.
Θα ήταν εξαιρετική αμέλεια για τη ρωσική ηγεσία να πουλήσει τους S-400 χωρίς να υπολογίσει το ενδεχόμενο μιας πιθανής σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας στο εγγύς μέλλον. Μια σύντομη ματιά στην ιστορία μας λέει ότι η Ρωσία και η Τουρκία πολέμησαν περίπου 20 φορές (!!) τα τελευταία 300 χρόνια – χάνουμε το λογαριασμό γυρίζοντας πίσω… Είναι σημαντικό ότι πολλοί από αυτούς τους πολέμους έγιναν για την Ανατολική Ουκρανία, την Αζοφική Θάλασσα και την Κριμαία. Ακόμη πιο σημαντικό, πριν από μερικά χρόνια οι Τούρκοι κατέρριψαν ένα ρωσικό αεροσκάφος πάνω από τη Συρία – και μετά ο Πούτιν άρπαξε την ευκαιρία να πλησιάσει τον Ερντογάν και να τον μετατρέψει σε φίλο προσφέροντάς του τους S-400… Έχοντας αυτές τις σκέψεις κατά νου, φαίνεται αδύνατο οι Ρώσοι να μην έχουν τρόπο να ελέγχουν το λογισμικό των δικών τους πυραύλων εξ αποστάσεως ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο να είναι σε θέση να εξουδετερώσουν τη χρήση τους ενάντια, ας πούμε, στα δικά τους μαχητικά αεροσκάφη. Ή, εναντίον των πιο σημαντικών συμμάχων τους (η Αίγυπτος έρχεται στο μυαλό – η Αίγυπτος έχει ήδη τους πυραύλους S-300…) Αυτό καθιστά σαφές ότι ο Ερντογάν ζήτησε από αυτούς τους πυραύλους για άμυνα κυρίως κατά της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, που είναι γνωστό ότι διαθέτει ικανά μαχητικά αεροσκάφη και κάποιους από τους καλύτερους πιλότους στον κόσμο… Η Ελλάδα έχει και πυραύλους S-300 (στην Κρήτη) και τα ελληνικά νησιά αμύνονται χάρη στη ρωσική πυραυλική τεχνολογία.
Με άλλα λόγια, η Ρωσία αποφάσισε να πουλήσει τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία αντιαεροπορικούς πυραύλους και τεχνολογία με τον ίδιο τρόπο που οι ΗΠΑ πωλούν στις δύο χώρες μαχητικά αεροσκάφη F-16 και άλλο εξοπλισμό. Επομένως, η καλύτερη εξωτερική πολιτική είτε για την Τουρκία είτε για την Ελλάδα είναι μια «πράξη ισορροπίας» μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων. Ο Ερντογάν και η Τουρκία προσπάθησαν να τελειοποιήσουν αυτήν την εξισορροπητική πράξη τα τελευταία χρόνια. Όμως ο Έλληνας πρωθυπουργός Κ.Μητσοτάκης ήταν ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός τα τελευταία 70 χρόνια που έκλεισε τη ρωσική πόρτα στέλνοντας στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία.
Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία θα στραφεί εναντίον της Ελλάδας ή θα τιμωρήσει την Ελλάδα επιτιθέμενη σε αυτήν; Η προσωπική μου άποψη είναι ότι η Ρωσία γνωρίζει ότι δεν μπορεί να εμπιστευτεί τους Τούρκους επειδή ήταν γεωπολιτικοί αντίπαλοι (σε όλη την ιστορία!!) Από την άλλη, η Τουρκία είναι ένας κοινός γεωπολιτικός εχθρός για τη Ρωσία και την Ελλάδα (πάλι σε όλη την ιστορία…) Τα κοινά συμφέροντα – και οι πολύ ισχυροί θρησκευτικοί και πολιτιστικοί δεσμοί – θα εξομαλύνουν τελικά τα προσωρινά λάθη του πρωθυπουργού Μητσοτάκη… Ελλάδα και Κύπρος αντιμετωπίζουν πολλούς κινδύνους στο εγγύς μέλλον, αλλά και πολλές ευκαιρίες καθώς η ανάγκη της ΕΕ για ενεργειακό εφοδιασμό θα οδηγήσει γρήγορα στην εκμετάλλευση των τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Ιόνιο Πέλαγος και νότια της Κρήτης, της Ρόδου και της Κύπρου.
Για την Τουρκία μια κρίσιμη στιγμή πλησιάζει πολύ γρήγορα και έχει να κάνει με την απόφαση που πρέπει να πάρει: Θα συμμετάσχει στις ασιατικές/ανατολικές δυνάμεις (Ρωσία, Κίνα, Ιράν, Πακιστάν, Ινδία κ.λπ.) για να σχηματίσει μια νέα συμμαχία που είναι προορισμένη να κυριαρχήσει στις παγκόσμιες υποθέσεις; Ή, θα επιστρέψει στη γνωστή αγκαλιά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ; Αυτή η απόφαση θα κρίνει αν θα επιβιώσει ως ενιαίο κράτος ή θα χωριστεί στα -ήδη αναγνωρίσιμα- τρία μέρη…
March 20, 2022, n.stamatakis@aol.com www.helleniscope.com
BELOW IS THE NEWS REPORT
===================
U.S. Suggested Turkey Transfer Russian-Made Missile System to Ukraine -Sources
By Humeyra Pamuk
WASHINGTON (Reuters) – The United States has informally raised with Turkey the unlikely possibility of sending its Russian-made S-400 missile defense systems to Ukraine to help it fight invading Russian forces, according to three sources familiar with the matter.
The idea, which analysts said was sure to be shot down by Turkey, was part of a wider discussion between Sherman and Turkish officials about how the United States and its allies can do more to support Ukraine and on how to improve bilateral ties.
The Turkish authorities have not commented on any U.S. suggestion or proposal relating to the transfer to Ukraine of Ankara’s S-400 systems, which have been a point of long-standing contention between the two NATO allies.
Turkish foreign ministry officials were not immediately available for comment.
Turkish sources and analysts said any such suggestion would be a non-starter for Turkey, citing issues ranging from technical hurdles related to installing and operating the S-400s in Ukraine, to political concerns such as the blowback Ankara would likely face from Moscow.
Washington has repeatedly asked Ankara to get rid of the Russian-built surface-to-air missile batteries since the first delivery arrived in July 2019. The United States has imposed sanctions on Turkey’s defense industry and removed NATO member Turkey from the F-35 fighter jet program as a result.
Ankara has said it was forced to opt for the S-400s because allies did not provide weapons on satisfactory terms.
U.S. officials are keen to seize this moment to draw Turkey back into Washington’s orbit. Efforts to find “creative” ways to improve the strained relationship have accelerated in recent weeks, even though no specific proposal has so far gained traction, U.S. and Turkish sources have said.
“I think everyone knows that the S-400 has been a long-standing issue and perhaps this is a moment when we can figure out a new way to solve this problem,” Sherman told Turkish broadcaster Haberturk in an interview on March 5.
It was not clear what exactly she meant and the State Department has not answered questions about her comments. The White House did not respond to a request for comment about the suggestion made during her visit to Turkey.
The effort is also part of a wider bid by the Biden administration to respond to Ukrainian President Volodymyr Zelenskiy’s plea to help protect Ukraine’s skies. Russian or Soviet-made air defense systems such as S-300s that other NATO allies have and S-400s are sought after.
One source familiar with U.S. thinking said Washington’s floating of the possibility came as a result of the renewed effort to improve ties at a time when Ankara has been spooked by Russia’s invasion of Ukraine.
Turkish President Erdogan had not received a specific heads up from Russian President Vladimir Putin on his plans of a full-scale attack on Ukraine, another source familiar with the discussions said.
Turkey shares a maritime border with Ukraine and Russia in the Black Sea and has good ties with both. It has said the invasion is unacceptable and voiced support for Ukraine, but has also opposed sanctions on Moscow while offering to mediate.
Ankara has carefully formulated its rhetoric not to offend Moscow, analysts say, with which it has close energy, defense and tourism ties. But Ankara has also sold military drones to Kyiv and signed a deal to co-produce more, angering the Kremlin. Turkey also opposes Russian policies in Syria and Libya, as well as its 2014 annexation of Crimea.
“Turkey has managed to walk on the razor’s edge and a transfer of a Russian S-400 would certainly lead to severe Russian ire,” said Aaron Stein, director of research at the Philadelphia-based Foreign Policy Research Institute. “And for Erdogan, the S-400 has become a symbol of Turkish sovereignty, so trading it away wouldn’t be all roses and flowers.”
(Reporting by Humeyra Pamuk; Additional reporting by Phil Stewart and Steve Holland; Editing by Daniel Wallis)
