Του Στέλιου Τάτση
Σιγά σιγά ο κόσμος επανέρχεται στο αποκούμπι του, στην Εκκλησιά που είναι το ασφαλές λιμάνι του ανθρώπου στο οποίον ξεκουράζεται η ψυχή μας με την σύνδεσή της με το άγνωστο υπερπέραν και παίρνει κουράγιο να συνεχίζει τον επι γης αγώνα της. Η Εκκλησία είναι το λιμάνι που αν και ταράζονται τα νερά του από την Τρίαινα των βλασφημιών
(πραξεών των) αυτών που την διοικούν……δεν παύει να είναι το κάστρο της ΕΛΠΙΔΑΣ πάνω στο οποίον ο άνθρωπος στηρίζει τις ελπίδες του και αποφεύγει το ψυχικό ναυάγιο,
που είναι χειρότερο από το ναυάγιο στον Ωκεανό.
Το χειρότερο πράγμα είναι να χάσεις την ελπίδα σου, αν καταντήσεις απελπισμένος δεν υπάρχει σωτηρία. Η Εκκλησία σου χαρίζει αυτό το στήριγμα, το γνωρίζουν τα Παγκόσμια τέρατα και προσπαθούν να την καταστρέψουν και το καλυτερό τους όπλο είναι να χρησιμοποιούν τους ίδιους τους ηγέτες της, από τα χρόνια της ιδρυσεώς της από τον ίδιο τον Χριστό. Αν δεν ήταν ο Μάρκος ο Ευγενικός ίσως να μην υπήρχε η Ορθόδοξη Εκκλησία,
επειδή όμως προστατεύεται από τον ίδιο τον Χριστό, δίνει πάντα την δύναμη να την σώσει.
Οι φωτογραφίες που βλέπετε είναι από τον ταπεινό ναό της Αγίας Μαρκέλλας της Χιοπολίτιδος στο Γουάντα της Μακρονήσου, την ημέρα των Βαίων, όπως βλέπετε είναι
κατάμεστη από κόσμο. Κατά την περιφορά της εικόνας, νοερά βρέθηκα (ήταν σαν να το ζούσα) στην Βολισσό της Χίου και μαζί με το πλήθος των πιστών ακολουθούσαμε τον Χριστό που καθόταν πάνω στο γαϊδουράκι και πορευόταν προς τα Ιεροσώλυμα (στο περιγιάλι της Αγίας Μαρκέλλας) εκεί που τα βότσαλα και η θάλασσα έχουν βαφτεί με το αίμα της Παρθενομάρτυρος Αγίας Μαρκέλλας και όλοι εμείς κρατώντας κλαδιά από
φοίνικες ψάλλαμε: “Ωσαννά, Ωσαννά εν τοίς υψίστοις ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου”.
Ήταν μια όμορφη ακολουθία , μια όμορφη αναπαράσταση του Χριστού κατά την είσοδό του στα Ιεροσώλυμα μετά από την Ανάσταση την οποίαν χάρισε στον φίλο του Λάζαρο, που ταρακούνησε τους γραμματείς και τους Φαρισσαίους, που θα την κουβαλάω σαν βίντεο στον
τελειότερο υπολογιστή που μου χάρισε ο Πλάστης μου. Τώρα βαδίζουμε προς την Ανάσταση, για μένα αυτό το διάστημα, είναι χρόνος περισυλλογής, φορτώνω και τα δύο σκέλη της ζυγαριάς με τα καλά και τα κακά μου και είμαι ευχαριστημένος να ισοζηγεί, διότι, υπάρχει ακόμη χρόνος να την κάνω να γύρει προς την πλευράν του καλού.
Καλή Ανάσταση αδελφοί.
