The new President of Cyprus, Nikos Christodoulides, not only has an impressive background as a former Foreign Minister and Press Secretary, but he also comes from a humble and very patriotic family from Yeroskipou, Paphos.  He is among the few modern politicians who are also practicing Orthodox Christians… And finally, he is very close to the Greek-American community as he studied at Queens College…

By Nick Stamatakis

With great joy, we learned last weekend that Nikos Christodoulides was elected the new President of Cyprus… It was just a few years ago, in December of 2015, when we mourned the loss of a great patriot and a great Hellene, his brother Savvas Christodoulides… His sudden loss from cardiac arrest at age 50 broke our hearts… I use the plural because we happened to be in the same small group of friends at Stony Brook University in the late 1990s… So I can say that “I know the family”… When I spent an academic year in Cyprus (1989-1990) doing my doctoral research, this same group of friends was a primary source of support…

Nikos Christodoulides comes from a very patriotic family originating in the most “traditionalist” area of Cyprus, Paphos… The province that has elected most Archbishops of Cyprus, from the famed Makarios to the newly elected Georgios. Nikos is the youngest of four children, one girl and three boys.  His father worked as a distributor of the Cypriot beer KEO, while his mom had a little shoe store in Paphos.  A middle-class family, not part of the Cypriot elites by any definition.

Nikos Christodoulides, age 50, was elected as an independent candidate, another “departure from the norm” of Greek and Cypriot politics. While others depended on the support of party mechanisms, Nikos put forth his character and his experience and drew support not only from the center parties (DIKO, EDEK) but also from all other smaller and larger parties to be elected President with a solid 52% of the vote. In a Cypriot political system plagued by scandals for many years, Nikos Christodoulides was not only perceived as a “clean politician” but also offered the most guarantees for much-needed reform for Cypriot society.

In addition, his educational background and extensive experience in government (press secretary, foreign minister) are additional guarantees that he will not need “on-the-job training” to lead Cyprus during a new, very volatile period in Eastern Mediterranean and the Middle East.  The Western sanctions against Russia make the development of the oil and gas fields in the Eastern Mediterranean a necessary road if Europe is to be supplied with energy sufficiently.  Also, the looming withdrawal of the United States from the Middle East (American defeat in Syria, alignment of Iran and Saudi Arabia with Russia and China) will make Greece and Cyprus, for one more time in 3,000 years of history, the last frontier of the West…

Finally, I would be remiss not to mention that Nikos Christodoulides has long ties with the Greek-American community because of his studies at Queens College and his late brother Savvas, who was an exceptionally bright mind, a superb scientist and researcher at Bell Labs and, above all an energetic member and supporter of Cypriot-American organizations.

To take a small taste of who our friend Savvas Christodoulides was, please link here… As we all know, God takes up in heaven first those who are the most worthy… Savvas’ loss is still felt among us, the small group of friends who knew him well… Nikos Christodoulides’ election makes us all very proud and hopeful that he will have an essential contribution to Cyprus and Hellenism in general.

Our heartfelt congratulations to Nikos Christodoulides!  We are all proud!!

Below you can read my emotional “goodbye” to Savvas Christodoulides in December 2015… Very hard to translate… Our hearts are still broken…

========================

SOURCE – HELLASJOURNAL.COM  – December 12, 2015

Στιγμιότυπο από την εκδήλωση για την ΕΟΚΑ στην Αστόρια τον περασμένο Σεπτέμβρη…. Εικονίζονται από αριστερα Αντρος Χρυσοστόμου, Σαββας Χριστοδουλίδης, Αννα Σαμακοβίλη-Χρυσοστόμου, Μαρία Χριστοδουλίδη. Φροσούλλα Reagan, Dr.Kevin Reagan…

---

 

Του Νίκου Σταματάκη

Είχαν να το λένε τα δροσοσκέπαστα μονοπάτια στο Stony Brook, τα λουλουδάτα παρτέρια και οι φοιτητικοί κοιτώνες για σένα, Σάββα μου… Για την ανοιχτή σου την καρδιά, την εύθυμη ομιλία σου, την προθυμία σου, την ανθρωπιά σου, τη φιλία σου… Είχαν να το λένε για σένα… Για την εξυπνάδα σου, που φανερωνόταν με κάθε σου ματιά και κάθε σου λέξη, κάθε σου σκέψη και κάθε σου γραφή…  Είχαν να το λένε για σένα….

Για το ελληνικό σου παράστημα, την περηφάνεια σου που ξεπηδούσε αυθόρμητα με κάθε σου βήμα… Για την αγάπη σου για τη Γεροσκήπου, την Πάφο και την Κύπρο ολόκληρη…  Για την ελληνικότητα που κόχλαζε κάτω από το πράο σου πρόσωπο, που μάχονταν ν’ανέβει στα στήθια σου και να ξεχειλίσει ορμητική να κατακλύσει τον κόσμο… Είχαν να το λένε για σένα…

Για κείνο το ανεξίτηλο, το μεταδοτικό σου χαμόγελο… Που γέμιζε τον αιθέρα με αισιοδοξία… Το χαμόγελο που ποτέ δεν άφηνε τη λύπη αναπάντητη, το χαμόγελο που νικούσε τη θλίψη από την πρώτη ματιά…. Το χαμόγελο που άνοιγε κάθε πόρτα και κάθε καρδιά με ευκολία… Είχαν να το λένε για σένα…

Τι κι αν οι δρόμοι μας χωρίστηκαν στις ανηφόρες της ζωής, τι κι αν ο καθένας μάχονταν σηκώνοντας το Σταυρό του μονάχος, κατά το πως μας δίδαξε η πίστη μας…. Εκείνες οι όμορφες οι νεανικές οι ώρες, που τώρα μας φαντάζουν τόσο ξέγνοιαστες και τόσο αγνές, εκείνες οι ώρες δίπλα στα λουλουδάτα παρτέρια του Stony Brook, εκείνες οι ώρες της χαράς και της φιλίας, μας συνόδευαν πάντοτε…

Τι κρίμα τώρα που η ζωή κάνει τον κύκλο της, τι κρίμα τώρα, σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα, που κάποια από τα παιδιά μας περπατούν στα ίδια μονοπάτια του Stony Brook εσύ να φύγεις… Τι κρίμα να μην είσαι δίπλα μας να χαρείς τους βλαστούς της ζωής μας… Να μεγαλώνουν ελληνικά στην μεγάλη αυτή νέα μας πατρίδα, να γίνονται πολίτες του κόσμου και να ανεβαίνουν στις κορυφές της επιστήμης, της γνώσης και της τέχνης, όπως μας πρόταξαν οι πρόγονοί μας… Και να γεμίζουν τον κόσμο με τη γονιμότητα της φυλής και της παράδοσής μας…

Οι λέξεις είναι πολύ μικρές Σάββα μου, για να χωρέσουν την καλοσύνη και τη αγάπη σου… Και πολύ αδύναμες για να σηκώσουν το βάρος της θλίψης για τον πρόωρο χαμό σου…  Οι πηγές των δακρύων στέρεψαν πια… Ο Κώστας, ο Μανώλης, η Φροσούλλα, ο Παναγιώτης, ο Χριστόδουλος, η Αθηνούλα, εγώ και τα άλλα τα παιδιά που μοιραστήκαμε μαζί σου τις πιο ωραίες στιγμές της νιότης θα σε έχουμε πάντα στις καρδιές και τη σκέψη μας… Ζήσαμε κοντά σου τις όμορφες ώρες που σε έφεραν δίπλα στη παντοτινή σου σύντροφο, την Μαρία σου… Θα είμαστε νοερά κοντά σου και τώρα… Θα σε έχουμε για πάντα στη σκέψη και την προσευχή μας…

Καλή αντάμωση καλέ μας φίλε…