Του Στέλιου Τάτση
Τις Θεός Μέγας ως ο Θεός ημών” βροντοφώνησαν κλήρος και λαός, ήταν δε τόσο
δυνατό το οστικό κύμα του ήχου που έβγαινε από τα λαρύγγια των πιστών που έκανε
τον ναό να σειστεί εκ θεμελίων. Σε μια κατάμεστη από κόσμο Εκκλησία που δεν υπήρχε χώρος ούτε για καρφίτσα, εορτάστηκε με κατανυκτική λειτουργία η λιτάνευση των εικόνων , εις ανάμνηση του ιστορικού γεγονότος της οριστικής αναστήλωσης τους το έτος 843μχ επί Μιχαήλ Γ´και της Μητρός του Αυτοκράτειρας Θεοδώρας.
Η μαζική προσέλευση κόσμου μου θύμησε Κυριακές προ της κορωνοιού εποχής, που σημαίνει πως ο κόσμος επανέρχεται στην Εκκλησία που είναι το λιμάνι που απαλαίνει την ψυχή από την αμαρτία και συνδέεται η ανθρώπινη σκέψη με το υπερπέραν με τον δημιουργό της, τον ίδιο τον Θεό.
Η Εκκλησία ΜΑΣ του Αγίου Νικολάου Φλάσινγκ είναι επιβεβλημένη ανάγκη να επανέλθει , να ξαναβρεί τον ρυθμό της, το μεγαλείο της και τον μεγάλο της ρόλο προς τους πιστούς και κυρίως στους νέους μας που είναι ο στόχος των σκοτεινών δυνάμεων για να καταστρέψουν ότι καλό έχει ακόμη απομείνει στην σημερινή κοινωνία.
Μέσα σ’αυτό το όμορφο θριαμβικό κλίμα ο Πρωτοπρεσβύτερος του Ναού π. Παύλος με πολύ συγκίνηση έκανε επιμνημόσυνη δέηση για τους βιαίως κοιμηθέντας, στο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών αδελφούς μας. Με την προσέλευσή τους οι πιστοί, τίμησαν την μνήμη των εκατομμυρίων μαρτύρων και ομολογητών της Χριστιανικής πίστης.
Μεγάλη και η συμμετοχή των πιστών κάθε ηλικίας κατά την περιφορά των εικόνων
τις οποίες κρατούσαν ανά χείρας με πολύ αγάπη και σεβασμό και ψάλλοντας με φωνές που έμοιαζαν με ένα είδος σπάνιας χορωδίας το: “Τις Θεός Μέγας ως ο Θεός ημών”.
Φαίνεται πως η μεγάλη παρουσία του κόσμου, είναι το όπιον που ανεβάζει…..τους
λειτουργούς (Ιερείς και Ιεροψάλτες), ο Π. Παύλος ήταν εντελώς ανανεωμένος, Αγγελικός στην ψαλμωδία και χείμαρρος ….στην ομιλία του που ήταν κατανυκτική.
Εξαιρετικοί ήταν ο Π.Αριστείδης και οι Ιεροψάλτες μας. Ήταν μια γιορτή από εκείνες που μένουν στον εγκέφαλο των πιστών και στην Ιστορία των σημαντικών γεγονότων της κοινότητας.
Καλή Σαρακοστή και καλή διαδρομή προς το εκούσιο πάθος.
