Kitroeff’s “History of AHEPA” Fails To Discuss the Organization’s Dark Connection With KKK

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ

BOOK REVIEW: Alexander Kitroeff, The History of AHEPA, 1922-2022: A Century of Service, © 2023, AHEPA, published by Holy Cross Orthodox Press.

By Leonidas V. Georgiou

Alexander Kitroeff missed a great opportunity to give AHEPA an honest appraisal of its past and an honest consideration of its future prospects.  Instead, the prominent historian glosses over unflattering facts and repeats the public relations refrain on how wonderful AHEPA and its visionary leaders have been.  It would not be an Ahepa publication if it did not refer to numerous awards received by its officers.  The number of pictures depicting executive director Basil Mossaidis is surpassed only by those of trustee Nicholas A. Karacostas.  As Dean Alfange, an Ahepa pioneer, wrote five decades ago, “Ahepa leaders are interested primarily in publicity; not having the ability to achieve distinction on their own they seek it vicariously by collecting medals and getting themselves photographed with dignitaries.”[1]

The book gives only scant attention to exceptional past presidents like Spiro Macris, John Ploumides, William Chirgotes, and Constantine Verinis, true leaders whose legacies are inspirational.  Similarly, there is no mention of Serafim G. Canoutas, the pioneer founder who was expelled from Ahepa in 1927 because he objected to the organization’s anti-Hellenism, racism and misguided imitation of the Ku Klux Klan.  That controversy had far-flung consequences that still affect the organization.

Kitroeff fails to discuss that Ahepa’s constitution excluded African Americans from membership for four decades, well into the civil rights movement of the 1960s.  He also omits the unlawful exclusion of Catholics during the first five years, as well as that of women, Jews, atheists and all non-Christians who are still excluded today.  Ahepa’s unlawful exclusions are historically related to the Klan’s influence over Ahepa’s founding fathers. This fact is lost when Ahepa repeats the false myth of origin propagated by the Supreme Lodge, that Ahepa was established for the purpose of standing up to the Ku Klux Klan rather than for the purpose of imitating it.[2]

PHOTO: AHEPA robe copied from KKK

In his new edition, written after the original draft was abruptly withdrawn a year ago, Kitroeff reluctantly acknowledges that Ahepa did in fact imitate the Klan in some way.  To minimize it away, he resurrects an old but lame explanation that Ahepa’s founders, in their great wisdom, imitated the Ku Klux Klan in ideology, oaths, rituals, prejudices and anti-Hellenism solely to prevent the Klan’s irritation.  It was, he argues, a clever ruse so the Klan would leave the Greeks alone.  This flawed argument is akin to saying that Ahepa’s founders prostituted themselves with the Klan to avoid getting raped.

Kitroeff attempts to harmonize Ahepa’s obvious imitation of the Klan with the false assertion that the organization was founded to oppose the Klan.  The latter assertion was first published in an essay by James Scofield in 1997.  That essay offers no substantiating evidence for the bold assertion it makes, that Ahepa was founded to stand up to bigotry at the hands of the Ku Klux Klan.  The late Sen. Paul Sarbanes unknowingly entered Scofield’s unsubstantiated essay into the Congressional Record, and it has been cited ever since in presidential proclamations and legislative resolutions.  Regardless of where it is published, and regardless of how often it is repeated, the assertion is false – and Ahepa’s current leaders know it.

In leaving this lie unchallenged, Kitroeff also fails to acknowledge the shocking fact that Ahepa was not only friendly to the Klan, it was actually established by Ku Klux Klan leaders who implemented a plan announced by their Imperial Wizard a year earlier, in June 1921, to establish affiliate fraternities of foreign-born Americans.[3]

Contrary to AHEPA’s and Kitroeff’s narrative, Ahepa’s first organizational meeting did not occur in secrecy in a basement on July 26, 1922, with only six or eight visionary founders who imitated the “κρυφό σχολειό” in fear.  Instead, it took place three days earlier, on Sunday, July 23^rd, at 3 p.m., at the initiative of Ku Klux Klan leaders Carl F. Hutcheson, Jesse O. Wood, Walter Α. Sims and Greek Klansman George Nikopoulos (Polos).[4]  All these men, except Wood, were present and hosted the meeting.  Wood, who played a pivotal role in subsequent Ahepa meetings, missed the first meeting because he was on a Klan business trip.  He was returning that day from England where he hoped to start new Ku Klux Klan affiliates.  The other three men, however, were at the podium ready to address the invited Greeks.  Hutcheson actually presided over that meeting.

The four Klansmen were well-known in Atlanta for at least two years.  They were repeatedly mentioned in front-page articles as leaders and as troublemakers of the Ku Klux Klan.  Together, they constituted the Klan’s legal defense team.  Hutcheson, Wood, and Sims were the Klan’s criminal defense attorneys and Polos was their runner, the hitman who “worked on” trial witnesses.  He entrapped the Klan’s victims in embarrassing situations to destroy their credibility.[5]  Newspapers across the country wrote daily about these men and how they stirred unrest against Jews, Catholics, Blacks and foreign-born Americans in Atlanta.

Hutcheson and Wood were also the editors of the Klan’s official organ, the weekly newspaper The Searchlight.  Not surprisingly, the Searchlight reported favorably the establishment of “a new American order composed of American citizens of Greek descent, with the same aims and objects as those of the Klan and any member of Ahepa should be accepted and considered as good as a Klansman.”[6]

At AHEPA’s true organizational meeting, on Sunday, July 23^rd, 1922, these gentlemen were not mere invitees.  They were the hosts.  They themselves decided that a meeting should be held.  They decided to send out some 75 invitations to the leading Greeks of Atlanta to come to a meeting to discuss an undisclosed “serious matter.”  The invitations were anonymous, signed by “The Committee,” leading at least one Greek to immediately suspect that the Klan was behind the meeting.[7]

When the invited Greeks arrived and inquired what is going on, the Klansmen who were already sitting at the podium urged them to organize in imitation of the Ku Klux Klan, in the name of “pure and undefiled Americanism.”  The Greeks did not fall for it, so at one point Hutcheson demanded that the suspicious Greeks who disagreed with his proposal should leave and only those who agreed with his plan should stay.  All left except the eight “visionary founders,” who included Polos himself and the men he had already recruited.  These “visionaries,” as Ahepa and Kitroeff call them, accepted the name, ideology, constitution, oaths and rituals that were already prepared by the Ku Klux Klan, with no changes.[8]

To erase traces of the Klan’s involvement, Kitroeff diminishes the role played by Carl F. Hutcheson and describes him as a rather unimportant “honorary member.”  Kitroeff neglects to mention that Hutcheson was elected Ahepa’s Supreme Counselor and remained quite active in the Atlanta Chapter until his death in 1962.  Over the years, newspapers mentioned Hutcheson’s ongoing activities in Ahepa and always referred to him as either “the founder” or one of the founders.[9]  John Angelopoulos, the first “visionary founder” recruited by Polos, wrote in 1950 that “by all rights, Brother Hutcheson should have been included in the Membership of the Mother Lodge [i.e. the founding fathers].  Just why he wasn’t, I don’t know.”[10]

Even as he embraced Ahepans and called the establishment of Ahepa the greatest achievement of his life, Hutcheson never stopped expressing his hatred toward Southern European immigrants.  In 1928, for example, six years after he founded Ahepa, Hutcheson publicly criticized Al Smith, the Democratic presidential candidate who was Catholic, saying Smith “wishes to tear down our immigration laws, and allow the criminal, ignorant and vicious hordes of Southern Europe to come to America and compete with our laborers and their high standards of living.”[11]  There is no evidence Ahepa’s visionary founders ever protested against Hutcheson’s description of Southern Europeans as criminal, ignorant and vicious hordes.

Similarly, Ahepa’s founders blindly obeyed Klansman Jesse O. Wood when he commanded them to stop speaking Greek in their meetings.[12]  Ahepa also passed a resolution endorsing Wood’s anti-immigration propaganda play he wrote, produced by the Klan at Atlanta’s Little Theatre.[13]  Wood, a top Ku Klux Klan official, continued to attend Ahepa’s meetings and influenced its direction, yet his name is missing from Kitroeff’s book as if he did not matter.

In perpetuating Scofield’s false narrative, Kitroeff misses another unpleasant fact, that Polos’ and Angelopoulos’ real goal in establishing Ahepa was to imitate the Klan’s organizational structure for their own financial gratification.  The mention of such a notion today is sacrilegious among ancestor-worshipping Ahepans, but a historian must follow the facts wherever they lead him.

Starting in 1920, the Knights of the Ku Klux Klan were organized as a financial Ponzi scheme where their promoters – those who brought in new members and those who created new chapters – kept a significant portion of the initiation fees they collected.  Ahepa copied the Klan’s scheme and likewise rewarded its own promoters the same way.  With a half million Greeks then living the United States, and at ten and later twenty dollars per person as initiation fees, George Polos stood to make millions, just as his friends at the Ku Klux Klan did![14]  The plan did not go as well for John Angelopoulos, so he complained at a meeting that he still sells sardines.  “ ‘Sardelles, what sardelles?’ answered Polos, in amazement.  ‘You know what sardelles, you told me if I help you organize this Order, I wouldn’t have to sell sardelles anymore!’” [15]

To be sure, the pyramid scheme acted as an incentive to establish new chapters and recruit new members quickly.  And it worked.  It was a major contributing cause for Ahepa’s rapid expansion during the first two or three years.  In fact, Polos and his fellow promoters did more to make money off their new recruits.  They sold Ahepa’s membership certificates to naïve Greek immigrants, misrepresenting to them that they are equivalent to American citizenship.  The certificates, which were labeled “Archon Polites,” purportedly bestowed on new members the title of “Leading Citizen” with all rights, privileges and, above all, security.[16]  In modern legal terms, this was fraud in the inducement, at Ahepa’s point of sale, but it benefited men like Ahepa’s supreme founder, Klansman George A. Polos.  This fact is also omitted from Ahepa’s official history.

It must be emphasized that, notwithstanding the obvious fraud committed by Ahepa’s early promoters, the rank and file members had noble intentions, indeed as today’s members do.  Rank and file Ahepans have always been eager to contribute to sacred causes, just as they did individually in building their church parishes in their local communities.  The members at the local level are Ahepa’s greatest strength to this day, a fact that must not be lost.

Analyzing Ahepa’s official narrative further, within the confines of a brief review, we note that Kitroeff does not mention a single example of a case where Ahepa came to the assistance of Ku Klux Klan victims.  In a recent inquiry, Ahepa’s executive director and members of the Supreme Lodge could not provide a single example – not even one occurrence in Ahepa’s hundred year history –  where the organization helped a Ku Klux Klan victim.  They referred to James Scofield’s unsubstantiated article which cites no verifiable cases and sources.  They also responded that they don’t have the time and personnel to search for an example!

Their failure to find a single example is consistent my inability to find one too.  Kitroeff also does not report one in his book.  Undoubtedly, that’s because none exists.  Ahepa thus asserts an unsubstantiated claim to the President of the United States, to the U.S. Congress, and to the Greek government without having readily available a single piece of supporting evidence!

There is no dispute that the Ku Klux Klan attacked Greek immigrants.  Of course it did, and we have numerous examples of that.  What is disputed is Ahepa’s false claim that it was founded to resist the Klan, or that it ever did so.  It is a lie that hides the truth, that Ahepa was in fact founded by the Klan itself, and that remnants of its Klan-inspired character remain to this day.  These remnants include Ahepa’s discriminatory membership exclusion of women and non-Christians, and its continued use of Klan-inspired masonic rituals.

Tragically, Kitroeff also does not mention situations where Ahepa sided with the Klan in attacks against Americans of Greek descent.  Not beautiful Greeks, like themselves, but undesirable Greeks such as those who happen to be Jehovah’s Witnesses.

In 1936, the Klan’s persecution of George Leoles and his family received a great deal of attention.  Leole’s twelve-year-old daughter, Dorothy, refused to pledge allegiance to the flag because as a Jehovah’s Witness, she deemed it blasphemy.  Not only did Ahepa not defend them, it too attacked them saying they are not real Americans, not real Greeks and not real Christians.  Ahepa joined the Klan’s calls that they go back to their country, Greece![17]  After the Klan picketed their hat-cleaning store, Leoles shut down his business, sold his home in a hurry, and left Atlanta, his hometown for nearly three decades.  The Leoles family literally lost everything.  This story, and others like it, are not mentioned in Kitroeff’s book.  It was not Ahepa’s finest hour.

Of course these facts belong in the past and today’s leaders bear no responsibility.  They are responsible, however, for the falsification of history that permits today’s discrimination against women and non-Christians.  Greece’s former prime minister Alexis Tsipras, incumbent president Katerina Sakellaropoulou, and Dr. Albert Bourla, the Jewish Greek American CEO of Pfizer, cannot join Ahepa because of an exclusion drafted by the Klansman Carl F. Hucheson a hundred years ago.

The myth that AHEPA was established to fight the Klan must end.  Sadly, Dr. Kitroeff missed the opportunity to contribute to the discussion in a meaningful way.  His academic works the past five decades justify the highest honors for the prominent professor, an honor that is well-deserved.  Unfortunately, here he has made a big mistake.

————-

Leonidas V. Georgiou is the author of Unfinished Business in the Order of AHEPA: Dismantling Discrimination and the Legacy of the Ku Klux Klan in a 100-Year-Old Progressive Fraternity (New York: Knollwood Press, 2022).  The full text is posted online at academia.edu.

He has also written Conversations with FDR at his AHEPA Initiation (New York: Knollwood Press, 2019).

The views expressed in this book review are solely the author’s and do not necessarily reflect those of Helleniscope.com.

[1]  Letter from Alfange to George Vournas, April 22, 1976, Alfange Papers, NYPL.

[2]  Georgiou, L.V., Unfinished Business in the Order of Ahepa (New York: Knollwood Press, 2022).

[3]  The Washington Times, Sept. 16, 1921, pp. 1 and 5.

[4]  Atlanta Constitution, July 25, 1922, p. 5, The Searchlight, July 29, 1922, p. 5; Εθνικός Κήρυξ, 8 Οκτ. 1950, σελ. 3.

[5]  The Ledger-Enquirer (Columbus, GA), Sept.  26, 1921, p. 1; The Atlanta Constitution, Sept. 22, 1921, pp. 1 and 2.

[6]  The Searchlight, July 29, 1922.  Εθνικός Κήρυξ, 9 Οκτ. 1950, σελ. 3.

[7]  Εθνικός Κήρυξ, 12 Οκτ. 1950, σελ. 3.

[8]  Εθνικός Κήρυξ, 8 Οκτ. 1950, σελ. 3.

[9]  The Atlanta Constitution, June 25, 1939, p. 3, and June 26, 1939, p. 3.

[10] Εθνικός Κήρυξ, 15 Οκτ. 1950, σελ. S4.

[11] The Macon News, Oct. 28, 1928, p. 26.

[12] Leber, G.J., The History of the Order of Ahepa (Washington: Ahepa, 1972), p. 158.

[13] The Atlanta Constitution, Nov. 19, 1922, p. 4.

[14] Εθνικός Κήρυξ, 20 Οκτ. 1950, σελ. 3.

[15] Εθνικός Κήρυξ, 9 Οκτ. 1950, σελ. 3.

[16] Κανούτας, Σ.Γ., Το Νέον Πρόβλημα του Ελληνισμού της Αμερικής: ΑΧΕΠΑ (Νέα Υόρκη, 1927), σελ. 49.

[17] The Atlanta Journal Constitution, Oct. 2, 1988, p. B2.

========================

ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Alexander Kitroeff, The History of AHEPA, 1922-2022: A Century of Service,

© 2023, AHEPA, published by Holy Cross Orthodox Press.

Ο Αλέξανδρος Κίτροεφ έχασε την ευκαιρία να συνεισφέρει στη μελέτη της πραγματικής ιστορίας της Αχέπας και στη συζήτηση για τις μελλοντικές προοπτικές της ομογενειακής οργάνωσης.  Δυστυχώς, ο εξέχων ιστορικός αγνοεί τα μη κολακευτικά γεγονότα του παρελθόντος και εστιάζεται σε επαίνους που περιμένει κανείς από έργα δημοσίων σχέσεων.

Το βιβλίο δεν θα ήταν έκδοση της ΑHEPA αν δεν αναφέρεται στα πολυάριθμα βραβεία των αξιωματούχων της.  Ο αριθμός φωτογραφιών του εκτελεστικού διευθυντή Basil Mossaidis ξεπερνιέται μόνο από αυτές του επιτρόπου Nicholas A. Karacostas.  Προφανώς ακόμα ισχύει η παρατήρηση που έκανε πριν πέντε δεκαετίες ο πρώην πρόεδρος της ΑHEPA Ντιν Αλφαντζής, ότι «οι αξιωματούχοι της Αχέπα ενδιαφέρονται πρωτίστως για δημοσιότητα.  Μη έχοντας την ικανότητα να επιτύχουν διάκριση από μόνοι τους, την αναζητούν αντικαθεστωτικά συλλέγοντας μετάλλια και φωτογραφίες με διάσημους.» [1]

Το βιβλίο δίνει μόνο ελάχιστη προσοχή σε εξαιρετικούς πρώην προέδρους σαν τους Σπύρο Μακρή, Ιωάννη Πλουμίδη, Βασ. Τσιργώτη και Κωνσταντίνο Βερίνη, πραγματικοί ηγέτες που άφησαν ιστορία που εμπνέει.  Επίσης δεν αναφέρει τον Σεραφείμ Γ. Κανούτα, πρωτοπόρο ιδρυτή που εκδιώχθηκε από την ΑHEPA το 1927 επειδή αντιστάθηκε στον ανθελληνισμό, τον ρατσισμό και την ατυχή μίμηση της Κου Κλουξ Κλαν που επιδίωκε η Αχέπα.  Αυτή η εσωτερική διαμάχη είχε εκτεταμένες συνέπειες που εξακολουθούν να επηρεάζουν την οργάνωση, άρα δεν έπρεπε να παραμεληθεί.

Το βιβλίο επίσης δεν αναφέρει ότι για τέσσερις δεκαετίες, μέχρι τη δεκαετία του 1960, το καταστατικό της Αχέπα απέκλινε τους μαύρους αμερικανούς από την ιδιότητα μέλους.  Τα πρώτα πέντε χρόνια απέκλεινε και τους Καθολικούς, ενώ μέχρι και σήμερα αποκλείει τις γυναίκες και τους μη Χριστιανούς.  Οι παράνομες αυτές διακρίσεις έχουν ιστορικές ρίζες στην επιρροή που ασκούσε η Κου Κλουξ Κλαν πάνω από τους ιδρυτές της ΑHEPA.  Αυτή η πικρή αλήθεια όμως χάνεται όταν η Αχέπα επαναλαμβάνει τον ψευδή ισχυρισμό ότι δήθεν ιδρύθηκε για να αντισταθεί στην Κου Κλουξ Κλαν και όχι να την μιμηθεί. [2]

Στην νέα του έκδοση, γραμμένη κατόπιν απρόοπτης απόσυρσης της πρώτης έκδοσης, ο Κίτροεφ προσπαθεί να εναρμονίσει το προφανές παράδοξο ότι από τη μια πλευρά, η ΑHEPA είχε μιμηθεί την Κου Κλουξ Κλαν, ενώ από την άλλη, ο ιδρυτικός της μύθος ισχυρίζεται ότι ιδρύθη για να καταπολεμήσει την Κλαν.  Λοιπόν τι συνέβη, μίμηση  ή καταπολέμηση;

Η λύση θα ήταν εύκολη, αλλά αντί να απορρίψει τον ψευδή μύθο, ο Κίτροεφ ξεσκονίζει μια παλιά αμφίβολη εξήγηση, ότι δηλαδή οι ιδρυτές της ΑHEPA, με όλη τη σοφία τους, δήθεν μιμήθηκαν την Κου Κλουξ Κλαν σε ιδεολογία, όρκους, τελετουργική, φυλετικές διακρίσεις και ανθελληνισμό μόνο και μόνο για να αποφύγουν την οργή της Κλαν.  Ήταν, μας εξηγεί, ένα έξυπνο τέχνασμα για να αφεθούν ήσυχοι οι άνθρωποι.  Αυτό το επιχείρημα, όμως, μοιάζει με το να λέει ότι η ΑHEPA εκπορνεύεται για να μη βιαστεί!  Τα γεγονότα απαιτούν καλύτερη εξήγηση.

Ο ιδρυτικός μύθος της Αχέπα, ότι δήθεν ιδρύθηκε για να αντισταθεί στις ρατσιστικές δράσεις της Κου Κλουξ Κλαν, πρωτοδημοσιεύτηκε σχετικά πρόσφατα, το 1997, σε άρθρο του πρώην ύπατου προέδρου James Scofield.  Πρόκειται για ένα μύθο που κατασκευάστηκε 75 χρόνια μετά από την ίδρυση της Αχέπας.  Ο Scofield δεν προσφέρει τεκμηριωτικά στοιχεία για τον ισχυρισμό του, γιατί δεν υπάρχουν τέτοια στοιχεία.  Και όμως, ο αείμνηστος γερουσιαστής Paul Sarbanes εν αγνοία του κατέθεσε το άρθρο του Scofield στα πρακτικά του Κογκρέσου, και έκτοτε η ψευδή αφήγηση αναφέρεται σε ομιλίες στελεχών της ΑHEPA και αντιγράφεται σε προεδρικές διακηρύξεις και νομοθετικά ψηφίσματα.  Άσχετα, όμως, με το πού δημοσιεύεται και πόσες φορές επαναλαμβάνεται, ο ισχυρισμός είναι ψευδής!

Αφήνοντας αυτό το ψέμα αναπάντητο, ο Κίτροεφ παρέλειψε και μία άλλη αλήθεια, ότι η Αχέπα δεν ήταν απλώς φιλική προς την Κλαν.  Η αλήθεια είναι ότι η ΑHEPA ιδρύθηκε από ηγέτες της ίδιας της Κου Κλουξ Κλαν σε εφαρμογή σχεδίου του Imperial Wizard ένα χρόνο νωρίτερα, τον Ιούνιο του 1921. [3]

Τα σοκαριστικά γεγονότα έχουν ως εξής.  Αντίθετα με την αφήγηση του Κίτροεφ και της Αχέπας, η πρώτη οργανωτική συνέλευση της ΑHEPA δεν έγινε μυστικά σε κάποιο υπόγειο στις 26 Ιουλίου, 1922, με μόνο έξι ή οκτώ διαφωτισμένους ιδρυτές που φοβούμενοι μιμήθηκαν το κρυφό σχολειό της Οθωμανικής εποχής.  Στην πραγματικότητα η ιδρυτική συνέλευση της Αχέπας έλαβε μέρος τρεις μέρες νωρίτερα, την Κυριακή, 23 Ιουλίου, στις 3 μ.μ., με πρωτοβουλία των ηγετών της Κου Κλουξ Κλαν Carl F. Hutcheson, Jesse O. Wood, Walter Α. Sims και του ομογενή Κλανσμαν Γεώργιο Νικόπουλο (Polos).[4]   Όλοι αυτοί οι κύριοι, εκτός από τον Wood, διοργάνωσαν και προέδρευσαν την πρώτη συνεδρίαση της Αχέπα.  Ο Wood, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στο σχεδιασμό, αλλά και σε κατοπινές συνεδριάσεις της Αχέπα, απουσίαζε από την πρώτη συνέλευση επειδή ταξίδευε στην Αγγλία όπου προωθούσε την ίδρυση θυγατρικών οργανώσεων της Κλαν.  Οι υπόλοιποι τρεις άντρες, όμως, παραβρέθηκαν στη συνέλευση και κάθισαν στην εξέδρα από νωρίς, πριν έρθουν οι προσκεκλημένοι έλληνες.  Ένας από αυτούς τους Κλανσμεν, ο Hutcheson, προήδρευε στη συνεδρίαση, μαζί με τον Πόλο.

Οι τεσσερις αυτοί ηγέτες της Κου Κλουξ Κλαν δεν ήταν άγνωστοι στο κοινό της Ατλάντας.  Για τουλάχιστον δύο χρόνια οι εφημερίδες της χώρας έγραφαν πρωτοσέλιδα άρθρα για τις τρομοκρατικές τους πράξεις ως ηγέτες της Κου Κλουξ Κλαν.  Αποτελούσαν και τη νομική ομάδα υπεράσπισης της Κλαν σε ποινικές υποθέσεις.  Οι Hutcheson, Wood, και Sims ήταν δικηγόροι, ενώ ο Πόλος, που εργαζόταν και στην ψαραγορά, υπηρετούσε την Κου Κλουξ Κλαν ως επιμελητής των δικηγόρων.  Ο Πόλος στην ουσία «επεξεργαζόταν» και παγίδευε τους μάρτυρες που επρόκειτο να καταθέσουν εναντίον των κουκουλοφόρων. [5]   Οι εφημερίδες της χώρας έγραφαν καθημερινά για τις ταραχές που δημιουργούσαν οι συγκεκριμένοι κύριοι εναντίων εβραίων, καθολικών, μαύρων και μεταναστών που αντιπαθουσαν στην πόλη της Ατλάντας.

Ο Hutcheson και ο Wood ήταν και εκδότες της εφημερίδας The Searchlight, επίσημο όργανο της Κου Κλουξ Κλαν.  Φρόντισαν, δε, να δημοσιεύσουν κολακευτικά λόγια για την ίδρυση της Αχέπα, γράφοντας «ένα νέο Αμερικανικό τάγμα που συντελείται από Αμερικανούς πολίτες ελληνικής καταγωγής, με τους ίδιους στόχους που έχει η Κου Κλουξ Κλαν, και κάθε μέλος της Αχέπα πρέπει να θεωρηθεί ισότιμο με Κλανσμαν». [6]

Στην πρώτη οργανωτική συνέλευση, την Κυριακή, 23 Ιουλίου, 1922, αυτοί οι κύριοι δεν ήταν απλοί προσκαλεσμένοι.  Ήταν οι οικοδεσπότες που σχεδίασαν και υλοποίησαν τη συνεδρίαση.  Αποφάσισαν να στείλουν περίπου 75 καλέσματα σε έλληνες της Ατλάντας για να συζητήσουν κάποιο απροσδιόριστο «σοβαρό θέμα».  Οι προσκλήσεις ήταν ανώνυμες, υπογεγραμμένες ως «Η Επιτροπή», προκαλώντας τουλάχιστον ένα έλληνα να εκφράσει υποψίες ότι επρόκειτο για πρωτοβουλία της Κου Κλουξ Κλαν.[7]

Όταν εμφανίστηκαν 25 προσκαλεσμένοι έλληνες, οι πασίγνωστοι Κλάνσμεν που ήδη καθόταν στην εξέδρα τους προέτρεψαν να οργανώσουν μυστικό «πατριωτικό» τάγμα, όμοιο με την Κου Κλουξ Κλαν, με στόχο την προώθηση του «αγνού και αναλλοίωτου αμερικανισμού», δηλαδή τον 100% αμερικανισμό με τον οποίο η Κλαν δικαιολογούσε τις φυλετικές της διακρίσεις.

Οι έλληνες δεν εξαπατήθηκαν, οδηγώντας τον Hutcheson να απαιτήσει να φύγουν όσοι διαφωνούν και να παραμείνουν μόνο όσοι συμφωνούν.  Όλοι έφυγαν εκτός οι οκτώ «διαφωτισμένοι ιδρυτές», που συμπεριλάμβαναν τον Πόλο και άλλους επτά που είχε πείσει από πριν.  Οι «διαφωτισμένοι», όπως αποκαλούνται από την Αχέπα και τον Κίτροεφ, αποδέχτηκαν το όνομα, την ιδεολογία, το καταστατικό, τους όρκους και την τελετουργική που τους είχε προετοιμάσει η Κου Κλουξ Κλαν χωρίς αλλαγές. [8]

Για να σβήσει τα ίχνη της συμμετοχής της Κλαν, ο Κίτροεφ υποτιμά το ρόλο που έπαιξε ο Carl F. Hutcheson, περιγράφοντας τον ως ασήμαντο επίτιμο μέλος.  Δεν αναφέρει ότι εκλέχτηκε στο σημαντικό πόστο του Ύπατου Συμβούλου, και ότι ήταν ενεργό μέλος του τμήματος της Ατλάντας για σαράντα χρόνια, μέχρι το θάνατο του το 1962.  Για χρόνια οι εφημερίδες αναφέρονταν στις δραστηριότητες του Hutcheson στην Αχέπα, με αναφορές ότι ήταν «ο ιδρυτής» ή ένας από τους ιδρυτές. [9]   Ο ίδιος ο Πόλος έγραφε ότι ήταν επί χρόνια πληρωτικό μέλος, όχι μόνο επίτιμο.  Ο συνιδρυτής Ιωάννης Αγγελόπουλος έγραφε το 1960 ότι «με κάθε δικαίωμα, ο αδελφός Hutcheson έπρεπε να συμπεριληφθεί ως μέλος της Μητρικής Στοάς [δηλαδή ως ιδρυτής].  Δεν ξέρω γιατί δεν έγινε.» [10]

Καθώς αγκάλιαζε τους Αχέπανς και αποκαλούσε την ίδρυση της Αχέπα το μεγαλύτερο κατόρθωμα της ζωής του, ο Hutcheson συνέχιζε να εκφράζει τον ρατσισμό του εις βάρος των νοτιοευρωπαίων μεταναστών.  Το 1928, για παράδειγμα, έξι χρόνια μετά την ίδρυση της Αχέπα, ο Hutcheson κατέκρινε τον καθολικό Δημοκρατικό υποψήφιο για την προεδρία Αλ Σμιθ, λέγοντας ότι ο Σμιθ «θέλει να γκρεμίσει του μεταναστευτικούς νόμους μας και να επιτρέψει σε εγκληματίες, αμόρφωτους και διεφθαρμένες ορδές νοτιοευρωπαίων να έρθουν στην Αμερική για να ανταγωνιστούν με τους δικούς μας εργάτες και τα ψιλά τους επίπεδα ζωής».[11]   Προφανώς οι διαφωτισμένοι της Αχέπα δεν αντέδρασαν στις ερεθιστικές δηλώσεις του αδελφού τους Hutcheson.

Παρομοίως, οι έλληνες ιδρυτές της Αχέπα υπάκουγαν τυφλά το άλλο στέλεχος της Κλαν, Jesse O. Wood, όταν τους πρόσταξε να μη χρησιμοποιούν την ελληνική γλώσσα στις συνεδριάσεις τους.[12]  Προς χάριν του, η Αχέπα πέρασε και ψήφισμα με το οποίο υποστήριζαν μια θεατρική παράσταση που έγραψε ο Wood που περιείχε αντιμεταναστευτική προπαγάνδα.  Το έργο το είχε ανεβάσει η Κου Κλουξ Κλαν στο Μικρό Θέατρο της Ατλάντας. [13]  Παρόλο που ο Wood, που ήταν ανώτατο στέλεχος της Κου Κλουξ Κλαν, συνέχιζε να συμμετέχει σε αποφάσεις της Αχέπας για χρόνια, το όνομα του δεν εμφανίζεται καθόλου στο βιβλίο του Κίτροεφ.

Διαιωνίζοντας τον ψευδή μύθο του Scofield, ο Κίτροεφ χάνει και άλλο δυσάρεστο γεγονός, το ότι ο πραγματικός στόχος του Πόλου και του Αγγελόπουλου στην ίδρυση της Αχέπα ήταν προσωπικό οικονομικό ώφελος.  Τέτοιου είδους αναφορά θα ήταν βλασφημία στην σημερινή προγονολατρική Αχέπα, αλλά ο ιστορικός πρέπει να ακολουθεί τα γεγονότα όπου κι αν τον οδηγούν.

Από το καλοκαίρι του 1920, οι Ιππότες της Κου Κλουξ Κλαν είχαν οργανωθεί ως μία οικονομική πυραμίδα τύπου Ponzi όπου οι διοργανωτές που στρατολογούσαν νέα μέλη και οργάνωναν νέα τμήματα κρατούσαν σημαντικά ποσοστά των τελών εγγραφής.  Η Αχέπα αντέγραψε το σχήμα της Κου Κλουξ Κλαν και επιβράβευε τους διοργανωτές της με ανάλογο τρόπο.  Δηλαδή τους επέτρεπε να κρατούν ένα ποσοστό των τελών που μάζευαν.  Με μισό εκατομμύριο έλληνες στην αμερική, και χρεώνοντας δέκα με είκοσι δολάρια κατά κεφαλήν, ο Πόλος και οι διοργανωτές του σκόπευαν να αποκτήσουν εκατομμύρια, όπως έκαναν οι φίλοι τους στην Κου Κλουξ Κλαν. [14]   Το σχέδιο δεν πήγε τόσο καλά για τον συνιδρυτή Ιωάννη Αγγελόπουλο, ο οποίος κάποτε παραπονέθηκε ότι πρέπει ακόμα να πουλάει σαρδέλες για να επιβιώσει.  «Σαρδέλες, τι σαρδέλες; του απάντησε ο Πόλος έκπληκτος.  Γνωρίζεις καλά τι σαρδέλες.  Μου είπες αν σε βοηθήσω να οργανώσης αυτή την αδελφότητα δεν θα χρειαστεί να ξαναπουλείσω σαρδέλες ποτέ!» [15]

Οπωσδήποτε, τα κίνητρα προσωπικού κέρδους οδήγησαν στην ταχεία ανάπτυξη της οργάνωσης τα πρώτα δύο ή τρία χρόνια.  Οδήγησαν όμως και σε απάτες εις βάρος των ελλήνων, όπως γινόταν με την έκδοση πιστοποιητικών συμμετοχής.  Ελέγετο ότι τα πιστοποιητικά μελών, που χάριζαν τον τίτλο «Άρχων Πολίτης», με ανάλογα δικαιώματα, προνόμια και ασφάλεια. [16]   Ο Σεραφείμ Κανούτας έχει περιγράψει αρκετά παραδείγματα μεταναστών που εξαπατήθηκαν τα πρώτα χρόνια από τους διοργανωτές της Αχέπα, παραδείγματα που δεν αναφέρονται στο βιβλίο του Κίτροεφ.

Πρέπει να τονίσουμε ότι, παρά τις παρανομίες των διοργανωτών της εποχής εκείνης, τα απλά μέλη της Αχέπα είχαν από την αρχή αγνές προθέσεις, όπως ισχύει και για τα σημερινά μέλη που είναι πρόθυμοι να συνεισφέρουμε σε ιερούς σκοπούς.  Άσχετα με τις θέσεις της αχεπικής ηγεσίας, τα απλά μέλη έχτισαν κοινότητες με εκκλησίες, σχολεία και κοινοτικές δραστηριότητες.  Δεν πρέπει να χαθεί το γεγονός ότι η πραγματική δύναμης της Αχέπα είναι τα μέλη της στο τοπικό επίπεδο.

Αναλύοντας περαιτέρω το επίσημο ιδρυτικό διήγημα της ΑHEPA, παρατηρούμε ότι ο Κίτροεφ δεν αναφέρει ούτε μία περίπτωση στην εκατονταετή ιστορία όπου η Αχέπα βοήθησε κάποιο θύμα της Κου Κλουξ Κλαν.  Σε πρόσφατη επικοινωνία με τον υπογεγραμμένο, οι επιτελείς της Αχέπα δεν μπόρεσαν να προσφέρουν ούτε ένα παράδειγμα.  Αναφέρθηκαν στο άρθρο του James Scofield και στο βιβλίο του George Leber, αλλά αυτά δεν αναφέρουν κανένα παράδειγμα.  Οι επιτελείς απήντησαν επίσης ότι δεν έχουν το χρόνο και το προσωπικό να διερευνήσουν το θέμα για να βρουν έστω ένα παράδειγμα.

Η αλήθεια είναι ότι ούτε η Αχέπα, ούτε ο Κίτροεφ, ούτε εγώ στη δική μου έρευνα μπορέσαμε να βρούμε έστω ένα παράδειγμα.  Αναμφίβολα επειδή ποτέ δεν υπήρχε τέτοιο περιστατικό όπου η Αχέπα βοήθησε κάποιο θύμα της Κου Κλουξ Κλαν.  Αυτό σημαίνει ότι η Ahepa προβάλλει αβάσιμους και ψευδείς ισχυρισμούς στον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, στο Κογκρέσο και στην ελληνική κυβέρνηση χωρίς ούτε ένα αποδεικτικό στοιχείο!

Δεν αμφισβητείται ότι η Κου Κλουξ Κλαν επιτέθηκε σε έλληνες μετανάστες.  Και βέβαια το έκανε, και έχουμε πολυάριθμα παραδείγματα ότι εσυνέβηκαν.  Αμφισβητείται όμως το ψεύδος της Αχέπα ότι ιδρύθηκε για να αντισταθεί στην Κου Κλουξ Κλαν, ή ότι το έκανε ποτέ.  Είναι ψέμα που κρύβει την πραγματικότητα, ότι η ΑHEPA ιδρύθηκε από την Κου Κλουξ Κλαν και ότι αποσταλάγματα αυτής της ιστορίας συνεχίζουν να υπάρχουν σήμερα.  Όπως τον συνεχιζόμενο αποκλεισμό από την ιδιότητα μέλους των γυναικών και μη χριστιανών που αποτελούν διακρίσεις που είναι παράνομες με την αμερικανική νομοθεσία.

Ο Κίτροεφ δεν αναφέρει ούτε τις τραγικές περιπτώσεις όπου η ΑHEPA συμμετείχε με την Κου Κλουξ Κλαν σε διωγμό ελλήνων, όπως για παράδηγμα ήταν οι περιπτώσεις των ελλήνων Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Κατά το 1936, ο Γεώργιος Λιόλιος επικαλέστηκε τη οργή και των δύο, της Αχέπα και της Κου Κλουξ Κλαν.  Αιτία ήταν η άρνηση της δωδεκάχρονης κόρης του να ορκιστεί πίστη στη σημαία.  Παρόλο που επικαλέστηκε θρησκευτικούς λόγους, η μικρή Δωροθέα αποβλήθηκε από το σχολείο.  Αμέσως η Κου Κλουξ Κλαν έκανε πικετοφορία μπροστά στο κατάστημα του Λιόλιου.  Η ΑHEPA όχι μόνο δεν τους υποστήριξε, συνέδραμε στον διωγμό τους με ανακοινώσεις ότι ο Λιόλιος δεν ήταν πραγματικός αμερικανός, ούτε πραγματικός έλληνας, ούτε πραγματικός χριστιανός.  Ως εκ τούτου, η ΑHEPA απαίτησε να φύγει και να επιστρέψει στην πατρίδα του την Ελλάδα.  Το γεγονός ότι ο Λιόλιος είχε αποκτήσει την αμερικανική υπηκοότητα με υπερηφάνεια, ότι η κόρη του είχε γεννηθεί στην Αμερική, και ότι κατοικούσαν στην Ατλάντα για τριάντα χρόνια δεν σήμαιναν τίποτα στην ΑHEPA και στην Κου Κλουξ Κλαν.

Ο Λιόλιος έχασε του πελάτες του και έκλεισε το κατάστημα του.  Πούλησε και το σπίτι του, πήρε την οικογένεια του, και απομακρύνθηκαν από την πόλη.  Έπρεπε να φύγουν, και έφυγαν!  Αυτά δεν αναφέρονται στην επίσημη ιστορία της ΑHEPA που δήθεν ιδρύθηκε για να υπερασπιστεί τους έλληνες εναντίον της Κου Κλουξ Κλαν.

Φυσικά οι σημερινοί ηγέτες δεν ευθύνονται για αυτά τα θλιβερά γεγονότα του παρελθόντος.  Ευθύνονται όμως για τη μυθοπλασία και παραποίηση της ιστορίας που, μεταξύ άλλων, σκεπάζει και τα σημερινά προβλήματα.  Όπως τις σημερινές παράνομες διακρίσεις εις βάρος των γυναικών και των μη χριστιανών.  Επιφανείς πολίτες όπως o Αλέξης Τσίπρας, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, και ο ομογενής επιστήμονας Αλμπέρτος Μπούρλας δεν επιτρέπεται να γίνουν μέλη της ΑHEPA λόγω μιας ρήτρας του καταστατικού που γράφτηκε από την ίδια την Κου Κλουξ Κλαν πριν εκατό χρόνια.

Η αφήγηση που λέει ότι η ΑHEPA ιδρύθηκε για να καταπολεμήσει την Κου Κλουξ Κλαν πρέπει να παύσει.  Δυστυχώς, ο Δρ. Κίτροεφ έχασε την ευκαιρία να συνεισφέρει σε μια ουσιαστική συζήτηση για αυτό το θέμα και για άλλα υπαρκτά προβλήματα.  Τα ακαδημαϊκά του έργα για πέντε δεκαετίες τον τιμούν και πραγματικά του αξίζουν οι υψηλότερες τιμές.  Όσον αφορά την Αχέπα, όμως, έκανε μεγάλο λάθος.

Λεωνίδας Β. Γεωργίου

Leonidas V. Georgiou is the author of Unfinished Business in the Order of AHEPA: Dismantling Discrimination and the Legacy of the Ku Klux Klan in a 100-Year-Old Progressive Fraternity (New York: Knollwood Press, 2022).  The full text is posted online at academia.edu.

The views expressed in this book review are solely the author’s and do not necessarily reflect those of Helleniscope.com.

[1]  Letter from Alfange to George Vournas, April 22, 1976, Alfange Papers, NYPL.

[2]  Georgiou, L.V., Unfinished Business in the Order of Ahepa (New York: Knollwood Press, 2022).

[3]  The Washington Times, Sept. 16, 1921, pp. 1 and 5.

[4]  Atlanta Constitution, July 25, 1922, p. 5, The Searchlight, July 29, 1922, p. 5; Εθνικός Κήρυξ, 8 Οκτ. 1950, σελ. 3.

[5]  The Ledger-Enquirer (Columbus, GA), Sept.  26, 1921, p. 1; The Atlanta Constitution, Sept. 22, 1921, pp. 1 and 2.

[6]  The Searchlight, July 29, 1922.  Εθνικός Κήρυξ, 9 Οκτ. 1950, σελ. 3.

[7]  Εθνικός Κήρυξ, 12 Οκτ. 1950, σελ. 3.

[8]  Εθνικός Κήρυξ, 8 Οκτ. 1950, σελ. 3.

[9]  The Atlanta Constitution, June 25, 1939, p. 3, and June 26, 1939, p. 3.

[10] Εθνικός Κήρυξ, 15 Οκτ. 1950, σελ. S4.

[11] The Macon News, Oct. 28, 1928, p. 26.

[12] Leber, G.J., The History of the Order of Ahepa (Washington: Ahepa, 1972), p. 158.

[13] The Atlanta Constitution, Nov. 19, 1922, p. 4.

[14] Εθνικός Κήρυξ, 20 Οκτ. 1950, σελ. 3.

[15] Εθνικός Κήρυξ, 9 Οκτ. 1950, σελ. 3.

[16] Κανούτας, Σ.Γ., Το Νέον Πρόβλημα του Ελληνισμού της Αμερικής: ΑΧΕΠΑ (Νέα Υόρκη, 1927), σελ. 49.