EDITOR’S NOTE: Manolis Kottakis, the editor-in-chief of the oldest Athenian newspaper “ESTIA” makes an excellent observation by stating that PM Mitsotakis and the New Democracy Party are very wrong if they count the (possibly) hundreds of thousands of votes of the Greek Expats in their column – as they were passing the expansion of the voting rights for Greeks of the Diaspora. He explains: Greeks abroad, especially in America, are not happy at all with the liberal moves of the Mitsotakis government and their plans to legalize “gay marriage” along with everything else. The Greek ex-pats will always vote and act based on very conservative ideas and with the broader interests of Greece in mind.
ENJOY IN GREEK AND IN ENGLISH
=============
Ο απόδημος Ελληνισμός και ο πατριωτικός χώρος
Ο εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε πλέον ανοιχτά στις τάξεις του νεόκοπου κόμματος «Σπαρτιάτες» αποτελεί αφορμή για ειδικότερο και γενικότερο προβληματισμό. Για ειδικότερο διότι την τελευταία εβδομάδα αποκαλύπτεται ότι το μόρφωμα αυτό, που έλαβε σχήμα κόμματος στις τελευταίες εκλογές, εξελίσσεται ταχέως σε πυλώνα του συστήματος ενάντια στις επιθυμίες 250.000 πολιτών που το έστειλαν στο Κοινοβούλιο για να κάνει αντιπολίτευση. Δυναμική αντιπολίτευση.
Χθες ένας βουλευτής του κόμματος διαφοροποιήθηκε από τη γραμμή και εξέφρασε δημοσίως τη στήριξή του προς τυχόν υποψηφιότητα του εγκλείστου Ηλία Κασιδιάρη για τον Δήμο Αθηναίων. Είναι το τελευταίο που θα επιθυμούσε ο Κώστας Μπακογιάννης. Θα οδηγούσε την αναμέτρηση σε απρόοπτο δεύτερο γύρο. Προχθές το κόμμα αυτό άλλαξε στάση την τελευταία στιγμή και από εκεί που είχε δηλώσει ότι θα υπερψηφίσει το νομοσχέδιο Μητσοτάκη για την ψήφο των αποδήμων, εντέλει δήλωσε «παρών» και στην ουσία το καταψήφισε.
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, όπως αποκαλύπτεται στις τάξεις του μορφώματος αυτού σοβεί ένας εσωκομματικός πόλεμος. Ο ιδρυτής του Ηλίας Κασιδιάρης πασχίζει από τη φυλακή να επιβάλει τη γραμμή σε ένα κόμμα που δεν θα ήταν στη Βουλή αν ο ίδιος δεν είχε κάνει δημόσια υπόδειξη προς τον ελληνικό λαό, όσοι το εκπροσωπούν όμως στα έδρανα στην πλειονότητά τους σταδιακά αποστασιοποιούνται από εκείνον. Ποιος είναι ο πραγματικός αρχηγός των «Σπαρτιατών» η ίδια η ζωή θα το δείξει. Αλλά οι σπασμοί το τελευταίο εικοσιτετράωρο για το αν το κόμμα θα υποστηρίξει την υποψηφιότητα Κασιδιάρη ή αν θα στηρίξει την ψήφο των αποδήμων δείχνει ότι εσωτερικά του γίνεται… χαμός.
Εάν το κόμμα αυτό συνεχίσει την πορεία του ως συστημικό μέσα στο Κοινοβούλιο -και ας εξακολουθούν η κυβέρνηση και η Προεδρία της Δημοκρατίας να το αντιμετωπίζουν ως αντισυστημικό και να το αποκλείουν από εκδηλώσεις για δικούς τους προφανείς λόγους-, αργά ή γρήγορα αυτό θα γίνει αντιληπτό από όλους όσοι το ψήφισαν, με άμεσες συνέπειες στις ευρωεκλογές (σε περίπτωση που κατέλθει σε αυτές). Το ζήτημα είναι, και πάμε τώρα στο γενικότερο, ότι υπάρχει πρόωρη διεργασία στον λεγόμενο εθνικιστικό πατριωτικό χώρο, η οποία θα επηρεάσει συνολικά όλα όσα συμβαίνουν στα δεξιά του πολιτικού μας συστήματος. Ο Ηλίας αντιλαμβάνεται οδυνηρά αυτές τις μέρες ότι η δικαστική του περιπέτεια μέσα στις φυλακές μπορεί να είναι τελικώς μακρά και όχι τόσο σύντομη όσο θα υπολόγιζε λόγω εξωτερικών παρεμβάσεων. Γενικότερα τυχόν αποφυλάκισή του θα γινόταν ζήτημα διεθνούς πολιτικής που θα εξέθετε την κυβέρνηση σε συγκεκριμένα φιλικά προς αυτήν κέντρα.
Οι ψηφοφόροι του, από την άλλη, παρατηρώντας τη στάση του κόμματος που ψήφισαν, αργά ή γρήγορα θα αρχίσουν να αποστασιοποιούνται από αυτό, αν συνεχίσει έτσι. Και δεν είναι λίγοι. Οι πιθανότητες να επιτραπεί, άλλωστε, στον Κασιδιάρη να είναι υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων είναι πάρα πολύ λίγες. Η κυβέρνηση ενεργοποιεί άρθρο του δημοτικού κώδικα για να απαγορεύσει εκ νέου την κάθοδο πρωτοδίκως καταδικασθέντος για εγκληματική οργάνωση στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Στις οποίες δεν ισχύουν τα κωλύματα του Συντάγματος για τις εθνικές εκλογές. Είναι ευχερέστερος ο αποκλεισμός.
Θα ήταν εύκολο να κάνουμε από τώρα υποθέσεις εργασίας για το τι θα συμβεί εάν ο κόσμος που στηρίζει αυτό το κόμμα αρχίσει να αποστασιοποιείται. Και να λέμε προς τα πού θα κατευθυνθεί. Στην Ελληνική Λύση, στη ΝΙΚΗ, στην οποία έδειξε την προτίμησή του στον πρώτο γύρο των εκλογών περισσότερο, αλλού. Και τα δύο αυτά μικρά κόμματα, άλλωστε, θα κριθούν σε βάθος χρόνου για το αν και κατά πόσον μπορούν να σηκώσουν στις πλάτες τους το βάρος των προσδοκιών των πολιτών και την άσκηση εθνικής κοινωνικής αντιπολίτευσης. Μπορεί ναι, μπορεί όχι.
Η παράμετρος που θα θέλαμε να εισαγάγουμε στη δημόσια συζήτηση για γενικότερο προβληματισμό είναι η ψήφος των αποδήμων. Θεωρητικά η Νέα Δημοκρατία θα σαρώσει εκεί. Ωστόσο, κάτι που αντιλαμβανόμαστε εμείς από τη διαρκή επαφή της εφημερίδας μας με τους απόδημους Ελληνες της Αμερικής, της Αυστραλίας και της Γερμανίας, είναι ότι οι απόδημοι δεν είναι δεδομένοι. Είναι ισχυρότατα πατριώτες. Η μεγαλύτερη αντίδραση στη Συμφωνία των Πρεσπών εκδηλώθηκε στις τάξεις τους. Καθετί που γράφουμε για τα εθνικά θέματα σχολιάζεται ποικιλοτρόπως. Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής συνάντησε ισχυρότατες αντιδράσεις όταν άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του επιχείρησε να κάνει εντυπωσιακό άνοιγμα στον πρόεδρο Ερντογάν. Πολλοί απόδημοι άρχισαν προσωρινώς να εκκλησιάζονται σε ρωσικές εκκλησίες! Οι απόδημοι είναι επίσης ισχυρά συντηρητικοί, Ρεπουμπλικάνοι και δεν ενθουσιάζονται καθόλου από τις φιλελεύθερες ατζέντες για τα δικαιώματα, ας μη γίνω συγκεκριμένος επί ποίων θεμάτων για την ώρα.
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, μπορεί τόσο στις ευρωεκλογές όσο και στο μέλλον να αποτελέσουν τον αστάθμητο παράγοντα των εκλογικών αναμετρήσεων. Η κυβέρνηση νομοθέτησε υπολογίζοντας ότι μπορεί μέσω των 600.000 αποδήμων να καλύψει τη φθορά που θα προκαλέσουν στο εσωτερικό τα εθνικά θέματα και όχι μόνο (βαριά επώδυνη συμφωνία συμβιβασμού με την Τουρκία), ωστόσο μπορεί να ανακαλύψει στο μέλλον ότι οι ριζωμένες αντιλήψεις που έχουν αυτοί οι άνθρωποι μέσα τους για την πατρίδα θα αποτελέσουν κινητήριο δύναμη για αλλαγές και ανατροπές.
Σε πρώτη φάση για την ανασύνταξη του χώρου πέραν της δεξιάς, σε μακροπρόθεσμο επίπεδο σε νέες λεωφόρους πέραν της δεξιάς και της αριστεράς. Η ΝΙΚΗ το κατάλαβε και γι’ αυτό υπερψήφισε το νομοσχέδιο. Το ίδιο και η Ζωή. Εάν συνεχίσουν, όμως, την ίδια φρόνιμο στάση, θα τους ξεπεράσει η ίδια η… ζωή.
Expatriate Hellenism and the patriotic “right wing” parties
Who is the real leader of the “Spartans”, life itself will show. But the convulsions in the last twenty-four hours show that internally the party is… a mess
by Manolis Kottakis – estianews.gr
The civil war that has now broken out openly in the ranks of the newly formed party “Spartiates” is an occasion for more specific and general reflection. More specifically because in the last week it is revealed that this formation, which took the form of a party in the last elections, is rapidly developing into a pillar of the system against the wishes of 250,000 citizens who sent it to Parliament to form an opposition. Strong opposition.
Yesterday an MP of the party diverged from the line and publicly expressed his support for the possible candidacy of the imprisoned Ilias Kasidiaris for the Municipality of Athens. It is the last thing Kostas Bakoyannis would want. It would send the match into an unexpected second round. The day before yesterday, this party changed its position at the last minute and since it had declared that it would vote in favor of the Mitsotakis bill for the vote of the emigrants, it finally declared “present” and in essence voted against it.
In reality, then, as revealed in the ranks of this formation, an internal party war is raging. Its founder Ilias Kasidiaris is struggling from prison to impose the line on a party that would not be in Parliament if he had not made a public suggestion to the Greek people, but those who represent it in the majority of seats are gradually distancing themselves from him. Who is the real leader of the “Spartans” life itself will show. But the spasms in the last twenty-four hours about whether the party will support the Kasidiaris candidacy or whether it will support the vote of the emigrants shows that internally it is becoming… a disaster.
If this party continues its path as systemic within the Parliament – and let the government and the Presidency of the Republic continue to treat it as anti-systemic and exclude it from events for their own obvious reasons – sooner or later this will be noticed by all those who voted for it, with direct consequences in the European elections (in case it comes down to them). The point is, and now we go to the general, that there is an early process in the so-called nationalist patriotic space, which will affect overall everything that happens on the right of our political system. Elias is painfully aware these days that his judicial adventure inside the prisons may end up being long and not as short as he would have thought due to outside interventions. More generally, any release of him would become a matter of international politics that would expose the government to specific centers friendly to it.
His voters, on the other hand, observing the attitude of the party they voted for, will sooner or later begin to distance themselves from it if it continues like this. And they are not few. After all, the chances that Kasidiaris will be allowed to be a candidate for mayor of Athens are very few. The government activates an article of the municipal code to again prohibit the descent of a person convicted of a criminal organization in the municipal elections. In which the obstacles of the Constitution for national elections do not apply. Blocking is easier.
It would be easy to make working assumptions now about what will happen if the people who support this party start to drift away. And let’s say where it will go. In the Greek Solution, in NIKI, in which he showed his preference in the first round of the elections more, elsewhere. Both of these small parties, after all, will be judged in the long run as to whether and to what extent they can carry the burden of citizens’ expectations and the exercise of a national social opposition. Maybe yes, maybe not.
The parameter we would like to introduce into the public debate for more general reflection is the vote of emigrants. In theory, New Democracy will sweep there. However, something we realize from the constant contact of our newspaper with expatriate Greeks in America, Australia and Germany, is that expatriates are not a given. They are fiercely patriotic. The greatest reaction to the Prespa Agreement was manifested in their ranks. Everything we write about national issues is commented on in different ways. The new Archbishop of America met with strong reactions when, upon assuming his duties, he attempted to make an impressive opening to President Erdogan. Many emigrants temporarily started attending church in Russian churches! Expats are also strongly conservative, Republican, and unenthusiastic about liberal rights agendas.
In reality, therefore, both in the European elections and in the future, they may be the unsettled factor in the electoral contests. The government legislated by calculating that it can through the 600,000 emigrants cover the damage that national issues will cause at home and not only (severely painful compromise agreement with Turkey), but it may discover in the future that the deep-rooted notions that these people have within them for the homeland will be a driving force for changes and upheavals.
In the first phase for the restructuring of the space beyond the right, at a long-term level in new avenues beyond the right and the left. NIKI understood this and therefore voted in favor of the bill. So does Zoe. If, however, they continue in the same prudent attitude, they will be overtaken by… life itself.
