EDITOR’S NOTE: As promised, Helleniscope will proceed to several posts emphasizing the importance of Hellenic Philosophy in the 3-4 centuries after the death of Alexander the Great in 323 BC, in the so-called Hellenistic times. These were the centuries characterized by the world dominance of Hellenic Culture and the use of the Greek language as the means of communication in the known world. Contrary to today’s dominance of English and the Anglophone world, the Hellenistic world was characterized by a peaceful cosmopolitanism devoid of the hegemonic practices of today’s Western Globalists. The rise of Christianity came “effortlessly” out of the Hellenic philosophy that corresponded to the governing practices of the time.
How much does Christianity owe to the Hellenes of Classical and pre-Classical times? EVERYTHING.. And not simply the philosophical ideas but even many of the rituals… But this last point we will discuss at a later point…
==================
Saint Nektarios: The Hellenic Classical Philosophy As Pre-Education For Christianity
The speeches of Agios Nektarios are always timely and welcome, especially those that refer to Greek Philosophy and the Greek Nation, as we are going through such a difficult period for Hellenism and the youth. The following lines are part of a more extensive writing of Agios Nektarios, which includes quotations and philosophical discourses from ancient times to his time.
From the foreword of the Saint:
…the Greek sages, whether in whole or in part, were teachers of truth; they loved it and sought it with passion, and they were led towards true philosophy by an ardent love for the knowledge of truth. This love gradually led the Greek Nation to the purest and clearest knowledge…of the truth and finally to the revealed truth, Christianity.
Hellenic philosophy was for the Greek race the teacher for the understanding of revealed truth. Love for philosophy became love for Christianity, and philosophy became faith in Christ. So, the love for the truth was why the Greek race became fans and followers of the revelation of truth, Christianity, as soon as it appeared on earth. Since then, she warmly accepted him, embraced him, and willingly gave her blood for him. So, because Greek philosophy was so important and because of it the first Greek race embraced Christianity, I chose as a topic of study… “Greek Philosophy as a pre-education to Christianity” because it is an extremely important topic for the Greeks.
From the main work of the Saint:
…Greek philosophy taught the existence of God, the relationship of man to God and the relationship of God to man. He taught him the attributes of the divine (God) and man’s kinship to Him. Greek philosophy taught God’s providence for humanity and with the correct of its theories manipulated humanity towards Christ as a teacher.
Philosophy was and is the property of the Greeks and no one can take it away from them. With its spread among the nations, it attracts them and offers them Greekness, without ever losing its Greekness.
Greek philosophy was born thanks to Christianity and identified with it to work for the salvation of humanity. Greeks and Philosophy are inseparable concepts. The Apostle of the Nations Paul testifies to this when he says: “The Greeks passionately seek wisdom”. Because the Greek is truly born to teach humanity.
But, if the philosophy identical with the Greek is the pedagogue, the guide to Christianity, we must come to the conclusion that the Greek, a made-up philosopher, is also a made-up Christian. He is made to know the truth and to spread it to the other nations.
Yes, the Greek was born by the will of Divine Providence as a teacher of humanity. This work is his spiritual inheritance, this is his mission, this is his special calling among the nations. His national history testifies to this, the inclinations and tendencies of his character testify to this, his noble dispositions also testify to this, the longevity of Hellenism itself testifies to this, from which its eternity is also inferred. And this is because he is destined for the work of Christianity and connected with it. And Christianity is eternal.
Yes, the Greek was born by the will of Divine Providence as a teacher of humanity. This work is his spiritual inheritance, this is his mission, this is his special calling among the nations. His national history testifies to this, the inclinations and tendencies of his character testify to this, his noble dispositions also testify to this, the longevity of Hellenism itself testifies to this, from which its eternity is also inferred. And this is because he is destined for the work of Christianity and connected with it. And Christianity is eternal.
On the other hand, again, while all nations appeared on the world stage and were transitory, the Greek Nation remained active in the foreground worldwide throughout the centuries. And this happened because humanity needs teachers. This can also be seen from the choice of the Greek race by Divine Providence to entrust to it, as a sacred legacy, the Holy Faith, the Religion of Revelation and its divine apostolic work. That is, the eternal work of salvation through the formation of humanity, according to the principles of the divinely revealed religion, Christianity. And it is true that this task has been assigned to the Greek race. This is proven by history. With a single glance at the history of Christianity we ascertain this truth, because there, from its first page, we see the action of the Greek race within Christianity and its call to undertake the great mission of the Christian work.
The Divine words of the Saviour, when they announced to him that the Greeks asked to see Him, now the Son of Man was glorified, had a deep meaning. They were prophetic speeches, a prediction of future events. These Greeks before Christ were the representatives of the entire Greek Nation. In their presence, Jesus discerned and recognized the Nation, to which the sacred legacy was to be given to preserve it for the sake of humanity. From the desire of the Greeks to seek Him, He discerned that they were willing to receive His teaching, He foresaw that He would be glorified by the faith of the nations, and recognized the nation prepared by the end of the world to carry out the mission and accomplish the highest Purpose.
Because, really, the Greek Nation had been called to fulfill this purpose and it was created for it. God within the framework of His Divine Providence created the Greek Nation as an eye in the body of humanity and from this position called it to work for its rebirth.
The Greek Nation, with this natural quality, managed to examine like a true eye both what is visible and what is hidden under a veil of mystery. He was dazzled by the amazing beauty, the beauty of the harmony of creation and sought the Divine Creator. He devoutly devoted himself to research and discovered the Divine Creator in His creations. The image of the Divine Creator, written with a divine finger on the creations, attracted the attention of the Greeks and captivated them.
The Greek Nation, with this natural quality, managed to examine like a true eye both what is visible and what is hidden under a veil of mystery. He was dazzled by the amazing beauty, the beauty of the harmony of creation and sought the Divine Creator. He devoutly devoted himself to research and discovered the Divine Creator in His creations. The image of the Divine Creator, written with a divine finger on the creations, attracted the attention of the Greeks and captivated them.
…The Greek, therefore, with the help of philosophy, first recognized the existence of the divine and then himself and who exactly he is. With the knowledge of God he acquired the perfect knowledge of himself and in this way he understood his relationship to the divine, his nobility, i.e. the superiority of his origin and learned that devotion to the divine is the first of the duties of. He recognized, moreover, that his mission in the world is to strive to become perfect and to rise from the material world to the spiritual. He learned that the spiritual world must give life to the material world, that spirit must prevail over matter, that the inner spiritual laws are more powerful than the natural laws within him, and that these logical laws must prevail within him. He learned that man becomes perfect when assimilated to God and that he is assimilated to the Divine when he is adorned with piety, justice, truth and science, that is, with the full knowledge of truth. Because it is true that these virtues have the power to perfect man. And this, because piety is for man the way to approach the Divine, while justice, truth and science lead him to achieve his transformation into the image and likeness of the Divine.
The Greek, after learning who he is and who he should become, set his goal at perfection. He worshiped the spirit and created a spiritual world in which he wanted to live. The knowledge of the good, the good and the true, as well as the innate love for the neighbor developed in his heart the desire of transmission and in this way he became a teacher of humanity. He sought to assimilate all to himself. However, he was not born a conqueror of the body, but of the spirit. He did not seek slaves, but free. That’s what he loved. And this divine love became the motive of all his impulses. This love shaped his national character, which remained unchanged. In this way the Greek was shaped and in this way his ethos and moral character were formed. And such a character could not but be excited by the principles of Christianity.
…The Greek, since he found in Christianity his very principles, the image of his perfect and ideal and, above all, the only Teacher capable of teaching him everything he wanted to learn and know and what he desired and sought and since he found that Christianity expressed his sentiments, embraced and protected him warmly. And Christianity gave him as a first gift new life. In return, Hellenism supported him with his struggles and blood.
Greek philosophy led the Greek Nation towards Christianity. Therefore, philosophy prepares by preparing the way for those who are to reach perfection through Christ and with His help. And indeed, one may ask. Why should the Scriptures be written in Greek and not Roman? Or in some other language? Divine Providence had a (special) reason for this, that the Greek Nation had already been called by its appearance to Christianity.
Greek philosophy led the Greek Nation towards Christianity. Therefore, philosophy prepares by preparing the way for those who are to reach perfection through Christ and with His help. And indeed, one may ask. Why should the Scriptures be written in Greek and not Roman? Or in some other language? Divine Providence had a (special) reason for this, that the Greek Nation had already been called by its appearance to Christianity.
Without a doubt, the Greek Nation had been called to work for Christianity and that is why there was provision to know the revealed truth with the help of philosophy and with the help of revelation. We already have the possibility to argue that philosophy led the Greek Nation to Christ in order to show it as a suitable instrument for the propagation of His divine principles.
Therefore, Greek philosophy is, in fact, “synaeition aition” and accomplice and cause to perceive the truth, but it is not the truth itself, which would be possible to consider the end of the actions of humanity and the direction and purpose of its action.
…Mankind sought divine revelation to know the truth. And in order to be sure and convinced, he needed Theo Diaplasti. But philosophy did not have these. Humanity found them in Christianity, towards which Greek philosophy led its steps.
In Athens on June 17, 1896 † NEKTARIOS of Pentapolis
(The entire work of this summary from the study of Agios Nektarios is available at the “Nektarios Panagopoulos” bookstore, Kolokotroni 9, 105 62, Athens) orthodoxia-ellhnismos.gr
In Athens on June 17, 1896 † NEKTARIOS of Pentapolis
(The entire work of this summary from the study of Agios Nektarios is available at the “Nektarios Panagopoulos” bookstore, Kolokotroni 9, 105 62, Athens) orthodoxia-ellhnismos.gr
Source: i-epikaira.blogspot.com
=======================================
Η Ελληνική φιλοσοφία ως προπαιδεία στον Χριστιανισμό
Οι λόγοι του Αγίου Νεκταρίου είναι πάντοτε επίκαιροι και ευπρόσδεκτοι, ιδίως όσοι αναφέρονται στην Ελληνική Φιλοσοφία και στο Ελληνικό Έθνος, καθώς διανύομε μία τόσο δύσκολη για τον Ελληνισμό και για την νεότητα περίοδο. Οι παρακάτω γραμμές αποτελούν τμήμα εκτενέστερου συγγράματος του Αγίου Νεκταρίου, όπου περιλαμβάνονται αποφθέγματα και φιλοσοφικοί λόγοι από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι της εποχής του.
Από τον πρόλογον του Αγίου:
…οι Έλληνες σοφοί, είτε εξ ολοκλήρου, είτε εν μέρει, υπήρξαν διδάσκαλοι της αληθείας, την αγάπησαν και την αναζήτησαν με πάθος και τους οδηγούσε προς την αληθινή φιλοσοφία μία ερωτική αγάπη για τη γνώση της αληθείας. Αυτή η αγάπη οδήγησε σταδιακά το Ελληνικό Έθνος στην καθαρότερη και σαφέστερη γνώση…της αληθείας και εν τέλει στην αλήθεια εξ αποκαλύψεως, τον Χριστιανισμό.
Η Ελληνική φιλοσοφία υπήρξε για την Ελληνική φυλή ο παιδαγωγός για την κατανόηση της εξ αποκαλύψεως αληθείας. Ο έρως προς την φιλοσοφία έγινε έρως προς τον χριστιανισμό και η φιλοσοφία έγινε πίστη προς τον Χριστό. Άρα ο έρως προς την αλήθεια υπήρξε ο λόγος, για τον οποίο η Ελληνική Φυλή έγινε λάτρης και οπαδός της εξ αποκαλύψεως αληθείας, του Χριστιανισμού, ευθύς ως εμφανίστηκε επί της γης. Έκτοτε, τον αποδέχθηκε με θέρμη, τον αγκάλιασε και έδωσε με προθυμία το αίμα της γι’ αυτόν. Επειδή, λοιπόν η Ελληνική φιλοσοφία υπήρξε τόσο σπουδαία και εξ αιτίας της πρώτη η Ελληνική φυλή ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό, επέλεξα ως θέμα μελέτης… «την Ελληνικήν Φιλοσοφίαν ως προπαιδείαν εις τον Χριστιανισμόν» επειδή είναι θέμα εξαιρετικά σπουδαίο για τους Έλληνες.
Από το κυρίως έργο του Αγίου:
…Η Ελληνική φιλοσοφία εδίδαξε την ύπαρξη του Θεού, την σχέση του ανθρώπου προς τον Θεό και την σχέση του Θεού προς τον άνθρωπο. Τον εδίδαξε τις ιδιότητες του θείου (Θεού) και την συγγένεια του ανθρώπου προς Αυτό. Η Ελληνική φιλοσοφία εδίδαξε την πρόνοια του Θεού για την ανθρωπότητα και με τις ορθές από τις θεωρίες της χειραγώγησε ως παιδαγωγός την ανθρωπότητα προς τον Χριστό.
Η φιλοσοφία υπήρξε και είναι κτήμα των Ελλήνων και κανένας δεν είναι δυνατόν να την αφαιρέσει απ’ αυτούς. Με την διάδοσή της ανάμεσα στα έθνη τα προσελκύει και τους προσφέρει Ελληνικότητα, χωρίς η ίδια να χάνει ποτέ την ελληνικότητά της.
Η Ελληνική φιλοσοφία εγεννήθηκε χάριν του Χριστιανισμού και εταυτίσθηκε με αυτόν για να εργασθεί για την σωτηρία της ανθρωπότητος. Έλληνες και Φιλοσοφία είναι έννοιες αξεχώριστες. Αυτό μαρτυρεί και ο Απόστολος των Εθνών Παύλος όταν αναφέρει: «Οι Έλληνες αναζητούν με πάθος την σοφία». Γιατί ο Έλληνας είναι πραγματικά γεννημένος για να διδάσκει την ανθρωπότητα.
Αλλά, αν η ταυτόσημη με τον Έλληνα φιλοσοφία είναι ο παιδαγωγός, ο οδηγός προς τον Χριστιανισμό, πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα, ότι ο Έλληνας, πλασμένος φιλόσοφος, είναι και πλασμένος Χριστιανός. Είναι πλασμένος να γνωρίσει την αλήθεια και να την διαδίδει στα άλλα έθνη.
Ναί, ο Έλληνας εγεννήθηκε από θέληση της Θείας Πρόνοιας διδάσκαλος της ανθρωπότητος. Αυτό το έργο είναι η πνευματική κληρονομιά του, αυτή είναι η αποστολή του, αυτό είναι το ξεχωριστό κάλεσμά του ανάμεσα από τα έθνη. Αυτό το μαρτυρεί η εθνική του ιστορία, το μαρτυρούν οι κλίσεις και οι τάσεις του χαρακτήρος του, το μαρτυρούν και οι ευγενικές του διαθέσεις, το μαρτυρεί η ίδια η μακροβιότητα του Ελληνισμού, από όπου συμπεραίνεται και η αιωνιότητά του. Και αυτό συμβαίνει επειδή είναι προορισμένος για το έργο του Χριστιανισμού και συνδεδεμένος με αυτό. Και ο Χριστιανισμός είναι αιώνιος.
…οι Έλληνες σοφοί, είτε εξ ολοκλήρου, είτε εν μέρει, υπήρξαν διδάσκαλοι της αληθείας, την αγάπησαν και την αναζήτησαν με πάθος και τους οδηγούσε προς την αληθινή φιλοσοφία μία ερωτική αγάπη για τη γνώση της αληθείας. Αυτή η αγάπη οδήγησε σταδιακά το Ελληνικό Έθνος στην καθαρότερη και σαφέστερη γνώση…της αληθείας και εν τέλει στην αλήθεια εξ αποκαλύψεως, τον Χριστιανισμό.
Η Ελληνική φιλοσοφία υπήρξε για την Ελληνική φυλή ο παιδαγωγός για την κατανόηση της εξ αποκαλύψεως αληθείας. Ο έρως προς την φιλοσοφία έγινε έρως προς τον χριστιανισμό και η φιλοσοφία έγινε πίστη προς τον Χριστό. Άρα ο έρως προς την αλήθεια υπήρξε ο λόγος, για τον οποίο η Ελληνική Φυλή έγινε λάτρης και οπαδός της εξ αποκαλύψεως αληθείας, του Χριστιανισμού, ευθύς ως εμφανίστηκε επί της γης. Έκτοτε, τον αποδέχθηκε με θέρμη, τον αγκάλιασε και έδωσε με προθυμία το αίμα της γι’ αυτόν. Επειδή, λοιπόν η Ελληνική φιλοσοφία υπήρξε τόσο σπουδαία και εξ αιτίας της πρώτη η Ελληνική φυλή ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό, επέλεξα ως θέμα μελέτης… «την Ελληνικήν Φιλοσοφίαν ως προπαιδείαν εις τον Χριστιανισμόν» επειδή είναι θέμα εξαιρετικά σπουδαίο για τους Έλληνες.
Από το κυρίως έργο του Αγίου:
…Η Ελληνική φιλοσοφία εδίδαξε την ύπαρξη του Θεού, την σχέση του ανθρώπου προς τον Θεό και την σχέση του Θεού προς τον άνθρωπο. Τον εδίδαξε τις ιδιότητες του θείου (Θεού) και την συγγένεια του ανθρώπου προς Αυτό. Η Ελληνική φιλοσοφία εδίδαξε την πρόνοια του Θεού για την ανθρωπότητα και με τις ορθές από τις θεωρίες της χειραγώγησε ως παιδαγωγός την ανθρωπότητα προς τον Χριστό.
Η φιλοσοφία υπήρξε και είναι κτήμα των Ελλήνων και κανένας δεν είναι δυνατόν να την αφαιρέσει απ’ αυτούς. Με την διάδοσή της ανάμεσα στα έθνη τα προσελκύει και τους προσφέρει Ελληνικότητα, χωρίς η ίδια να χάνει ποτέ την ελληνικότητά της.
Η Ελληνική φιλοσοφία εγεννήθηκε χάριν του Χριστιανισμού και εταυτίσθηκε με αυτόν για να εργασθεί για την σωτηρία της ανθρωπότητος. Έλληνες και Φιλοσοφία είναι έννοιες αξεχώριστες. Αυτό μαρτυρεί και ο Απόστολος των Εθνών Παύλος όταν αναφέρει: «Οι Έλληνες αναζητούν με πάθος την σοφία». Γιατί ο Έλληνας είναι πραγματικά γεννημένος για να διδάσκει την ανθρωπότητα.
Αλλά, αν η ταυτόσημη με τον Έλληνα φιλοσοφία είναι ο παιδαγωγός, ο οδηγός προς τον Χριστιανισμό, πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα, ότι ο Έλληνας, πλασμένος φιλόσοφος, είναι και πλασμένος Χριστιανός. Είναι πλασμένος να γνωρίσει την αλήθεια και να την διαδίδει στα άλλα έθνη.
Ναί, ο Έλληνας εγεννήθηκε από θέληση της Θείας Πρόνοιας διδάσκαλος της ανθρωπότητος. Αυτό το έργο είναι η πνευματική κληρονομιά του, αυτή είναι η αποστολή του, αυτό είναι το ξεχωριστό κάλεσμά του ανάμεσα από τα έθνη. Αυτό το μαρτυρεί η εθνική του ιστορία, το μαρτυρούν οι κλίσεις και οι τάσεις του χαρακτήρος του, το μαρτυρούν και οι ευγενικές του διαθέσεις, το μαρτυρεί η ίδια η μακροβιότητα του Ελληνισμού, από όπου συμπεραίνεται και η αιωνιότητά του. Και αυτό συμβαίνει επειδή είναι προορισμένος για το έργο του Χριστιανισμού και συνδεδεμένος με αυτό. Και ο Χριστιανισμός είναι αιώνιος.
Από την άλλη πλευρά, πάλι, ενώ όλα τα έθνη εμφανίσθηκαν στην παγκόσμια σκηνή και υπήρξαν παροδικά, το Ελληνικό Έθνος παρέμεινε δραστήριο στο προσκήνιο παγκοσμίως σε όλους τους αιώνες. Και αυτό έγινε, επειδή η ανθρωπότητα έχει ανάγκη από διδασκάλους. Αυτό φαίνεται και από την επιλογή της Ελληνικής φυλής από την Θεία Πρόνοια για να της εμπιστευθεί, σαν ιερή παρακαταθήκη, την Αγία Πίστη, την Θρησκεία της Αποκαλύψεως και το θείο αποστολικό έργο της. Δηλαδή, το αιώνιο έργο της σωτηρίας με την διάπλαση της ανθρωπότητος, κατά τις αρχές της από θεία Αποκάλυψη Θρησκείας, του Χριστιανισμού. Και είναι αλήθεια, ότι αυτό το έργο έχει ανατεθεί στην Ελληνική φυλή. Αυτό αποδεικνύεται από την ιστορία. Με ένα μόνο βλέμμα στην ιστορία του Χριστιανιμού διαπιστώνουμε αυτήν την αλήθεια, επειδή εκεί, από την πρώτη της σελίδα, φαίνεται η δράση της Ελληνικής φυλής μέσα στο Χριστιανισμό και η κλήση της να αναλάβει την μεγάλη αποστολή του Χριστιανικού έργου.
Οι Θείοι λόγοι του Σωτήρος, όταν του ανήγγειλαν ότι εζήτησαν να Τον ιδούν Έλληνες, τώρα εδοξάσθη ο Υιός του Ανθρώπου, είχαν ένα βαθύ νόημα. Ήταν λόγοι προφητικοί, πρόβλεψη μελλοντικών γεγονότων. Οι Έλληνες αυτοί ενώπιον του Χριστού ήταν οι αντιπρόσωποι ολοκλήρου του Ελληνικού Έθνους. Στην παρουσία τους διέκρινε και ανεγνώρισε ο Ιησούς το Έθνος, στο οποίο επρόκειτο να δοθεί η ιερή παρακαταθήκη για να την διαφυλάξει χάριν της ανθρωπότητος. Από τον πόθο των Ελλήνων να Τον αναζητήσουν, διέκρινε ότι ήταν πρόθυμοι να δεχθούν την διδασκαλία Του, προέβλεψε ότι θα δοξασθεί από την πίστη των εθνών και ανεγνώρισε το από καταβολής του κόσμου προετοιμασμένο έθνος για να φέρει εις πέρας την αποστολή και να ολοκληρώσει τον ύψιστο Σκοπό.
Γιατί, πραγματικά, από καταβολής κόσμου είχε κληθεί το Ελληνικό Έθνος να πραγματοποιήσει αυτόν το σκοπό και ήταν γι’ αυτόν πλασμένο. Ο Θεός μέσα στα πλαίσια της Θείας Του Προνοίας διέπλασε το Ελληνικό Έθνος σαν οφθαλμό στο σώμα της ανθρωπότητος και από αυτήν την θέση το εκάλεσε να εργασθεί για την αναγέννησή της.
Το Ελληνικό Έθνος, με αυτή την φυσική ιδιότητα, κατόρθωσε να εξετάζει σαν αληθινός οφθαλμός και όσα είναι εμφανή και όσα είναι κρυμμένα κάτω από πέπλο μυστηρίου. Παρετήρησε έκθαμβο το εκπληκτικό κάλλος, την ομορφιά της αρμονίας της δημιουργίας και ανεζήτησε τον Θείο Δημιουργό. Αφοσιώθηκε με λατρεία στην έρευνα και ανεκάλυψε τον Θείο Δημιουργό μέσα στα δημιουργήματά Του. Η εικόνα του Θείου Δημιουργού, γραμμένη με θεικό δάκτυλο επάνω στα δημιουργήματα, προσέλκυσε την προσοχή των Ελλήνων και τους συνεπήρε.
…Ο Έλληνας, λοιπόν, με την βοήθεια της φιλοσοφίας, εγνώρισε πρώτα την ύπαρξη του θείου και στην συνέχεια τον εαυτό του και το ποιος ακριβώς είναι. Με την γνώση του Θεού απέκτησε και την τέλεια γνώση του εαυτού του και με αυτόν τον τρόπο κατενόησε την σχέση του προς το θείο, την ευγένειά του, δηλαδή την ανωτερότητα της καταγωγής του και έμαθε ότι η αφοσίωση προς το θείο είναι το πρώτο από τα καθήκοντά του. Εγνώρισε, εξ άλλου, ότι η αποστολή του στον κόσμο είναι να προσπαθεί να γίνει τέλειος και να ανυψωθεί από τον υλικό κόσμο προς τον πνευματικό. Έμαθε, ότι ο πνευματικός κόσμος πρέπει να δίνει ζωή στον υλικό κόσμο, ότι το πνεύμα πρέπει να επικρατεί στην ύλη, ότι οι εσωτερικοί πνευματικοί νόμοι έχουν μεγαλύτερη ισχύ από τους εντός του φυσικούς νόμους και ότι μέσα του πρέπει να επικρατούν αυτοί οι λογικοί νόμοι. Έμαθε ότι ο άνθρωπος γίνεται τέλειος όταν αφομοιωθεί με τον Θεό και ότι αφομοιώνεται με το Θείο, όταν στολίζεται με ευσέβεια, δικαιοσύνη, αλήθεια και επιστήμη, δηλαδή, με την πλήρη γνώση της αληθείας. Γιατί είναι αλήθεια, ότι αυτές οι αρετές έχουν την δύναμη να τελειοποιούν τον άνθρωπο. Και αυτό, επειδή η ευσέβεια αποτελεί για τον άνθρωπο τον δρόμο για να πλησιάσει το Θείο, ενώ η δικαιοσύνη, η αλήθεια και η επιστήμη τον οδηγούν στο να επιτύχει την μετατροπή του σε εικόνα και ομοίωση του Θείου.
Ο Έλληνας, αφού έμαθε ποιος είναι και ποιος πρέπει να γίνει, έβαλε ως στόχο του την τελειοποίησή του. Ελάτρευσε το πνεύμα και εδημιούργησε ένα πνευματικό κόσμο, μέσα στον οποίον ήθελε να ζει. Η γνώση του καλού, του αγαθού και του αληθινού, καθώς και η έμφυτη αγάπη προς τον πλησίον ανέπτυξε στην καρδιά του τον πόθο της μεταδόσεως και με αυτόν τον τρόπο έγινε διδάσκαλος της ανθρωπότητος. Εζήτησε να εξομοιώσει όλους προς τον εαυτό του. Δεν εγεννήθηκε, όμως, κατακτητής του σώματος, αλλά του πνεύματος. Δεν ανεζήτησε δούλους, αλλά ελευθέρους. Αυτό αγάπησε. Και αυτή η θεία αγάπη έγινε το κίνητρο όλων των ορμών του. Αυτή η αγάπη διεμόρφωσε τον εθνικό του χαρακτήρα, ο οποίος και έμεινε αναλλοίωτος. Με αυτόν τον τρόπο επλάσθηκε ο Έλληνας και με αυτόν τον τρόπο διαμορφώθηκε το ήθος του και ο ηθικός χαρακτήρας του. Και ένας τέτοιος χαρακτήρας δεν ήταν δυνατόν παρά να ενθουσιασθεί από τις αρχές του Χριστιανισμού.
…Ο Έλληνας, εφόσον ευρήκε στον Χριστιανισμό τις ίδιες τις αρχές του, την εικόνα του τέλειου και του ιδανικού του και, κυρίως, τον μόνο Διδάσκαλο ικανό να τον διδάξει όλα όσα ήθελε να μάθει και να γνωρίσει και ο,τι εποθούσε και επιζητούσε και εφόσον ευρήκε, ότι ο Χριστιανισμός εξέφραζε τα αισθήματά του, τον αγκάλιασε και τον προστάτεψε θερμά. Και ο Χριστιανισμός του εχάρισε ως πρώτο δώρο νέα ζωή. Σε αντάλλαγμα, ο Ελληνισμός τον υπεστήριξε με τους αγώνες και το αίμα του.
Η Ελληνική φιλοσοφία οδηγούσε το Ελληνικό Έθνος προς τον Χριστιανισμό. Επομένως, η φιλοσοφία προπαρασκευάζει ετοιμάζοντας τον δρόμο όσων πρόκειται να φθάσουν στην τελειοποίηση διά του Χριστού και με την βοήθειά Του. Και αλήθεια, είναι δυνατόν να ρωτήσει κάποιος. Γιατί να γραφούν ελληνικά οι Γραφές και όχι ρωμαικά; Ή σε κάποια άλλη γλώσσα; Η θεία πρόνοια είχε γι’ αυτό (ειδικό) λόγο, το ότι το Ελληνικό Έθνος είχε ήδη κληθεί από την εμφάνισή του για τον Χριστιανισμό.
Χωρίς αμφιβολία είχε κληθεί το Ελληνικό Έθνος να εργασθεί για τον Χριστιανισμό και γι’ αυτό υπήρξε πρόνοια να γνωρίσει την εξ αποκαλύψεως αλήθεια και με την βοήθεια της φιλοσοφίας και με την βοήθεια της αποκαλύψεως. Ήδη έχουμε την δυνατότητα να υποστηρίξουμε, ότι η φιλοσοφία οδηγούσε το Ελληνικό Έθνος στον Χριστό για να το αναδείξει κατάλληλο όργανο για την διάδοση των θείων αρχών Του.
Επομένως, η Ελληνική φιλοσοφία, είναι στην πραγματικότητα, «συναίτιον αίτιον» και συνεργός και αιτία να αντιλαμβανόμαστε την αλήθεια, αλλά δεν είναι η ίδια η αλήθεια, η οποία θα ήταν δυνατόν να θεωρηθεί το τέρμα των ενεργειών της ανθρωπότητος και η κατεύθυνση και ο σκοπός της δράσεώς της.
…Η ανθρωπότητα εζητούσε θεία αποκάλυψη για να μάθει την αλήθεια. Και για να βεβαιωθεί και να πεισθεί χρειαζόταν Θείο Διαπλάστη. Η φιλοσοφία όμως δεν τα είχε αυτά. Η ανθρωπότητα τα βρήκε στον Χριστιανισμό, προς τον οποίο οδηγούσε τα βήματά της η Ελληνική φιλοσοφία.
Εν Αθήναις τη 17 Ιουνίου 1896 † Ο Πενταπόλεως ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
(Το όλον έργον της παρούσης σύνοψης από την μελέτη του Αγίου Νεκταρίου, υπάρχει στο βιβλιοπωλείο «Νεκτάριος Παναγόπουλος, Κολοκοτρώνη 9, 105 62, Αθήναι) orthodoxia-ellhnismos.gr
Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ…
Γιατί, πραγματικά, από καταβολής κόσμου είχε κληθεί το Ελληνικό Έθνος να πραγματοποιήσει αυτόν το σκοπό και ήταν γι’ αυτόν πλασμένο. Ο Θεός μέσα στα πλαίσια της Θείας Του Προνοίας διέπλασε το Ελληνικό Έθνος σαν οφθαλμό στο σώμα της ανθρωπότητος και από αυτήν την θέση το εκάλεσε να εργασθεί για την αναγέννησή της.
Το Ελληνικό Έθνος, με αυτή την φυσική ιδιότητα, κατόρθωσε να εξετάζει σαν αληθινός οφθαλμός και όσα είναι εμφανή και όσα είναι κρυμμένα κάτω από πέπλο μυστηρίου. Παρετήρησε έκθαμβο το εκπληκτικό κάλλος, την ομορφιά της αρμονίας της δημιουργίας και ανεζήτησε τον Θείο Δημιουργό. Αφοσιώθηκε με λατρεία στην έρευνα και ανεκάλυψε τον Θείο Δημιουργό μέσα στα δημιουργήματά Του. Η εικόνα του Θείου Δημιουργού, γραμμένη με θεικό δάκτυλο επάνω στα δημιουργήματα, προσέλκυσε την προσοχή των Ελλήνων και τους συνεπήρε.
…Ο Έλληνας, λοιπόν, με την βοήθεια της φιλοσοφίας, εγνώρισε πρώτα την ύπαρξη του θείου και στην συνέχεια τον εαυτό του και το ποιος ακριβώς είναι. Με την γνώση του Θεού απέκτησε και την τέλεια γνώση του εαυτού του και με αυτόν τον τρόπο κατενόησε την σχέση του προς το θείο, την ευγένειά του, δηλαδή την ανωτερότητα της καταγωγής του και έμαθε ότι η αφοσίωση προς το θείο είναι το πρώτο από τα καθήκοντά του. Εγνώρισε, εξ άλλου, ότι η αποστολή του στον κόσμο είναι να προσπαθεί να γίνει τέλειος και να ανυψωθεί από τον υλικό κόσμο προς τον πνευματικό. Έμαθε, ότι ο πνευματικός κόσμος πρέπει να δίνει ζωή στον υλικό κόσμο, ότι το πνεύμα πρέπει να επικρατεί στην ύλη, ότι οι εσωτερικοί πνευματικοί νόμοι έχουν μεγαλύτερη ισχύ από τους εντός του φυσικούς νόμους και ότι μέσα του πρέπει να επικρατούν αυτοί οι λογικοί νόμοι. Έμαθε ότι ο άνθρωπος γίνεται τέλειος όταν αφομοιωθεί με τον Θεό και ότι αφομοιώνεται με το Θείο, όταν στολίζεται με ευσέβεια, δικαιοσύνη, αλήθεια και επιστήμη, δηλαδή, με την πλήρη γνώση της αληθείας. Γιατί είναι αλήθεια, ότι αυτές οι αρετές έχουν την δύναμη να τελειοποιούν τον άνθρωπο. Και αυτό, επειδή η ευσέβεια αποτελεί για τον άνθρωπο τον δρόμο για να πλησιάσει το Θείο, ενώ η δικαιοσύνη, η αλήθεια και η επιστήμη τον οδηγούν στο να επιτύχει την μετατροπή του σε εικόνα και ομοίωση του Θείου.
Ο Έλληνας, αφού έμαθε ποιος είναι και ποιος πρέπει να γίνει, έβαλε ως στόχο του την τελειοποίησή του. Ελάτρευσε το πνεύμα και εδημιούργησε ένα πνευματικό κόσμο, μέσα στον οποίον ήθελε να ζει. Η γνώση του καλού, του αγαθού και του αληθινού, καθώς και η έμφυτη αγάπη προς τον πλησίον ανέπτυξε στην καρδιά του τον πόθο της μεταδόσεως και με αυτόν τον τρόπο έγινε διδάσκαλος της ανθρωπότητος. Εζήτησε να εξομοιώσει όλους προς τον εαυτό του. Δεν εγεννήθηκε, όμως, κατακτητής του σώματος, αλλά του πνεύματος. Δεν ανεζήτησε δούλους, αλλά ελευθέρους. Αυτό αγάπησε. Και αυτή η θεία αγάπη έγινε το κίνητρο όλων των ορμών του. Αυτή η αγάπη διεμόρφωσε τον εθνικό του χαρακτήρα, ο οποίος και έμεινε αναλλοίωτος. Με αυτόν τον τρόπο επλάσθηκε ο Έλληνας και με αυτόν τον τρόπο διαμορφώθηκε το ήθος του και ο ηθικός χαρακτήρας του. Και ένας τέτοιος χαρακτήρας δεν ήταν δυνατόν παρά να ενθουσιασθεί από τις αρχές του Χριστιανισμού.
…Ο Έλληνας, εφόσον ευρήκε στον Χριστιανισμό τις ίδιες τις αρχές του, την εικόνα του τέλειου και του ιδανικού του και, κυρίως, τον μόνο Διδάσκαλο ικανό να τον διδάξει όλα όσα ήθελε να μάθει και να γνωρίσει και ο,τι εποθούσε και επιζητούσε και εφόσον ευρήκε, ότι ο Χριστιανισμός εξέφραζε τα αισθήματά του, τον αγκάλιασε και τον προστάτεψε θερμά. Και ο Χριστιανισμός του εχάρισε ως πρώτο δώρο νέα ζωή. Σε αντάλλαγμα, ο Ελληνισμός τον υπεστήριξε με τους αγώνες και το αίμα του.
Η Ελληνική φιλοσοφία οδηγούσε το Ελληνικό Έθνος προς τον Χριστιανισμό. Επομένως, η φιλοσοφία προπαρασκευάζει ετοιμάζοντας τον δρόμο όσων πρόκειται να φθάσουν στην τελειοποίηση διά του Χριστού και με την βοήθειά Του. Και αλήθεια, είναι δυνατόν να ρωτήσει κάποιος. Γιατί να γραφούν ελληνικά οι Γραφές και όχι ρωμαικά; Ή σε κάποια άλλη γλώσσα; Η θεία πρόνοια είχε γι’ αυτό (ειδικό) λόγο, το ότι το Ελληνικό Έθνος είχε ήδη κληθεί από την εμφάνισή του για τον Χριστιανισμό.
Χωρίς αμφιβολία είχε κληθεί το Ελληνικό Έθνος να εργασθεί για τον Χριστιανισμό και γι’ αυτό υπήρξε πρόνοια να γνωρίσει την εξ αποκαλύψεως αλήθεια και με την βοήθεια της φιλοσοφίας και με την βοήθεια της αποκαλύψεως. Ήδη έχουμε την δυνατότητα να υποστηρίξουμε, ότι η φιλοσοφία οδηγούσε το Ελληνικό Έθνος στον Χριστό για να το αναδείξει κατάλληλο όργανο για την διάδοση των θείων αρχών Του.
Επομένως, η Ελληνική φιλοσοφία, είναι στην πραγματικότητα, «συναίτιον αίτιον» και συνεργός και αιτία να αντιλαμβανόμαστε την αλήθεια, αλλά δεν είναι η ίδια η αλήθεια, η οποία θα ήταν δυνατόν να θεωρηθεί το τέρμα των ενεργειών της ανθρωπότητος και η κατεύθυνση και ο σκοπός της δράσεώς της.
…Η ανθρωπότητα εζητούσε θεία αποκάλυψη για να μάθει την αλήθεια. Και για να βεβαιωθεί και να πεισθεί χρειαζόταν Θείο Διαπλάστη. Η φιλοσοφία όμως δεν τα είχε αυτά. Η ανθρωπότητα τα βρήκε στον Χριστιανισμό, προς τον οποίο οδηγούσε τα βήματά της η Ελληνική φιλοσοφία.
Εν Αθήναις τη 17 Ιουνίου 1896 † Ο Πενταπόλεως ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
(Το όλον έργον της παρούσης σύνοψης από την μελέτη του Αγίου Νεκταρίου, υπάρχει στο βιβλιοπωλείο «Νεκτάριος Παναγόπουλος, Κολοκοτρώνη 9, 105 62, Αθήναι) orthodoxia-ellhnismos.gr
Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ…
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com
