Του Στέλιου Τάτση
Το τραγούδι αυτό που έγινε το μεγάλο σουξέ του Γιάννη Καλαντζή , πρωτοτραγουθήθηκε στην θεατρική παράσταση με τίτλο που έφερε το ίδιο όνομα , το καλοκαίρι του 1973 στην
Θεσσαλονίκη. Η επιτυχία ήταν τεράστια και το τραγούδι ακογόταν παντού . Λόγω του μεγάλου θορύβου…. απαγορεύθηκε από την χούντα και επανήλθε μετά την μεταπολίτευση.
Είναι όμως πολλά χρόνια που δεν ακούγεται πλέον. Σήμερα με όλα αυτά που συμβαίνουν, με
όλα τα παράξενα και δύσκολα που ζούμε, έπρεπε να είναι πιο επίκαιρο από ποτέ άλλοτε και να τραγουδιέται καθημερινά κυρίως από τους νέους.
Αν νομίζουν ότι είναι ΝΤΕΜΟΝΤΕ κάνουν μεγάλο λάθος. Αυτά που ζει σήμερα όλος ο κόσμος και περισσότερο οι νέοι είναι τρισχειρότερα από τα χρόνια της Χούντας. Στον κόσμο τούτον τον κακό τον χιλιομπαλωμένο (Ξυλούρης) έχουν δίκιο οι νέοι που αποφεύγουν να δημιουργήσουν οικογένεια με παιδιά, βλέπουν την πραγματικότητα πως η οικογένεια είναι ο στόχος των σκοτεινών δυνάμεων. Οι ενδοτικές-προδοτικές κυβερνήσεις κάνουν τα πάντα για να καταστρέψουν τους νέους, επιδοτούν…. την παράνομη συμβίωση, τις ανώμαλες σχέσεις, απελευθέρωσαν την χρήση ναρκωτικών και άλλων ουσιών, διέλυσαν την ποιότητα της παιδείας και αύξησαν υπέρμετρα την ανεργία που είναι η μητέρα κάθε κακού.
Απευθύνομαι σε όλους τους νέους και νέες να ξεκινήσουν την προσπάθεια να επανέλθει αυτό το υπέροχο τραγούδι στην επικαιρότητα και να γίνει το τραγούδι Παγκόσμιος Ύμνος όλων των νέων του κόσμου και να γίνει ο συνδετικός Κρίκος των και το όπλο κατά της σύγχρονης αριστερής δικτατορίας που κρυμμένη πίσω από την κουκούλα της Δημοκρατίας , επιδιώκουν την προβατοποίηση των κοινωνιών.
